Η υπόθεση των παρακολουθήσεων απέδειξε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και κυβερνά η Νέα Δημοκρατία, ελέγχει ακόμα καίριας σημασίας αρμούς της εξουσίας. Και αναφέρομαι στην ΑΔΑΕ και στην ΕΥΠ. Στην κρίσιμη περίοδο ενεργοποιήθηκαν οι θύλακές του και έχουμε μπροστά μας την εικόνα που βλέπουμε. Εννοείται, ότι γι΄αυτή την κατάσταση οι κυβερνητικές ευθύνες είναι σημαντικές, τόσο γι΄αυτά που έκανε όσο κυρίως γι΄αυτά που παρέλειψε να κάνει.
Το πρόβλημα των νομίμων επισυνδέσεων έχει μια, και μόνον μια, επίμεμπτη διάσταση. Την ύπαρξη βαθιών λαρυγγιών στην ΕΥΠ και στην ΑΔΑΕ, που λειτούργησαν κατά τρόπο παράνομο, άρα ποινικά κολάσιμο. Οι διαρροές ονομάτων που ήταν γνωστά στους δημοσιογραφικούς κύκλους από τον Σεπτέμβριο του 2022, αυτό αποδεικνύουν.
Ο στόχος προφανής, να πληγεί η κυβέρνηση στην τελική ευθεία προς τις εκλογές. Σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα θα ασχολούνταν με το ποιοι είναι οι ένοχοι των διαρροών, ώστε να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά και όχι να ασχολούνται με σουσουδίστικα σχόλια γιατί να παρακολουθείται ο Χατζηδάκης και γιατί ο τάδε στρατηγός.
Επίσης σε ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος οι νομικοί και οι συνταγματολόγοι θα έπρεπε να εξετάσουν κατά πόσον ήταν σύννομη η εν γένει συμπεριφορά του προέδρου της ΑΔΑΕ και όχι να τον ωθούν να εμπλακεί στα κομματικά τους παιχνίδια και να επικροτούν αμφίβολης νομιμότητας ενέργειές του.
Περιττό να πω ότι η Ελλάδα έγινε ρεζίλι όχι γιατί παρακολουθούνταν έξι προσωπικότητες, αλλά γιατί διέρρευσαν κατά τρόπο αήθη και παράνομο τα ονόματά τους και παραβιάστηκαν βάναυσα τα προσωπικά τους δεδομένα. Με αυτουργούς δύο θεσμικούς παράγοντες, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον πρόεδρο μιας ανεξάρτητης αρχής.
Η δε ΕΥΠ των συνδικαλιστών και των χοροεσπερίδων έχει γίνει παγκόσμιος περίγελως. Προφανώς ουδεμία ξένη υπηρεσία θα έχει διάθεση να συνεργαστεί μαζί της. Και ένα κράτος χωρίς αξιόπιστη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών βαδίζει στα τυφλά. Όσα δισεκατομμύρια και να δαπανήσουμε σε εξοπλισμούς--αν δεν έχουμε συλλέξει τις κρίσιμες πληροφορίες για την κρίσιμη στιγμή--θα έχουν μειωμένη ισχύ.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης για την ΕΥΠ είναι δεδομένες, γιατί γνώριζε άριστα ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ τι «μαγαζί» παραλάμβανε. Ένα «μαγαζί» γεμάτο μαγαζάκια. Το τελευταίο που κάνεις σε αυτή την περίπτωση είναι να εμπλέξεις το Μέγαρο Μαξίμου σε αυτή τη δυσώδη κατάσταση. Τα λάθη πληρώνονται.
Συμπερασματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ με τις δύο συνιστώσες του—το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ και τη δεξιά συνιστώσα—διατηρεί ακόμα ενεργούς θύλακες σε κρίσιμους αρμούς της εξουσίας. Η Νέα Δημοκρατία υποτίμησε το γεγονός—όπως και πολλά άλλα—και τώρα τρέχει να κλείσει τα τραύματα.
Ευτυχώς γι΄αυτήν τα όσα έρχονται στο φως για τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ όταν κυβερνούσε, υπερκαλύπτουν επικοινωνιακά και πολιτικά τη φθορά που προκαλεί η υπόθεση των παρακολουθήσεων.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί τις συγκεκριμένες ευθύνες της κυβέρνησης που μόλις περιέγραψα.
