Το ρεπορτάζ λέει ότι οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Κασσελάκη, για να κλειδώσουν το απαγορευτικό της υποψηφιότητάς του θα θέσουν ως προϋπόθεση συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία, εκτός από την κατάθεση του πόθεν έσχες και την υποβολή φορολογικής ενημερότητας. Από την άλλη πλευρά, οι φίλοι του Κασσελάκη θα ζητήσουν οι υποψήφιοι να καταθέσουν και αντίγραφο του ποινικού τους μητρώου, για να αποκλειστούν τουλάχιστον δύο συνυποψήφιοι και ίσως και μερικοί ακόμα.
Όταν τα διάβασα όλα αυτά, είπα ότι πρόκειται για τις γνωστές τρολιές του Διαδικτύου. Όμως, πληροφορήθηκα εξ εγκύρων πηγών, όπως λένε, ότι όντως υπάρχουν και στα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα τέτοιες σκέψεις. Τελικά, στον ΣΥΡΙΖΑ παράγουν περισσότερο γέλιο από αυτό που μπορούμε να καταναλώσουμε. Έτσι, δημιουργούμε απόθεμα γέλιου για τους χαλεπούς καιρούς. Και να σκεφτούμε ότι είμαστε ακόμα στην αρχή. Από την άλλη πλευρά, με πιάνει μια μελαγχολία και ένας θυμός όταν θυμάμαι πως αυτοί οι απίθανοι τύποι μας κυβέρνησαν κάποτε. Πως υποσχέθηκαν τον ουρανό με τα άστρα και υπήρξε ένα 37% που τους πίστεψε δύο φορές, για να μη μιλήσω για το 61,3% του δημοψηφίσματος. Περασμένα, αλλά όχι ξεχασμένα.
Κάποιος θα πει ότι έχουν το τέλος που τους αξίζει, διότι και το κομματίδιο των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά, καταποντίστηκε. Υφίσταται λόγω κλοπής των εδρών που δεν τους ανήκουν. Εμετρήθησαν και ευρέθησαν κάτω από τη βάση. Αυτός ο χώρος με τα πόθεν έσχες, τα ποινικά μητρώα και τις ενημερότητες έχει τελειώσει.
Ήδη κάποιοι προσβλέπουν στο ΠΑΣΟΚ. Περιμένουν εναγωνίως την εκλογή του εκλεκτού τους μήπως τους ρίξει ένα σωσίβιο και τους σώσει. Άλλοι θα ξαναγυρίσουν στα παλιά. Στα ατέλειωτα ξενύχτια για να συζητούν αυτή τη φορά, όχι αν το πέρασμα στον σοσιαλισμό θα γίνει με ένοπλο αγώνα ή με δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά για τα περασμένα μεγαλεία των πεντάστερων ξενοδοχείων, των υπουργικών τιμών και των δεκάδων παρατρεχάμενων. Και θα ψάχνουν να δουν τι έκαναν λάθος και έχασαν όλα αυτά τα μεγαλεία.
Πριν από λίγες ημέρες είχα γράψει πως ο Στέφανος Κασσελάκης θα υποπέσει σε τραγικό σφάλμα αν θελήσει να διεκδικήσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και πάλι. Πρώτον, διότι θα κάνουν οι αντίπαλοί του το παν για να αποτρέψουν τη νίκη του και δεύτερον, διότι αν κερδίσει, μετά από λίγο καιρό θα αρχίσουν και πάλι την αμφισβήτησή του. Αυτός όμως, αντί να προκρίνει την καθαρή λύση της ίδρυσης νέου κόμματος που θα το κάνει όπως αυτός θέλει, πάει να ξαναμπλεχτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και με όλους αυτούς που τον μισούν και τους μισεί.
Θέλει να πάρει τη ρεβάνς; Πιστεύει ότι το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να «πουλά»; Ή μήπως υπολογίζει την κρατική επιχορήγηση; Μπορεί και τα τρία μαζί! Όμως πάντα θα είναι ένα ξένο σώμα στους μηχανισμούς που θα ελέγχουν το κόμμα. Και με τους μηχανισμούς της Αριστεράς δύσκολα θα τα βγάλει πέρα.
Επειδή είναι νέος και κυρίως επειδή ποτέ δεν πέρασε από την Αριστερά, δε γνωρίζει αυτά τα βασικά πράγματα.
