Μ' αφορμή τη νέα γκαλερί U.F.A.P, η οποία εγκαινίασε στις 24 Οκτωβρίου την πρώτη της έκθεση αφιερωμένη στο χαρτί, θέλησα να γνωρίσω τον ιδιοκτήτη αλλά και τον άνθρωπο πίσω από την ιδέα, τον Γιώργο Μπαβαβέα. Κυρίως επειδή μου έκανε εντύπωση η σκέψη του να προβάλει μέσα από την γκαλερί του αποκλειστικά το χαρτί ως εικαστικό μέσο. Όπως θα παρατηρήσετε στην έκθεση See if you can fit it on the paper, η οποία τρέχει μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου, παρουσιάζονται έργα καλλιτεχνών που είτε δείχνουν για πρώτη φορά δουλειά εκτελεσμένη σε χαρτί, είτε το χρησιμοποιούν σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα στη μέχρι τώρα καλλιτεχνική τους πορεία, είτε πάλι το εντάσσουν σε ένα ευρύτερο σώμα εικαστικών επιλογών. Η γκαλερί στοχεύει στην ανάδειξη του χαρτιού, ενός μέσου παραδοσιακού και κάπως ξεχασμένου από τον εικαστικό κύκλο, καθώς οι καλλιτέχνες πια επικεντρώνονται σε νέα μέσα, όπως το βίντεο. Το χαρτί, όμως, πού βρίσκεται; Πόσοι καλλιτέχνες ασχολούνται αποκλειστικά μ'' αυτό; Πόσοι καλλιτέχνες πειραματίζονται μ' αυτό; Η δημιουργία αυτής της γκαλερί νομίζω μπορεί να μας απαντήσει σε όλα αυτά.
Συνέντευξη στην Νάσια Καλαμάκη
Στην περίοδο που διανύουμε αρκετές αίθουσες τέχνες κλείνουν αδυνατώντας να επιβιώσουν. Εσείς πώς πήρατε την απόφαση, παρόλα αυτά, ν' ανοίξετε μια γκαλερί εξ' ολοκλήρου αφιερωμένη στο χαρτί;
Γιώργος Μπαβαβέας: Ξεκινήσαμε αρχικά τον Απρίλη του 2013 ως εταιρεία εμπορίας χάρτου, οπότε η οικονομική κρίση ήταν ουσιαστικά μέσα στο DNA της εταιρείας μας. Το αντιμετωπίσαμε ως ένα ακόμα εμπόδιο στο ήδη εχθρικό για κάθε νέο επιχειρηματικό εγχείρημα οικονομικό περιβάλλον, το οποίο έπρεπε να αντιπαρέλθουμε. Γνωρίζοντας τις αντιξοότητες και επιβιώνοντας μέσα σε πρωτόγνωρες για τη χώρα συνθήκες, αποφασίσαμε πως η απάντηση στο πρόβλημα θα ερχόταν από εμάς τους ίδιους και όχι από κάποιον απ'' έξω. Οι νέες ιδέες, η καινοτομία και η συνεργασία ώστε αυτές οι νέες ιδέες να γίνουν πράξη και να αποδώσουν απτά αποτελέσματα, ήταν ο οδηγός μας για το άνοιγμα ενός καινούργιου χώρου εκθέσεων ζωγραφικής στο απόκεντρο της Αθήνας, αφιερωμένο εξ'' ολοκλήρου στο εικαστικό αυτό μέσο. Η επιλογή του χώρου έγινε με βάση τη δυνατότητα που μας προσφέρει να λειτουργεί παράλληλα ως εκθεσιακός χώρος στο ισόγειο, αλλά και ως χαρτοπωλείο στον πρώτο όροφο, ώστε η κίνηση του ενός χώρου να ''''αιματοδοτεί'''' και τον άλλο. Επίσης, η γειτνίαση με το Ε.Μ.Σ.Τ. , το νέο πολιτιστικό τοπόσημο της Αθήνας, μας τοποθετεί στο μονοπάτι που θέλουν να πάρουν όσοι ενδιαφέρονται για τα εικαστικά είτε είναι κάτοικοι των Αθηνών είτε όχι.
Είναι γνωστό ότι στις μέρες μας υπάρχουν αρκετές δυσκολίες για τη δημιουργία χώρων τέχνης. Εσείς πώς αντιμετωπίσατε τη γραφειοκρατία;
Στην περίπτωση μας, η οποιαδήποτε δυσκολία από άποψη γραφειοκρατίας αντιμετωπίστηκε στα πρώτα στάδια έναρξης της επιχειρηματικής μας δράσης. Από εκεί και πέρα ήταν πολύ απλό να συμπεριλάβουμε και τις εκθέσεις ζωγραφικής στο αντικείμενο εργασιών μας.
Ποιος είχε την ιδέα για τη συγκεκριμένη έκθεση; Και πώς έγινε η επιλογή των καλλιτεχνών;
Ως χώρος τέχνης που συστήνεται για πρώτη φορά στο κοινό, με μία εξειδίκευση στα έργα τέχνης με πυρήνα το χαρτί και τις εφαρμογές του, θέλαμε η πρώτη εισαγωγική έκθεση να αποτυπώνει αυτήν ακριβώς την προτίμηση, με τη συμμετοχή γνωστών και ταλαντούχων καλλιτεχνών, οι οποίοι εκφράζονται με το συγκεκριμένο εικαστικό μέσο. Η τελική επιλογή έγινε από κοινού με την υπεύθυνη επιμελήτρια εκθέσεων και το αποτέλεσμα της έκθεσης μας δικαιώνει.
Κώστας Χριστόπουλος, _Imprints, Collages & Decollages_, 2013 © U.F.A.P. Gallery
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς; Έχετε κάποια σχέση με τον εικαστικό χώρο ή όχι;
Σίγουρα δεν έχω ταλέντο στην ζωγραφική. Ευτυχώς για εμένα, γιατί με τόσα πολλά χαρτιά τριγύρω μου, θα ένοιωθα σαν το παιδί σε ζαχαροπλαστείο!
Πάντως, τα λίγα μαθήματα ζωγραφικής που παρακολούθησα με καθηγήτρια ζωγραφικής την κα. Ομορφοπούλου, με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο δύσκολο πνευματικά αλλά και σωματικά είναι να αποτυπώσεις κάτι που βλέπεις ή κάτι που σκέφτεσαι στο χαρτί, στον καμβά ή όπου αλλού. Η ολοκλήρωση ενός έργου απαιτεί άπειρο χρόνο, άπειρη υπομονή και άπειρη... αγάπη για το αντικείμενο από την πλευρά του καλλιτέχνη και γνωρίζοντας έστω και για λίγο όλη αυτήν την διαδικασία δημιουργικής τρέλας, δεν μπορώ παρά να μην εκφράσω το σεβασμό και το θαυμασμό μου για αυτούς τους ανθρώπους που με τόσα λίγα ορισμένες φορές καταφέρνουν τόσα πολλά.
Η μέχρι τώρα λοιπόν σχέση μου με τον εικαστικό χώρο ήταν να προμηθεύω την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, τα καταστήματα ειδών ζωγραφικής, τα καλλιτεχνικά εργαστήρια και τους φιλότεχνους ανά την Ελλάδα με τα είδη του οίκου FABRIANO με τον οποίο έχουμε αποκλειστική συνεργασία. Φιλοδοξώ η καινούργια μου σχέση με το χώρο να είναι η αναζήτηση και ανάδειξη νέων ταλαντούχων καλλιτεχνών και το άνοιγμα σε ένα μεγαλύτερο εύρος ανθρώπων που αρχίζουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την τέχνη και τα εικαστικά
Μετά το πέρας της έκθεσης See if you can fit it on the paper θα συνεχίσετε με εκθέσεις που θα βασίζονται στο χαρτί ως εικαστικό μέσο;
Αναμφίβολα, η προτεραιότητά μας θα είναι το χαρτί. Και αυτό για έναν πολύ βασικό λόγο. Γιατί υπάρχουν τόσα πολλά και διαφορετικά είδη χαρτιού, κατάλληλο το καθένα για διαφορετική χρήση, ανάλογα με τα μέσα -ακουαρέλα, γκουάς, ακρυλικό, λάδι, τέμπερα, παστέλ κ.τ.λ-, ώστε μου κάνει εντύπωση που το ενδιαφέρον των καλλιτεχνών μονοπωλεί ο καμβάς. Θέλω λοιπόν να καλέσω μέσα από τη στήλη σας όλους τους καλλιτέχνες -ζωγράφους, επαγγελματίες ή μη-, που θέλουν να μάθουν, να δουν και να δοκιμάσουν τα χαρτιά μας, να τους δώσουμε όσες πληροφορίες χρειάζονται για τη σωστότερη πληροφόρηση και καθοδήγηση για την επιλογή του κατάλληλου χαρτιού. Δεν κάνουν όλα τα χαρτιά για όλα τα υλικά ή τις τεχνικές.
See if you can fit it on the paper, U.F.A.P Gallery, Ζαν Μωρεάς 40, Αθήνα, έως 5 Δεκεμβρίου 2017
Βασίλης Γεροδήμος, Άτιτλο, 2015
