Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία πυκνώνει τα σύννεφα της ανησυχίας πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο για τις «μολυσματικές» επιπτώσεις που μπορεί να φέρει το νέο κρούσμα ανόδου, στην ευρωπαϊκή πορεία, της ακροδεξιάς.
Ο καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Πάνος Γρηγορίου, φωτίζει, μέσω της συνέντευξής του στο Liberal.gr, τα θνησιγενή χαρακτηριστικά του λαϊκίστικου συνασπισμού που συγκροτείται με συμμάχους, από τα άκρα του πολιτικού φάσματος, στη γείτονα.
Τα σενάρια «συνωμοσίας»
Ο κάτοχος της ευρωπαϊκής έδρας «Jean Mannet» εκτιμά στην ανάλυση του: «Δεν βλέπω ζωή σε αυτό το σχήμα. Και κυβέρνηση να σχηματιστεί μέσα σε κάποιο χρονικό σύντομο χρονικό διάστημα ακριβώς αυτές οι λαϊκιστικές τάσεις που τους διακρίνουν θα τους οδηγήσουν στη διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού και τελικά σε νέες εκλογές». Για τα σενάρια εκδήλωσης μιας συνωμοσίας των Σαλβίνι-Μπερλουσκόνι εναντίον της Μελόνι τα οποία διακινούνται και τέμνουν τη συζήτηση για το «προσδόκιμο ζωής» της συμμαχικής κυβέρνησης η εκτίμηση του κ. Γρηγορίου είναι σαφής: «Το βρίσκω πολύ λογικό ότι μπορεί να συμβεί αλλά και κάτι ακόμη πιο συνωμοσιολογικό, δηλαδή όλοι εναντίον όλων».
Αναπτύσσοντας τις παραμέτρους της συγκεκριμένης ανάλυσης ο καθηγητής Γρηγορίου εξηγεί: «Όχι, γιατί είναι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ο Σαλβίνι, ο Μπερλουσκόνι, η Μελόνι, είναι γεννημένοι για τη συνωμοσία. Έχουμε τρεις γνήσιους λαϊκιστές ηγέτες, τρεις αυθεντικούς εκφραστές του λαϊκισμού. Και στον λαϊκιστή πολιτικό δεν μπορείς να έχεις ποτέ εμπιστοσύνη σε αυτό το σημείο μπορεί να θεωρηθεί η απαρχή της συνωμοσίας ναι. Ο λαϊκιστής δεν θεωρείται μόνο γεννήτορας των συνωμοσιών. Έχει από τη φύση του, μια μόνιμη σχέση, με την ανατροπή».
Θνησιγενής ο συνασπισμός των λαϊκιστών
Υπό αυτό το πρίσμα ο κ. Γρηγορίου προσθέτει δε: «αυτά τα στοιχεία του λαϊκισμού τα οποία έχουμε ήδη ζήσει από τον Μπερλουσκόνι, τα έχουμε ζήσει από τον Σαλβίνι. Η Μελόνι επίσης, άνθρωπος του Μπερλουσκόνι ήταν. Δεν βλέπω ζωή σε αυτό το σχήμα. Και κυβέρνηση να σχηματιστεί μέσα σε κάποιο χρονικό σύντομο χρονικό διάστημα ακριβώς αυτές οι λαϊκιστικές τάσεις που τους διακρίνουν θα τους οδηγήσουν στη διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού και τελικά σε νέες εκλογές»
Κατά την άποψη του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου: «Στο οποίο δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη και να το δούμε και σαν συνωμοσία είναι ακριβώς ο λαϊκισμός ο οποίος δεν έχει ιδεολογική και έχει πολιτική ταυτότητα. Δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτός είναι ακροδεξιός, είναι ακροαριστερός, άρα συνδέεεται με τη συνωμοσία. Είναι λαϊκιστής. Εγώ περισσότερο αυτό το στοιχείο φοβάμαι, ότι μπορεί να δημιουργήσει ένα μέλλον, δύσκολο και για την Ιταλία και για την υπόλοιπη Ευρώπη».
Καμπανάκι κατά του λαϊκισμού
Ο κ. Γρηγορίου με την τοποθέτηση του προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα φόβου που δημιουργείται από τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία: «Στις μεγάλες δημοκρατίες υπάρχουν στιγμιαίες, παροδικές αντιδράσεις. Αλλά η δύναμη της δημοκρατίας είναι τέτοια που μπορεί να ανατρέψει την οποιαδήποτε κ. Μελόνι που θα διανοηθεί να προσβάλει τη δημοκρατία και τους πολίτες». Σημειώνει δε: «Κανένας, Σαλβίνι, καμία Λεπέν καμία Μελόνι δεν είναι σε θέση, χωρίς να ξέρω εάν θέλουν, να μολύνουν ή να μην μολύνουν. Δεν έχουν την ικανότητα να φτάσουν σε αυτό το αποτέλεσμα».
Στον αντίποδα ο καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών κρούει τον κώδωνα του κινδύνου γιατί υπενθυμίζει ότι σε περίπου δύο χρόνια είναι προγραμματισμένο το ραντεβού των Ευρωπαίων πολιτών με τις κάλπες: «Φαντάζεστε αυτό το κλίμα να μεταφερθεί στις ευρωεκλογές και να έχουμε όχι απλώς ένα ευρωκοινοβούλιο σχηματισμένα από ευρωσκεπτικιστές αλλά από αρνητές της Ευρώπης». Ο κ. Γρηγορίου υποστηρίζει ότι: «Θα πρέπει να σκεφτούμε όλοι οι Ευρωπαίοι, όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη, σε ποιό βήμα βρίσκεται ο καθένας, πριν από αυτήν την καταστροφική επιλογή. Είναι μεγάλη η ευθύνη των πολιτικών κομμάτων».
Από την «ακτινογραφία» του κ. Γρηγορίου, αναδεικνύεται η διττή ανησυχία ότι τέτοιου τύπου, πολιτικοί καταλαμβάνουν, ανώτατα αξιώματα σε «μεγάλες» δημοκρατίες της Γηραιάς Ηπείρου αλλά και η εκλογική έκφραση δια της ψήφου αγανάκτησης την οποία βρίσκουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Από την επεξεργασία των τάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως θεωρεί ο καθηγητής Γρηγορίου: «δεν μπορώ να θεωρήσω ότι έχουμε “μολυσμένες” κοινωνίες, ή “μολυσμένα” εκλογικά σώματα».
Σύμφωνα με τον κ. Γρηγορίου: «Η Ενωμένη Ευρώπη δεν μπορεί από μόνη της να αναπτύξει ένα άλλο πρόσωπο, ένα διαφορετικό στίγμα, από εκείνο που εκπέμπουν τα κράτη-μέλη της. Διότι τα κράτη είναι εκείνα που τροφοδοτούν την Ευρώπη. Όπως εξηγεί: «Άρα αν τα κράτη και οι πολίτες των κρατών έχουν μία συγκεκριμένη αντίληψη και άρνηση απέναντι σε αυτό το κατασκεύασμα, αυτή η αντίδραση αυτή η αντίληψη θα φτάσει χειρότερα στην ενωμένη Ευρώπη, άρα πρέπει να προσέξουμε.
