Του Γιάννη Γορανίτη
Η παρουσίαση ενός διαστημικού οχήματος από τη Lockheed Martin έδωσε την αφορμή για αναζωπύρωση των συζητήσεων και του ενδιαφέροντος για τα διαστημικά ταξίδια. Το Lunar Lander είναι μια νέα πρόταση μεταφοράς αστροναυτών στη Σελήνη και έρχεται σε συνέχεια του υπό σχεδιασμού διαστημοπλοίου Orion της NASA.
Το πρώτο concept που παρουσιάστηκε από τη μεγάλη εταιρεία αεροναυπηγικής αποτελείται από μια ενιαία μονάδα («στάδιο», στην ορολογία του κλάδου) που έχει αρθρωτό και εύκαμπτο σχεδιασμό και θεωρείται ιδανικό για εξερεύνηση στο βαθύ διάστημα. Έχει τη δυνατότητα μεταφοράς τεσσάρων αστροναυτών και δυνατότητα παραμονής έως 14 ημέρων. Το Lunar Lander βασίζεται στη φιλοσοφία των επαναχρησιμοποιήσιμων συστημάτων, τα οποία όπως τονίζουν οι περισσότεροι επιστήμονες θα γίνουν τα αποκλειστικά μέσα μεταφοράς των ανθρώπων στο διάστημα. Ο λόγος είναι προφανής: δεν έχει την ανάγκη ανεφοδιασμού πριν ξεκινήσει το ταξίδι επιστροφής.
«Η NASA ζήτησε από τη βιομηχανία καινοτόμες προσεγγίσεις προκειμένου να προωθήσει τον στόχο των ΗΠΑ να επιστρέψει ο άνθρωπος στη Σελήνη και να δημιουργήσει μια βιώσιμη και διαρκή παρουσία εκεί», δήλωσε η Lisa Callahan, αντιπρόεδρος και γενική διευθύντρια του Commercial Civil Space της Lockheed Martin Space. «Αυτή είναι μια ιδέα που εκμεταλλεύεται πλήρως τόσο την τεχνολογία Gateway όσο και τις υπάρχουσες τεχνολογίες προκειμένου να δημιουργήσει ένα ευέλικτο και ισχυρό όχημα που μπορεί να κατασκευαστεί γρήγορα και οικονομικά».
Για βάσεις στο διάστημα
Το όνειρο της κατάκτησης του διαστήματος έχει επανακάμψει το τελευταίο διάστημα, λόγω και της πρόθεσης της αμερικανικής κυβέρνησης να επενδύσει αρκετούς πόρους. Αρκετοί επισημαίνουν ότι πρόκειται για μια αναγκαία επιλογή, εφόσον σκοπεύουμε να επιβιώσουμε ως είδος. Και πρωτοβουλίες όπως αυτή, μοιάζουν να κινούνται στη σωστή κατεύθυνση.
Εκτός από τους τέσσερις επιβάτες, το Lunar Lander μπορεί να μεταφέρει έως 1,8 τόνους φορτίου, επομένως θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τη δημιουργία βάσεων στη Σελήνη ή σε άλλους πλανήτης. Μπορεί επίσης να παραδώσει επιστημονικό ή εμπορικό φορτίο και να λειτουργήσει ως όχημα εξερεύνησης του δορυφόρου.
Η δυνατότητα επίσκεψης πολλαπλών τοποθεσιών χωρίς ανάγκη ανεφοδιασμού ή επιστροφής στη Γη, ανοίγει τον δρόμοι για πολλές ακόμη αποστολές, επιστημονικού και εμπορικού ενδιαφέροντος. Μετά το πέρας της αποστολής, το όχημα μπορεί να επιστρέφει στη βάση του όπου μπορεί να συντηρηθεί και να επισκευαστεί παραμένοντας σε τροχιά μέχρι την επόμενη αποστολή.
Όλα αυτά είναι απαραίτητα στοιχεία, αν φιλοδοξούμε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη. Εξάλλου, οι μεγάλες επενδύσεις που έγιναν στη συγκεκριμένη τεχνολογία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε άλλα συστήματα, μειώνοντας έτσι αισθητά το κόστος και επιταχύνοντας την ανάπτυξή τους.
Το βάρος του Lunar Lander ξεπερνά τους 20 τόνους, ενώ περίπου διπλάσιο είναι το βάρος του καύσιμου υδρογόνου και του υγρού οξυγόνου που απαιτούνται για την αυτονομία του. Αυτό είναι και το βασικό μειονέκτημά του και θα αποτελέσει το επόμενο μεγάλο στοίχημα των μηχανικών της εταιρείας και της NASA.
