Του Γιάννη Παλιούρη
Στην αρχή αρκούσε μια υπογραφή. Σε χαρτί, με μελάνι. Στη συνέχεια ήρθαν οι πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες. Και τώρα ανατέλλει η εποχή των βιομετρικών χαρακτηριστικών, που θα επανακαθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο εκτελούνται οι συναλλαγές. Το δακτυλικό μας αποτύπωμα, τα χαρακτηριστικά του προσώπου και η ίριδα του ματιού μας είναι το μέλλον τον συναλλαγών.
Αυτό υποστηρίζει νέα έκθεση της Juniper Research, σύμφωνα με την οποία η βιομετρική πιστοποίηση θα γίνει όχημα για οnline συναλλαγές ύψους 2,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2024. Μια αύξηση σχεδόν 1.000% από τα 228 δισεκατομμύρια δολάρια που πραγματοποιήθηκαν μέσω της συγκεκριμένης μεθόδου μέχρι τα τέλη του 2019. Η βιομετρική τεχνολογία θα χρησιμοποιείται ευρύτατα από τις πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου, κυρίως λόγω της υψηλής ασφάλειας που προσφέρει, σύμφωνα με την Juniper Research.
Στην έκθεση επισημαίνεται ότι οι λύσεις αναγνώρισης προσώπου θα ενσωματωθούν σε 1,3 δισεκατομμύρια συσκευές μέχρι το 2024, από τις οποίες τα 800 εκατομμύρια θα είναι κινητά τηλέφωνα. Η αναγνώριση ταυτότητας χρήστη μέσω δακτυλικών αποτυπωμάτων θα διατηρήσει την ηγετική της θέση στις βιομετρικές πληρωμές, καθώς περισσότερα από 4,6 δισεκατομμύρια smartphones εκτιμάται ότι θα είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες δακτυλικών αποτυπωμάτων το 2024.
Τέλος, η Juniper Research αποδίδει την ταχύτατη υιοθέτηση της βιομετρικής πιστοποίησης στις συναλλαγές, στην εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης για online πληρωμές.
Η ανάλυση
H βιομετρική τεχνολογία, δηλαδή η ανάλυση και αναγνώριση με βάση μοναδικά χαρακτηριστικά κάθε ανθρώπου (DNA, δακτυλικό αποτύπωμα, ίριδα, μοτίβο προσώπου ή φωνή), είναι ήδη εδώ. Σύμφωνα με τη Visa, το 35% των χρηστών smartphones χρησιμοποιούν τεχνολογίες βιομετρικής πιστοποίησης ως ασφάλεια για τις συσκευές τους, κυρίως δακτυλικό αποτύπωμα ή αναγνώριση προσώπου, ενώ ορισμένες εταιρείες έχουν επίσης εισαγάγει φωνητικά αναγνωριστικά στοιχεία ως κωδικούς πρόσβασης σε λογαριασμούς.
Πριν από μια δεκαετία η χρήση φωνής, δακτυλικού αποτυπώματος ή αναγνώρισης προσώπου ως κωδικού πρόσβασης ήταν αδιανόητη, καθώς δεν θεωρούνταν αρκετά ασφαλής μέθοδος. Το PIN ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στις συναλλαγές. Ωστόσο αρκετές μελέτες έχουν ήδη δείξει ότι η βιομετρική πιστοποίηση είναι πιο ασφαλής από τα παραδοσιακά μέσα. Οταν, μάλιστα, η αυξημένη ασφάλεια συνδυάζεται με την ευκολία και την ταχύτητα στην εκτέλεση συναλλαγών, τα πλεονεκτήματα είναι προφανή.
Ψηφιακή δυστοπία;
Αυτό δεν σημαίνει ότι η βιομετρική πιστοποίηση δεν έχει προβλήματα. Το κυριότερο από αυτά έχει να κάνει με τα προσωπικά δεδομένα του χρήστη. Γιατί, κακά τα ψέματα, είναι άλλο πράγμα να βρίσκεται αποθηκευμένο στους servers οποιασδήποτε εταιρείας ένα απρόσωπο, τετραψήφιο PIN, και εντελώς διαφορετικό η ίδια εταιρεία να διαθέτει μοναδικά στοιχεία για την κατατομή του προσώπου μας ή το δακτυλικό μας αποτύπωμα.
Μία εικόνα του τι μπορεί να πάει στραβά μάς έρχεται από την Κίνα, η οποία προωθεί με ένταση την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου σχεδόν σε κάθε συναλλαγή. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες έθεσε σε εφαρμογή τον νέο κανονισμό που επιβάλλει στους Κινέζους καταναλωτές οι οποίοι θέλουν να εγγραφούν σε υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας, να «περνούν» από αναγνώριση προσώπου.
Ειδικοί εκτιμούν ότι τα επόμενα χρόνια η αναγνώριση προσώπου θα συνδεθεί με τον τομέα των υπηρεσιών υγείας, το μάρκετινγκ, το λιανικό εμπόριο, τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων. Και αυτό είναι κάτι που δεν αφορά μόνο την Κίνα, ούτε μόνο χώρες και κυβερνήσεις. Μόλις τα πρόσωπά μας συσχετιστούν με τα δεδομένα μας που ήδη έχουν συγκεντρώσει τεχνολογικοί κολοσσοί μέσω της χρήσης του Διαδικτύου, κάθε αρκετά εξελιγμένο εμπορικό κέντρο θα διαθέτει έναν «χάρτη» των προτιμήσεών μας και κάθε ασφαλιστική εταιρεία θα γνωρίζει με μεγάλη ακρίβεια την κατάσταση της υγείας μας.
Δυστοπία ή απλώς η αναπόφευκτη πορεία προς την ψηφιακή πραγματικότητα; Το ρυθμιστικό πλαίσιο που πρέπει να ορίσουμε τώρα, θα κρίνει την εξέλιξη.
* Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο 10 Ιανουαρίου
