Του Γιάννη Γορανίτη
Για το Project Loon τα έχουμε πει στο παρελθόν και σίγουρα θα τα ξαναπούμε και στο μέλλον. Και απ' ό,τι φαίνεται εκατομμύρια κάτοικοι σε όλο τον πλανήτη θα έχουν τη δυνατότητα να «τα λένε» και να «τα διαβάζουν» online χάρη σε αυτό.
Μέχρι πριν λίγους μήνες τα περιβόητα αερόστατα της Alphabet (μητρικής της Google) είχαν δοκιμαστεί μόνο σε ελεγχόμενες συνθήκες. Πλέον δοκιμάστηκαν σε πραγματικές συνθήκες, και μάλιστα κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης ανάγκης. Αφορμή ήταν οι καταστροφικές πλημμύρες που πλήττουν το Περού. Το τελευταίο τρίμηνο το «παράκτιο El Nino» προκάλεσε σοβαρές ζημίες σε όλες τις υποδομές τις χώρας, αλλά ειδικά στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών, επηρεάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Όπως ανακοίνωσε η Telefonica, ο μεγαλύτερος πάροχος τηλεπικοινωνιών σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, η συνδεσιμότητα προσφέρθηκε σε χιλιάδες ανθρώπους σε περιοχές της χώρας οι οποίες επλήγησαν περισσότερο από τις πλημμύρες.
Από το ύψος της στρατόσφαιρας
Η αξιοποίηση της τεχνολογίας Project Loon από την Telefonica αποτέλεσε την πρώτη ευρεία και επιτυχημένη δοκιμή παροχής πρόσβασης στο internet απευθείας στα τηλέφωνα των χρηστών.
Μάλιστα, σε λιγότερο από 72 ώρες, τα μπαλόνια του Project Loon, τα οποία πετούν σε απόσταση 20 χιλιομέτρων πάνω από τη στρατόσφαιρα, ξεκίνησαν να παρέχουν συνδεσιμότητα σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στο κέντρο και στα βορειοδυτικά του Περού. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της εταιρείας διακινήθηκαν δεδομένα άνω των 160 GB –υπολογίζεται ότι ισοδυναμεί με την αποστολή και λήψη περίπου 30 εκατομμυρίων μηνυμάτων μέσω WhatsApp ή 2 εκατομμυρίων email.
Να σημειώσουμε βέβαια ότι η Telefonica και το Project Loon έχουν ξεκινήσει τις τεχνικές δοκιμές στη Λατινική Αμερική ήδη από το 2014, με στόχο να προσφέρουν σύνδεση στο διαδίκτυο σε απομακρυσμένες περιοχές, επομένως οι βασικές υποδομές προϋπήρχαν.
Πώς λειτουργεί το Project Loon
Το υπερφιλόδοξο Project της Alphabet αξιοποιεί «μπαλόνια» διαστάσεων γηπέδου του τένις, στα οποία ενσωματώνεται ένα μικρό κιβώτιο με τον απαιτούμενο εξοπλισμό, προκειμένου να προσφέρουν πρόσβαση σε γρήγορο internet σε κατά το δυνατό ευρύτερη περιοχή. Εν προκειμένω καλύφθηκε μια έκταση 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όσο περίπου το μέγεθος της Ελβετίας.
Ο διακηρυγμένος τους στόχος άλλωστε, είναι να προσφέρουν ασύρματο internet σε περιοχές με προσωρινές ή μόνιμες δυσκολίες πρόσβασης, και εν τέλει να διασυνδέσουν ακόμη και τις πιο απομακρυσμένες γωνιές του πλανήτη. Σε πρώτη φάση θα συνεργαστούν με παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών για να μοιραστούν το φάσμα, ώστε να επιτρέπουν στους χρήστες την απευθείας σύνδεση στο δίκτυο από τα κινητά τους και τις άλλες συσκευές που διαθέτουν LTE συνδεσιμότητα.
Πρόσφατα μάλιστα, οι ιθύνοντες του εγχειρήματος ανακοίνωσαν ότι θα αξιοποιήσουν την τεχνητή νοημοσύνη, προκειμένου να (ανα)κατευθύνουν τα μπαλόνια ανάλογα με τις απαιτήσεις των χρηστών. Με αυτό τον τρόπο, σκοπεύουν να βελτιώσουν τα συστήματα ελέγχου της πλοήγησης των αερόστατων και να μειώσουν τον συνολικό αριθμό τους. Για την τροφοδότησή τους χρησιμοποιούνται ηλιακά πάνελ, τα οποία συλλέγουν ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Προκειμένου να εξαπλωθεί το εγχείρημα παγκοσμίως απαιτείται βέβαια η εγκατάσταση αρκετών επίγειων σταθμών, οι οποίοι θα λειτουργούν ως «πηγές» από τις οποίες θα αντλείται το απαιτούμενο bandwidth που στη συνέχεια θα διαμοιράζεται στους τελικούς χρήστες.
Ποια είναι τα κίνητρα της Google;
Δεν είναι όμως μόνο η Alphabet-Google που δραστηριοποιείται στον κλάδο. Η πλέον χαρακτηριστική ανταγωνιστική πρόταση είναι το Aquila της Facebook, μόνο που αντί για αερόστατα αξιοποιούνται drones. Όπως έχουν δηλώσει –άμεσα ή έμμεσα– αμφότεροι οι κολοσσοί της τεχνολογίας, δεν θα περιοριστούν στις απομακρυσμένες περιοχές, αλλά μελλοντικά σκοπεύουν να καλύψουν ολόκληρο τον πλανήτη. Γιατί όμως να μπουν σε τόσο κόπο και τόσα έξοδα; Αρκεί η φιλανθρωπία για να αιτιολογήσει τόσο μεγαλεπήβολα και εκτεταμένα εγχειρήματα;
Η προφανής σκέψη είναι ότι οι μεγάλες εταιρείες της Silicon Valley επιθυμούν να εισέλθουν πρώτες σε αναπτυσσόμενες και σχετικά «παρθένες» αγορές, προκειμένου να εξοικειώσουν τους χρήστες με τις διαδικτυακές υπηρεσίες τους και με αυτό τον τρόπο να «δέσουν» το κοινό με τις υπηρεσίες τους (και τις διαφημίσεις τους). Οι πλέον καχύποπτοι θεωρούν ότι στοχεύουν (και) στα ευαίσθητα δεδομένα των χρηστών, αν και στην περίπτωση του Περού, οι υπεύθυνοι της εταιρείας διαβεβαίωσαν ότι δεν συλλέχθηκαν data ή άλλα προσωπικά στοιχεία. Αρκούν όμως οι διαβεβαιώσεις τους;
