Η NASA κυκλοφόρησε μια εικόνα από το σύμπλεγμα νεφών Rho Ophiuchi για τον εορτασμό του πρώτου έτους λειτουργίας του τηλεσκοπίου James Webb.
Οι λεπτομερείς παρατηρήσεις του εκτείνονται από το κοντινό ηλιακό μας σύστημα μέχρι τους μακρινούς γαλαξίες που υπήρχαν κοντά στην αρχή του χρόνου.
Ο Διοικητής της NASA Μπιλ Νέλσον δήλωσε ενθουσιασμένος: «Μέσα σε μόλις ένα χρόνο, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb μεταμόρφωσε την άποψη της ανθρωπότητας για το σύμπαν, κοιτάζοντας μέσα σε σύννεφα σκόνης και βλέποντας για πρώτη φορά φως από μακρινές γωνιές του σύμπαντος.
Κάθε νέα εικόνα είναι μια νέα ανακάλυψη, δίνοντας τη δυνατότητα σε επιστήμονες σε όλο τον κόσμο να θέτουν και να απαντούν σε ερωτήματα που κάποτε δεν μπορούσαν ούτε να ονειρευτούν».
Τι είναι το Rho Ophiuchi;
Η μαγευτική εικόνα που μοιράστηκε το Webb δείχνει την κοντινότερη περιοχή σχηματισμού άστρων. Το Rho Ophiuchi βρίσκεται μόλις 390 έτη φωτός μακριά. Χωρίς αστέρια του προσκηνίου να εμποδίζουν τη θέα, προσφέρει ένα εκπληκτικά λεπτομερές κοντινό πλάνο της κοσμικής περιοχής.
«Στην πρώτη του επέτειο, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έχει ήδη εκπληρώσει την υπόσχεσή του να ξεδιπλώσει το σύμπαν, χαρίζοντας στην ανθρωπότητα έναν εκπληκτικό θησαυρό εικόνων και επιστήμης που θα διαρκέσει για δεκαετίες», δήλωσε ο Nicola Fox, αναπληρωτής διοικητής της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών της NASA στην Ουάσινγκτον.
Όντας ένα θαύμα της μηχανικής, ο Webb έχει αυξήσει την κατανόησή μας για τους γαλαξίες, τα αστέρια και τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Αυτό έχει θέσει στέρεα θεμέλια για τη NASA ώστε να οδηγήσει τον κόσμο σε μια νέα εποχή επιστημονικών ανακαλύψεων, ειδικά στο κυνήγι κατοικήσιμων κόσμων.
Η εικόνα του Rho Ophiuchi που δόθηκε στη δημοσιότητα περιέχει περίπου 50 νεαρά αστέρια, με μάζα παρόμοια με του Ήλιου ή μικρότερη.
Πρόκειται για ένα ζωντανό θέατρο δημιουργίας άστρων, όπου οι πιο πυκνές και σκοτεινές περιοχές φιλοξενούν πρωτοαστέρια τυλιγμένα σε κουκούλια σκόνης.
Μια δραματική αναπαράσταση της διαδικασίας γέννησης των άστρων είναι ορατή μέσα από μαζικούς διπολικούς πίδακες μοριακού υδρογόνου, που φαίνονται με κόκκινο χρώμα. Εμφανίζονται όταν ένα αστέρι σπάει για πρώτη φορά το κέλυφος της κοσμικής του σκόνης, προβάλλοντας δίδυμους πίδακες στο διάστημα σαν νεογέννητο που απλώνει τα χέρια του.
