Πανηγυρίζουν στη ΝΔ με το αποτέλεσμα των εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, επειδή η ήττα Γερουλάνου - Διαμαντοπούλου αποσοβεί τον κίνδυνο της μεγάλης φυγής των κεντρώων ψηφοφόρων. Από την άλλη, πιστεύουν ότι οι Ανδρουλάκης και Δούκας είναι του … χεριού τους. Πολύ φοβάμαι ότι κάνουν σε όλα λάθος. Οι κεντρώοι ψηφοφόροι θα φύγουν έτσι ή αλλιώς, αν και εφόσον δεν υπάρξουν μεταρρυθμίσεις. Όσο για τον νέο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ; Εκείνο που θα μετρήσει στο τέλος είναι πού θα καταλήξει το … εξαντλημένο από την πορεία και εξαπατημένο καραβάνι των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι οποίοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο παρελθόν ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και αποφάσισαν να μετακομίσουν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς επειδή έχουν εθιστεί από τα χρόνια του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου στην εξαρτησιογόνα ουσία της εξουσίας. Είναι η ίδια εξάρτηση που μπορεί να τους οδηγήσει στον επαναπατρισμό στα … πάτρια εδάφη. Αν και εφόσον επιστρέψουν, η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όποια και να είναι αυτή, θα έχει ένα σημαντικό κεφάλαιο να καταναλώσει στο επόμενο χρονικό διάστημα. Τόσο σημαντικό που θα την καταστήσει περισσότερο ισχυρή απ΄ ότι είναι σήμερα και αυτό θα έχει μεγάλη απόσταση από το να θεωρείται «εύκολη λεία».
Οι ίδιοι κυβερνητικοί κύκλοι θεωρούν ιδανικό αντίπαλο τον Χάρη Δούκα! Αν γυρίζαμε πίσω στον χρόνο θυμάμαι κάποιους άλλους πεφωτισμένους να θεωρούν εύκολη λεία τον Αλέξη Τσίπρα και τον Πάνο Καμμένο. Νομίζουμε ότι δεν έχουν ακόμη την ίδια εντύπωση. Επικίνδυνοι λαϊκιστές; Ναι, τέτοιοι υπήρξαν οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος. Αλλά όχι ιδανικοί αντίπαλοι!
Και να επιστρέψουμε στο μεγάλο θέμα των μεταρρυθμίσεων. Κι εδώ πρέπει να πούμε την αλήθεια, αν θέλουμε να τα έχουμε καλά μαζί της. Κι η αλήθεια είναι ότι έχει ακολουθηθεί μια πολιτική σωστής διαχείρισης και όχι μεγάλων μεταρρυθμίσεων. Ή καλύτερα, δεν έχουμε καν μπει στο «πρόγραμμα» της συγκλονιστικής αλλαγής όλων εκείνων των παραγόντων που αναπτύσσουν ή συντηρούν τις γνωστές μας παθογένειες.
Είναι σίγουρα διαφορετικό να αντιμετωπίζεται με έναν ικανοποιητικό τρόπο η καθημερινότητα από το να δημιουργούνται οι συνθήκες για μια άλλη πορεία που δεν θα αναπαράγει αυτά τα «καθημερινά» που μας ταλαιπωρούν και τα οποία τελικά απαιτούν την κατανάλωση όλης της ενέργειας μιας κυβέρνησης, απλά και μόνο για να παραμείνει ο ασθενής με τον αναπνευστήρα…
Αυτό ζητάει σήμερα από την κυβέρνηση το κέντρο και εφόσον το αίτημα ικανοποιηθεί, δεν θα έχει λόγο να μεταναστεύσει σε άλλες πολιτείες. Ναι, θα πείτε. Αλλά αν στο ΠΑΣΟΚ ήταν επικεφαλής ο κ. Γερουλάνος ή η κα Διαμαντοπούλου; Και ο Σημίτης υπήρξε μεταρρυθμιστής, αλλά στα κρίσιμα θέματα δεν τόλμησε να περάσει τις κόκκινες γραμμές που του επέβαλε η παράταξή του. Και πάρτε για παράδειγμα το συνταξιοδοτικό. Η μεταρρύθμιση Γιαννίτση «πέθανε» πριν καν φτάσει στη Βουλή. Για την ακρίβεια, πριν εισέλθει ως συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο.
Το κέντρο δεν έχει λόγο να εγκαταλείψει τον κ. Μητσοτάκη. Εκτός αν το εγκαταλείψει αυτός. Οπότε, το ζήτημα δεν είναι τι συνέβη στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά τι θα συμβεί με το κυβερνητικό έργο. Αυτό σε ό,τι αφορά το κέντρο, που ήταν και το θέμα συζήτησης των ημερών. Για την άκρα δεξιά; Ε, δεν μπορεί να εκπροσωπεί κάποιος τους πάντες! Το έκανε μία φορά ο Αλέξης Τσίπρας με τη συνεργασία του με τον Πάνο Καμμένο. Αν αυτό το καλούπι δεν έχει σπάσει, θα πρέπει να σπάσει και να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο…
Θανάσης Μαυρίδης
