Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναζητά τον αντίπαλό της στα αριστερά, δεν αντιλαμβάνεται ότι η εισβολή αυτήν τη στιγμή επιχειρείται στα δεξιά της σύνορα. Οι πραγματικοί αντίπαλοι δεν είναι ο Κασσελάκης και ο Ανδρουλάκης. Ο μεγάλος αντίπαλος της Κεντροδεξιάς αυτήν τη στιγμή είναι η ακροδεξιά. Και ναι μεν στην Ελλάδα η ακροδεξιά είναι κατακερματισμένη, αλλά αυτό δεν θα κρατήσει πολύ. Ούτε και είναι βέβαιο ότι ο κ. Μητσοτάκης θα έχει απέναντί του για πάντα τον επίσης «βολικό» κ. Βελόπουλο.
Σε όλη την Ευρώπη η ακροδεξιά σημειώνει εντυπωσιακή άνοδο. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Μπορεί να μην είναι ακόμη δεύτερο κόμμα, αλλά το σύνολο των ψήφων που αθροίζουν τα κόμματα της ακροδεξιάς μας οδηγούν και εδώ, στην Ελλάδα, σε αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Είναι άλλο πράγμα να αντιμετωπίζει κανείς τον κ. Κασσελάκη που αναδεικνύεται πολύτιμος συνεργάτης των πρωινών εκπομπών της τηλεόρασης και άλλο ένα ακροδεξιό κίνημα που πατάει σε ένα πραγματικό ιδεολογικό αφήγημα.
Μέχρι σήμερα ο «αγώνας» απέναντι στην αριστερά ήταν μία σχετικά εύκολη υπόθεση. Παγιδευμένη στις αυταπάτες της η αριστερά ήταν καταδικασμένη να αποτύχει σε επίπεδο κοινωνίας. Με την ακροδεξιά δεν θα είναι ίδια τα πράγματα. Η ακροδεξιά δεν έχει αυταπάτες. Έχει βαθιά Πίστη ότι ο Θεός είναι μαζί της και ότι το μέλλον της ανήκει. Και το κακό είναι ότι δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.
Οι ρίζες του κακού θα πρέπει να αναζητηθούν στο φόβο που προκαλεί το μεταναστευτικό, αλλά και στην οργή που προκαλεί το γεγονός ότι ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού νιώθει αποκλεισμένο από το αποτέλεσμα της οικονομικής ανάπτυξης.
Θα πει κάποιος ότι οι συνθήκες δεν είναι ίδιες με εκείνες του μεσοπολέμου και θα συμφωνήσουμε. Αλλά υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό: Μεγάλες κοινωνικές μάζες νιώθουν περιθωριοποιημένες και νιώθουν ότι οι ίδιες δεν έχουν να χάσουν πολλά πράγματα αν οδηγήσουν τις κοινωνίες σε ακραίες επιλογές.
Την ίδια ώρα δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ο ρόλος του Πουτινισμού. Η Ρωσία του Πούτιν θα ήθελε να γειτονεύει με μία αποδυναμωμένη Ευρώπη και είναι γνωστό ότι έχει επενδύσει στην άνοδο της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού. Ακριβώς επειδή ξέρει πόσο καταστρεπτικές θα είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας επιλογής από τους λαούς της Ευρώπης. Αλλά οι άνθρωποι όταν πρέπει να κάνουν μια καταστρεπτική επιλογή, τελικά την κάνουν.
Θανάσης Μαυρίδης
