Γράφει ο Joshua Taggart
Ο Μάρκο Ρούμπιο, ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής που άσκησε τη διαβόητη εκείνη κριτική στον Ντόναλντ Τραμπ το 2015 πριν φτάσει να υποστηρίζει την προεδρία του, θα εισαγάγει προς συζήτηση ένα νομοσχέδιο στην αμερικανική Γερουσία το οποίο θα επιτρέπει σε μετόχους να μηνύουν εταιρίες όταν αυτές ιεραρχούν ιδεολογικά ζητήματα πάνω από το καθήκον τους να μεγιστοποιούν τα κέρδη. Ο νόμος “Mind Your Own Business” (κοίτα τη δουλειά σου) θα υποχρεώνει σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Ρούμπιο τους «εταιρικούς διευθυντές να αποδεικνύουν ότι οι ‘αφυπνισμένες’ εταιρικές τους δράσεις είναι προς το συμφέρον των μετόχων τους προκειμένου να αποφεύγουν κατηγορίες για παραβίαση καταπιστευματικής ευθύνης.
Οι προθέσεις του Ρούμπιο για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι να ξεκινήσει την αντεπίθεση ενάντια στην αφυπνισμένη ιδεολογία που έχει διαποτίσει πολλές πτυχές της κοινωνίας μας, από τις γονυκλισίες σε αγώνες αμερικανικού ποδοσφαίρου μέχρι τα συνθήματα περί πολυμορφίας, περιληπτικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης που κυριαρχούν στους χώρους εργασίας.
Με το μέτρο αυτό, επιδιώκει να επιτρέψει στους μετόχους να καθιστούν τη διοίκηση εταιριών υπόλογη για την ανάληψη «αφυπνισμένων δράσεων» κοινωνικής πολιτικής. O Cristopher F. Rufo, από τους πρωταγωνιστές του κινήματος εναντίον των αφυπνισμένων και της κριτικής φυλετικής θεωρίας στις ΗΠΑ, περιέγραψε το νομοσχέδιο ως «μια λαμπρή προσέγγιση που θα ενώσει το συντηρητικό κίνημα».
BREAKING: Senator @MarcoRubio introduces legislation to allow shareholders to sue corporations for prioritizing political ideology—such as "socialism, Marxism, [and] critical race theory"—over their fiduciary duty to maximize long-term shareholder value.
— Christopher F. Rufo ⚔️ (@realchrisrufo) September 24, 2021
The fight has begun. pic.twitter.com/R9Ta9QpndB
Η θεωρία του είναι ότι οι υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς θα εκτιμήσουν τη διακηρυγμένη πρόθεση του νομοσχεδίου να μεγιστοποιείται η αξία για τους μετόχους, ενώ όσοι αντιτίθενται στο πολιτισμικό κίνημα της αριστεράς θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν το νομοσχέδιο ως μέσο για την εκρίζωση της ιδεολογίας των αφυπνισμένων από τις εταιρίες. Οι προηγούμενες προσπάθειες του Rufo να διεξαγάγει πόλεμο εναντίον της αριστεράς περιλαμβάνουν μια προσπάθεια για την απαγόρευση της διδασκαλίας της κριτικής φυλετικής θεωρίας (Critical Race Theory - CRT) στα σχολεία, μια κίνηση με υπερβολικά μεγάλο εύρος που έφτασε να απειλεί την ελευθερία του λόγου.
Το νομοσχέδιο κινείται σε λάθος και πιθανώς καταστροφική κατεύθυνση για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι απλός: ο Ρούμπιο και η κατάφωρα ιδεολογική του ατζέντα δεν μπορούν να ορίσουν που σταματά η «αφύπνιση» και που ξεκινά το «κέρδος».
Η Nike έκανε μια περιουσία από τον Colin Kaepernick. Οι εταιρίες αρωμάτων και ένδυσης συνειδητά προσπαθούν να αυξήσουν την ποικιλομορφία των μοντέλων τους για να απευθυνθούν σε ευρύτερες δημογραφικές ομάδες. Και πόσες άλλωστε επιχειρήσεις μπορείτε να θυμηθείτε να εμπλέκονται με το Pride 2021 και ζητήματα ΛΟΑΤΚΙ (έστω και μόνο για τον μήνα του Φεβρουαρίου);
Οι εταιρίες είναι ελεύθερες να κάνουν ό,τι νομίζουν, και οι μέτοχοι ήδη κατανοούν ότι δεν υπάρχει μια ξεκάθαρη τομή ανάμεσα στην «αφύπνιση» και στη «μεγιστοποίηση του κέρδους». Στη σημερινή εποχή της σηματοδότησης της αρετής, το ένα μπορεί να προϋποθέτει το άλλο, ειδάλλως οι εταιρίες κινδυνεύουν να μείνουν πίσω ή να «ακυρωθούν» επειδή δεν είναι αρκετά αφυπνισμένες.
Εξαρτάται στην πλειονότητα των μετόχων να αποφασίσει αν αυτή είναι μια σωστή απόφαση: το να επιτρέπεται σε έναν μέτοχο να μηνύσει μια εταιρία γιατί ο ίδιος διαφωνεί υποκειμενικά με μια υποκειμενικά «αφυπνισμένη» απόφαση είναι μια συνταγή χάους που θα μετατρέψει τα διοικητικά συμβούλια σε πανεπιστημιακού τύπου πολιτισμικά πεδία μάχης χωρίς να συντρέχει γι’ αυτό κάποιος σοβαρός λόγος.
Ακόμη, το νομοσχέδιο νομιμοποιεί το επιχείρημα που εγείρουν εδώ και καιρό πολλοί αφυπνισμένοι αντικαπιταλιστές: η θεωρία συνομωσίας τους ότι οι μηχανισμοί του κεφαλαίου υποστηρίζουν την πατριαρχία της κυριαρχίας της λευκής φυλής θα ενισχυθεί από ένα τέτοιο νομοσχέδιο που δείχνει ότι η παράνοιά τους είναι εύλογη.
Το νομοσχέδιο αυτό, επιδιώκοντας υποτίθεται να ενώσει την ισχύ της καπιταλιστικής κερδοσκοπίας με την επίθεση στους αφυπνισμένους, αποδεικνύει στην αριστερά ότι ο καπιταλισμός εργάζεται ενεργά για να καταστρέψει όλα όσα πιστεύουν, αντί να είναι ένα σύστημα οικονομικής οργάνωσης (ή έλλειψής της) που ωφελεί τους πάντες επιτρέποντας στην ελευθερία και την επιλογή να ανθίσουν.
Το νομοσχέδιο του Ρούμπιο επιτρέπει στους αριστερούς στα πανεπιστήμια να πουν «Ορίστε! Σας είπα ότι ο καπιταλισμός έχει σχεδιαστεί ώστε να μας καταπιέζει!» χωρίς να φτάνουν στη ρίζα του προβλήματος: η αφύπνιση δεν πρέπει να εκριζωθεί διά νόμου από τους χώρους εργασίας αλλά να καταδειχθεί ότι πρόκειται για μια άστατη, αντιφατική και εσφαλμένη ψευδοθρησκεία. Αυτό δεν θα επιτευχθεί μέσω ενός νομικού πολέμου εναντίον των αφυπνισμένων, αλλά μέσα από χρόνο, εμπειρία και καλά επιχειρήματα.
Δεν υπάρχει τίποτα το κατ’ ανάγκη λάθος με το να απευθύνεται μια εταιρία σε αφυπνισμένα συναισθήματα, σε εκστρατείες κοινωνικών μέσων, και σε διαδικτυακές τάσεις για να προσεγγίσει νέες αγορές και να αποκτήσει πρόσβαση σε νέους δυνητικούς πελάτες. Ένας έξυπνος επιχειρηματίας μάλιστα θα σταθμίσει τα υπέρ και τα κατά μιας τέτοιας επιλογής και θα αποφασίσει ίσως ότι το ρίσκο του να βαδίσει σε μέσα σε έναν πολιτισμικό πόλεμο αξίζει βάσει των δυνητικών κερδών.
Τι θα συμβεί αν ένας μεμονωμένος και πεισματάρης μέτοχος διαφωνήσει με οτιδήποτε πλησιάζει την αφυπνισμένη ιδεολογία, ακόμη κι αν πρόκειται για μια επικερδή απόφαση; Θα ξεσπούσε ένα χάος σε ολόκληρη τη χώρα για χρόνια ή και για δεκαετίες - και προς τι; Παρά την διάδοση του «πολιτισμικού μαρξισμού», σπανίως αυτός έχει κάποια ουσιώδη επίπτωση. Ο πολιτισμικός πόλεμος συνεχίζεται, οι τροχοί του κεφαλαίου συνεχίζουν να γυρίζουν, και μαζί με αυτούς και ο κόσμος.
Όλοι μας έχουμε κουραστεί από τα συνήθη συνθήματα και τη μηχανή παραγωγής αφυπνισμένων φράσεων και χειρονομιών χωρίς νόημα (οι οποίες σχεδιάζονται καλή τη πίστει από πανεπιστημιακούς καθηγητές για να κάνουν τις μειονότητες να αισθάνονται καλύτερα χωρίς να πετυχαίνουν πολλά πράγματα). Θα προτιμούσαμε ίσως οι εταιρίες να μην υποκύπτουν στην τελευταία αφυπνισμένη μόδα προκειμένου να επιβιώσουν από τη βιαιότητα του όχλου του Twitter.
Η αγανάκτησή μας όμως με την αφυπνισμένη ιδεολογία και τη σηματοδότηση αρετής δεν μπορεί να περάσει το όριο του νόμου και να παρέμβει στις ιδιωτικές υποθέσεις μιας εταιρίας με έναν τόσο χοντροκομμένο και επιβλαβή τρόπο. Το νομοσχέδιο του Ρούμπιο ισχυρίζεται ότι εκφράζει τόσο συντηρητικά, όσο και καπιταλιστικά συμφέροντα, όμως πρόκειται για μια κατάφωρα αντικαπιταλιστική, μικροκομματική και απερίσκεπτη κίνηση που περισσότερο απειλεί τις εταιρίες και τους μετόχους παρά τους βοηθά. Ο Ρούμπιο πρέπει να εγκαταλείψει αυτήν την ξεροκέφαλη προσπάθεια και ίσως να αρχίσει ο ίδιος να κοιτά τη δουλειά του.
Ο Joshua Taggart είναι συντάκτης στο 1828, με ειδικό ενδιαφέρον για τα περιβαλλοντικά οικονομικά, την ιστορία και τα ζητήματα της επικαιρότητας.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 6 Οκτωβρίου 2021 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του 1828 και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
