Η αναγέννηση της πυρηνικής ενέργειας γνώρισε ακόμη ένα πισωγύρισμα αυτή την εβδομάδα με την ακύρωση ενός από τα κορυφαία πυρηνικά έργα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η NuScale Power, μια πυρηνική start-up, ανακοίνωσε τον τερματισμό του Carbon Free Power Project (Προγράμματος για Ενέργεια Χωρίς Άνθρακα - CFPP), ενός προγραμματισμένου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας που επρόκειτο να κατασκευαστεί στα Εθνικά Εργαστήρια του Αϊντάχο χρησιμοποιώντας την τεχνολογία μικρού αρθρωτού αντιδραστήρα (SMR) της NuScale.
Δυστυχώς, η ακύρωση αυτή επιβεβαιώνει τον σκεπτικισμό μας για την αισιοδοξία που περιβάλλει την καινοτόμο πυρηνική τεχνολογία όπως τα SMR. Ο σχεδιασμός του μικρού αντιδραστήρα της NuScale προβάλλεται ως η απάντηση στο ιστορικό μειονέκτημα της πυρηνικής ενέργειας, το αστρονομικό κόστος κατασκευής.
Οι περισσότεροι πυρηνικοί σταθμοί, στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο, αντιμετωπίζουν τεράστιες υπερβάσεις κόστους και μεγάλες καθυστερήσεις κατά την κατασκευή. Τα δύο πιο πρόσφατα έργα των Ηνωμένων Πολιτειών, για παράδειγμα, στο Vogtle στη Γεωργία και στο V.C. Summer στη Νότια Καρολίνα, είδαν το κόστος τους να ξεφεύγει επικίνδυνα από την αρχή της κατασκευής τους το 2013. Το έργο στο V.C. Summer τελικά ακυρώθηκε το 2017, μετά από επενδύσεις άνω των 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ ένας από τους δύο υπό κατασκευή αντιδραστήρες στο Vogtle ξεκίνησε τελικά την εμπορική λειτουργία αυτό το καλοκαίρι, με 5 χρόνια καθυστέρηση και με υπερδιπλάσιο κόστος από το προβλεπόμενο.
H NuScale και άλλες εταιρίες που σχετίζονται με SMR, ελπίζουν ότι κατασκευάζοντας μικρότερους αντιδραστήρες, μεγάλο μέρος των οποίων θα μπορούσε να κατασκευαστεί σε εργοστάσια, θα μπορέσουν να αποφύγουν τις μεγάλες υπερβάσεις του κόστους αξιοποιώντας την τυποποίηση και τις οικονομίες μαζικής παραγωγής. Σε ένα άρθρο μας πέρυσι, εξηγήσαμε τις αμφιβολίες μας σχετικά με τα οικονομικά των SMR και με το αν αυτοί θα ανταποκρίνονταν στην εικόνα της πανάκειας όπως ελπίζουν πολλοί υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας.
Όπως αναπτύξαμε σε ένα άρθρο που δημοσιεύσαμε σε ιστολόγιο νωρίτερα φέτος, το CFPP που βασιζόταν σε ένα μοντέλο συνδρομητών όπου οι δημοτικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας θα επέλεγαν να εγγραφούν σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της προγραμματισμένης ηλεκτρικής ισχύος των εγκαταστάσεων και θα ήταν υπεύθυνες για ένα αντίστοιχο ποσοστό του κεφαλαιακού, αντιμετώπισε την πρώτη σημαντική αύξηση του κόστους του την περασμένη άνοιξη.
Η NuScale ανακοίνωσε ότι, λόγω του πληθωρισμού και των υψηλών επιτοκίων, το εκτιμώμενο κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του σταθμού αυξήθηκε από 5,8 σεντς ανά kWh σε 8,9 kWh και το συνολικό προβλεπόμενο κόστος κατασκευής, συμπεριλαμβανομένου του κόστους χρηματοδότησης, αυξήθηκε από τα 5,3 δισεκατομμύρια δολάρια στα 9,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Πιθανότατα λόγω της αύξησης του κόστους, η NuScale δεν έχει σήμερα αρκετούς συνδρομητές για να προχωρήσει στην κατασκευή, η οποία είχε αρχικά προγραμματιστεί να ξεκινήσει το επόμενο έτος.
Το NuScale και το CFPP φαίνεται να είναι ακόμη μία προειδοποιητική ιστορία για την πυρηνική ενέργεια. Παρά τις αισιόδοξες δηλώσεις σχετικά με την ικανότητα των SMR να αποφεύγουν την παραδοσιακή υψηλή τιμή των πυρηνικών, τα τουλάχιστον 300 εκατομμύρια δολάρια που έχουν ήδη καταβληθεί σε επιχορηγήσεις και μια συμφωνία για την κάλυψη του 23% του κόστους του CFPP από το Υπουργείο Ενέργειας, το έργο δεν έφτασε καν στην πιο απαιτητική φάση της πυρηνικής ανάπτυξης: την κατασκευή του. Πρόκειται απλώς για έναν ακόμη λόγο να δυσπιστούμε ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας πυρηνικής αναγέννησης.
* Ο David Kemp είναι αναλυτής ερευνών στο Cato Institute όπου εστιάζει σε ζητήματα ενέργειας και περιβαλλοντικής ρυθμιστικής πολιτικής. Ο Peter Van Doren είναι ο υπεύθυνος έκδοσης του επιστημονικού περιοδικού Regulation.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 10 Νοεμβρίου 2023 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Cato Institute και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
