Γράφει ο Scott Sumner
Σε μια πρόσφατη ανάρτησή μου, αμφισβήτησα τους ισχυρισμούς ότι η Κίνα από τα μέσα του 2020 έως τα μέσα του 2022 υπέφερε από πανδημία Covid που συγκαλύφθηκε από την κυβέρνηση. Τόνισα ότι κάτι τόσο μεγάλο είναι σχεδόν αδύνατο να κρυφτεί. Η περασμένη εβδομάδα είναι μια σχεδόν τέλεια απόδειξη αυτού του ισχυρισμού.
Πριν από λίγες εβδομάδες, δεν ήξερα ούτε ένα άτομο στην Κίνα που να είχε προσβληθεί από τον Covid. Και κανένας από τους Κινέζους που ήξερα δεν γνώριζε κανέναν άλλον που είχε προσβληθεί από την ασθένεια. Αυτό άλλαξε σχεδόν εν μία νυκτί. Από την ανάρτηση της περασμένης εβδομάδας, έξι Κινέζοι που γνωρίζω (στο Πεκίνο) έχουν προσβληθεί από τον Covid και γνωρίζουν πολλά περισσότερα κρούσματα. Είναι προφανές ότι η Κίνα υποφέρει από μια μεγάλη πανδημία. Ιδού το Bloomberg:
«Σχεδόν 37 εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα μπορεί να έχουν μολυνθεί από τον Covid-19 σε μία μόνο μέρα αυτή την εβδομάδα, σύμφωνα με εκτιμήσεις από την ανώτατη υγειονομική αρχή της κυβέρνησης, καθιστώντας το ξέσπασμα της χώρας μακράν το μεγαλύτερο στον κόσμο.
Περίπου 248 εκατομμύρια άνθρωποι, ή σχεδόν το 18% του πληθυσμού, πιθανότατα προσβλήθηκαν από τον ιό τις πρώτες 20 ημέρες του Δεκεμβρίου, σύμφωνα με πρακτικά κλειστής συνεδρίασης της Εθνικής Επιτροπής Υγείας της Κίνας που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, που επιβεβαιώθηκε με άτομα που συμμετείχαν στις συζητήσεις. Εάν αυτό είναι ακριβές, το ποσοστό μόλυνσης θα επισκίαζε το προηγούμενο ημερήσιο ρεκόρ των περίπου 4 εκατομμυρίων, που σημειώθηκε τον Ιανουάριο του 2022.
Η ταχεία κατάργηση των περιορισμών του μηδενικού Covid από το Πεκίνο οδήγησε στην απρόσκοπτη εξάπλωση των εξαιρετικά μεταδοτικών παραλλαγών Όμικρον σε έναν πληθυσμό με χαμηλά επίπεδα φυσικής ανοσίας. Περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους της επαρχίας Σιτσουάν, στα νοτιοδυτικά της Κίνας, και του Πεκίνου έχουν μολυνθεί, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του οργανισμού».
Έτσι, οι αναφορές από την Κίνα ανταποκρίνονται πολύ στις προσωπικές μου γνώσεις για την κατάσταση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο δύσκολο να συγκαλυφθεί μια πανδημία - η ιστορία θα διαρρεύσει σχεδόν σίγουρα από στόμα σε στόμα. Εάν η Κίνα είχε βιώσει μια πανδημία Covid το 2021, πολλά κρούσματα Covid θα ήταν γνωστά σε φίλους και συγγενείς που ζούσαν εκτός Κίνας. Αυτό δεν συνέβη το 2021.
Η πρόσφατη εξάπλωση του Covid μέσω της Κίνας φαίνεται να είναι ταχύτερη από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Αυτό πιθανότατα οφείλεται σε δύο παράγοντες. Πρώτον, ο κινεζικός λαός ήταν «εύφλεκτος» με σχεδόν μηδενική ανοσία αγέλης από προηγούμενες μολύνσεις. Πολλοί εμβολιάστηκαν, αλλά δεν είναι πολλοί αυτοί που έλαβαν αναμνηστική δόση. Επιπλέον, τα εμβόλια ήταν κατώτερης ποιότητας. Δεύτερον, οι νεότερες εκδόσεις του Covid είναι πολύ πιο μεταδοτικές από τον αρχικό ιό που εμφανίστηκε στη Γουχάν στα τέλη του 2019.
Εκ των υστέρων, η πολιτική της Κίνας για μηδενικό Covid ήταν ξεκάθαρα ένα μεγάλο λάθος, ακόμη και αν αποδοθεί μηδενική βαρύτητα στα ανθρώπινα δικαιώματα. Τουλάχιστον, η Κίνα θα έπρεπε να είχε αφαιρέσει τους κανονισμούς της για τον Covid μόλις τα εμβόλια ήταν ευρέως διαθέσιμα. Σπατάλησαν περισσότερο από ένα χρόνο χωρίς κανένα όφελος. Οι προσπάθειες για τον έλεγχο του ιού το 2020 (πριν από το εμβόλιο) ήταν κάπως πιο δικαιολογήσιμες, καθώς έσωσαν εκατομμύρια ζωές.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η Κίνα δεν τερμάτισε την πολιτική της για μηδενικό Covid παρά μόνο μετά τον νέο διορισμό του Σι Τζινπίνγκ τον Οκτώβριο, γεγονός που αποτελεί ένδειξη ότι η πολιτική πιθανότατα έπαιξε ρόλο στην καθυστέρηση του αναπόφευκτου.
* Ο Scott Sumner είναι οικονομολόγος, διευθυντής του προγράμματος νομισματικής πολιτικής στο Mercatus Center at George Mason University, ερευνητής στο Independent Institute και καθηγητής του Bentley University στο Waltham της Μασαχουσέτης.
* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 26 Δεκεμβρίου 2022 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια της Library of Economics and Liberty και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
