Καθώς οι Αμερικανοί ετοιμάζονται να μιλήσουν για τα πολιτικά γύρω από το τραπέζι της Ημέρας των Ευχαριστιών αυτή την εβδομάδα, είναι μια καλή στιγμή να μοιραστούμε κάτι αρκετά θετικό για το μέλλον της πολιτικής.
*Γράφει ο Samuel J. Abrams
Η αισιοδοξία μου πηγάζει από την πρόσφατη πολιτική συμπεριφορά των Αμερικανών της Γενιάς Z, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν μια πραγματική ευκαιρία για τη χώρα να ξεπεράσει τα χρόνια της κομματικής πόλωσης. Ενώ οι δημοσκοπήσεις συχνά παρουσιάζουν την πολιτική άποψη της Γενιάς Ζ ως απαισιόδοξη για το μέλλον, έχουμε καλούς λόγους να είμαστε αισιόδοξοι.
Υπάρχουν πολλές ιστορίες και έρευνες που περιγράφουν τις αρνητικές απόψεις της Γενιάς Z για την πολιτική και το μέλλον της χώρας. Μια τέτοια έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το Walton Family Foundation, για παράδειγμα, βρήκε πολλούς λόγους ανησυχίας. Συγκεκριμένα, το 60% των μελών της Γενιάς Z πιστεύουν ότι η Αμερική είναι μια διχασμένη χώρα. Ομοίως, η Γενιά Z δεν αισθάνεται ότι οι μεγάλοι οργανισμοί τους ακούνε. Μόλις το 34% πιστεύει ότι οι αγαπημένες τους μάρκες βρίσκονται σε επαφή μαζί τους, μόλις το ένα τέταρτο (24%) αισθάνεται ότι οι παγκόσμιες εταιρείες τους καταλαβαίνουν και μόνο το ένα πέμπτο (20%) υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση τους καταλαβαίνει.
Ενώ πολλές από αυτές τις αρνητικές δηλώσεις σχετικά με τις απόψεις της Γενιάς Z μπορεί να είναι αληθινές, υπάρχει αρκετός χώρος για αισιοδοξία. Τα δεδομένα από την εθνικά αντιπροσωπευτική έρευνα με τίτλο The Future of Politics του Πανεπιστημίου του Τέξας-Όστιν σε φοιτητές πανεπιστημίων σήμερα, αποκαλύπτουν ότι ενώ υπήρχε μια γενική περιφρόνηση για όσους διεκδικούσαν αξιώματα πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022, τα μέλη της Γενιάς Ζ ήταν αρκετά αισιόδοξοι για τους μελλοντικούς πολιτικούς ηγέτες. Συγκεκριμένα, το 75% των φοιτητών πιστεύει ότι αυτοί που διεκδικούν αξιώματα ανήκουν στις κατάλληλες κατηγορίες ανθρώπων. Ωστόσο, το 60% των φοιτητών πιστεύει ότι στο μέλλον θα υπάρχουν καλύτεροι υποψήφιοι.
Ακόμη και πριν γίνει εμφανής η εκλογική δύναμη της Γενιάς Z μετά τις εκλογές του 2022, τα μέλη της εξέφραζαν αυτοπεποίθηση ως προς την εκλογική τους αποτελεσματικότητα. Το 58% των φοιτητών της Γενιάς Z υποστηρίζουν ότι η ψήφος όντως έχει σημασία, σε σύγκριση με λίγο περισσότερο από το ένα τέταρτο (28%) που δήλωσε ότι η ψήφος δεν έχει σημασία και το περίπου 13% που δήλωσε αβέβαιο. Μετά τη μεγάλη τους προσέλευση και τον αντίκτυπο που αυτή είχε το 2022, οι Αμερικανοί της Γενιάς Z γνωρίζουν τώρα ότι η πολιτική τους φωνή μετράει. Είναι ένα εκλογικό κοινό που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Στο μέλλον, το έθνος και τα κόμματα θα πρέπει να λάβουν υπόψη ότι οι Αμερικανοί της Γενιάς Z ενδιαφέρονται για την πολιτική και δεν αποτελούν ένα μονολιθικό μπλοκ. Ψήφισαν εναντίον των αρνητών της 6ης Ιανουαρίου το 2022, αλλά και τα δύο κόμματα εξακολουθούν να είναι ενεργές εναλλακτικές στις καρδιές και στο μυαλό των φοιτητών της Γενιάς Z σήμερα. Το Ινστιτούτο Πολιτικής του Χάρβαρντ, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι μόνο το ένα τρίτο (32%) των φοιτητών πανεπιστημίου αυτοχαρακτηρίζονται αριστεροί (liberals), ενώ ένα άλλο 19% ισχυρίζονται πως είναι συντηρητικοί. Η πλειονότητα των φοιτητών, το 48%, αυτοαποκαλούνται μετριοπαθείς.
Η έρευνα Future of Politics αποκαλύπτει μια παρόμοια κατανομή στα κόμματα ως προς την εγγραφή των μελών. Το 31% του δείγματος αναφέρουν ότι είναι Ρεπουμπλικάνοι και ένα άλλο 33% Δημοκρατικοί - ουσιαστικά μια ομοιόμορφη διαίρεση. Το υπόλοιπο 37% είναι είτε μη εγγεγραμμένοι σε κόμμα, είτε ανεξάρτητοι. Η Γενιά Z φαίνεται πολύ διαφορετική από την Silent Generation - τη γενιά του Προέδρου Joe Biden και της Nancy Pelosi- που καταγράφει μείωση στους αυτοχαρακτηριζόμενους ως ανεξάρτητους και αύξηση της κομματικής υποστήριξης των Ρεπουμπλικανών το 2022.
Η Gallup επιβεβαιώνει αυτές τις τάσεις και διαπίστωσε ότι οι ηλικιακές ομάδες των νεότερων γενεών είναι περισσότερο πιθανό από τους μεγαλύτερης ηλικίας ομολόγους τους να παραμείνουν κεντρώες και λιγότερο κομματικές ενώ φαίνεται να είναι και αρκετά σταθερές ιδεολογικά. Ακόμα κι αν η πολιτική τους στάση αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, πράγμα που μπορεί και να μην συμβεί στην πράξη, το γεγονός είναι ότι από σήμερα, οι φοιτητές της Γενιάς Z δεν είναι ένθερμοι Δημοκρατικοί. Ούτε είναι υποστηρικτές των Ρεπουμπλικανών. Βρίσκονται στη μέση και αναζητούν το λιγότερο ανώμαλο μονοπάτι καθώς τα τρία τέταρτα των φοιτητών δήλωναν ότι η χώρα βρισκόταν σε λάθος δρόμο πριν τις εκλογές και ψήφισαν Δημοκρατικούς υποψηφίους που φαίνονταν λογικοί.
Η πρόσφατη κομματική και πολιτική απαισιοδοξία της Γενιάς Z δεν πρέπει να εκληφθεί ως τελική τους κρίση για οποιοδήποτε από τα δύο κόμματα ή για την πολιτική γενικά. Αντίθετα, η σημερινή κατάσταση της Γενιάς Z σήμερα αντιπροσωπεύει μια ευκαιρία για ένα πολύ λιγότερο ακραίο πολιτικά μέλλον της Αμερικής. Η νεότερη πολιτικά ενεργή ομάδα της Αμερικής έχει αναστατωθεί με το status quo και έχει χάσει την πίστη και στα δύο κόμματα. Ψηφίζει όποιο κόμμα υιοθετήσει μετριοπαθείς και λογικές θέσεις. Οι Δημοκρατικοί το έκαναν αυτό το 2022 σε μια σειρά από σημαντικές πολιτικές τους θέσεις· δεν έχουν όμως την πολυτέλεια να κινηθούν πολύ προς τα αριστερά και να συνεχίσουν να είναι προσηλωμένοι στις πολιτικές ταυτότητας. Οι Ρεπουμπλικάνοι πρέπει να ξεπεράσουν τον Τραμπ και να απομακρυνθούν από οποιαδήποτε δήλωση ότι τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου θα μπορούσαν ενδεχομένως να δικαιολογηθούν. Η Γενιά Z διαμορφώνεται σε μια πρακτική ταλαντευόμενη γενιά που συμμετέχει πολιτικά και κοινωνικά και αυτή η τάση μπορεί να συμβάλει στη μείωση της πόλωσης και του εξτρεμισμού μας, καθώς τα κόμματα ανταποκρίνονται επιτέλους σε αυτήν την αυξανόμενη πολιτική δύναμη. Αυτό μπορεί να επαναφέρει τη χώρα στην προσπάθεια αφήγησης μιας εθνικής ιστορίας – μια ιστορία, σύμφωνα και με τα λόγια του Άρθουρ Μπρουκς, που βάζει «την καλοσύνη μπροστά από το μεγαλείο».
*Ο Samuel J. Abrams είναι καθηγητής πολιτικής στο Sarah Lawrence College επισκέπτης ερευνητής στο American Entreprise Institute.
**Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 22 Νοεμβρίου 2022 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
