Αφού πιέζω εδώ και μια δεκαετία για μια καλύτερη χρηματοοικονομική παιδεία, ελπίζω ότι οι πολιτικοί θα της δώσουν επιτέλους την προσοχή που της αξίζει.
Εδώ και χρόνια, γνωρίζουμε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο υστερεί πολύ σε σχέση με τις συγκρίσιμες με μας χώρες σε ό,τι αφορά την προετοιμασία των παιδιών μας για τη διαχείριση των οικονομικών τους και για τον κόσμο της εργασίας. Η κατάταξη της Βρετανίας στην 15η θέση μεταξύ 29 χωρών του ΟΟΣΑ απλά δεν είναι αρκετά καλή σε έναν κόσμο όπου κάθε χώρα ανταγωνίζεται για οικονομική ανάπτυξη.
Οι επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, δυσκολεύονται να βρουν και να προσλάβουν νέους που διαθέτουν τις κατάλληλες δεξιότητες. Για τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους, οι τεχνολογικές εξελίξεις συνεπάγονται ότι πλέον όλο και περισσότερες θέσεις εργασίας απαιτούν μια βασική θεμελιακή γνώση στα εφαρμοσμένα μαθηματικά για θέματα όπως η ανάλυση δεδομένων και ο προγραμματισμός. Το αποτέλεσμα είναι μια οικονομία όπου η έλλειψη βασικών δεξιοτήτων στην αριθμητική κοστίζει 25 δισ. λίρες (28,5 δισ. ευρώ) ετησίως.
Αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που αφορά μόνο τις επιχειρήσεις. Η κακή μας σχέση με τα χρήματα μας εμποδίζει και να φροντίσουμε τους γηραιότερους στην κοινωνία με τον τρόπο που τους αξίζει. Όλοι υποψιαζόμαστε ότι η εγγυημένη σύνταξη τριπλού κλειδώματος (triple lock pension) θα είναι τελικά πολύ ακριβή για να συνεχίσει να την αναπληρώνει το κράτος, αλλά οι εργαζόμενοι απλώς δεν αποταμιεύουν αρκετά για τη συνταξιοδότηση.
Μέχρι σήμερα, ήταν πολύ εύκολο για τους πολιτικούς να αφήνουν αυτά τα προβλήματα για τους επόμενους. Όμως, οι ριζικές αλλαγές στην οικονομία μας, από τον επόμενο πληθωρισμό μέχρι την εκτόξευση των λογαριασμών της ενέργειας, έχουν αναγκάσει τις οικογένειες να κάνουν δύσκολες επιλογές ως προς τα χρήματα που έχουν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Μια πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε η εταιρεία μου έδειξε ότι οι μισοί Βρετανοί θεωρούν ότι η διαχείριση των οικονομικών τους προκαλεί άγχος είτε μερικές φορές είτε όλη την ώρα, σε ποσοστό που φτάνει τα δύο τρίτα των ατόμων ηλικίας 25-49 ετών. Οι πολιτικοί τελικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με το μονόδρομο να δράσουν.
Οι ελπίδες μου είχαν αναπτερωθεί από τις υποσχέσεις των Συντηρητικών για δύο ακόμη χρόνια μαθηματικής εκπαίδευσης και των Εργατικών για εστίαση στα μαθηματικά του πραγματικού κόσμου. Και τα δύο αυτά συνιστούν σημαντικά βήματα προς τα εμπρός - αλλά οι προτάσεις των Εργατικών είναι αυτές που με ενθουσιάζουν περισσότερο.
Σύμφωνα με τις προτάσεις τους, τα παιδιά θα μαθαίνουν στο εξής μαθηματικά υπό το πρίσμα του προϋπολογισμού των νοικοκυριών, των συναλλαγματικών ισοτιμιών που χρειάζονται για ένα ταξίδι στις διακοπές, των πινάκων με τις βαθμολογίες των ομάδων στα πρωταθλήματα και των συνταγών συνταγές μαγειρικής. Χρηματοοικονομικά προϊόντα, όπως Ατομικοί Λογαριασμοί Ταμιευτηρίου, θα χρησιμοποιηθούν για τη διδασκαλία των ποσοστών. Μιλάμε πάντα για μαθηματικά, αλλά εφαρμοσμένα στον πραγματικό κόσμο, που χρησιμοποιούν τον τρόπο που όλοι μας χρησιμοποιούμε τα μαθηματικά για τα οικονομικά της οικογένειάς μας, για αναψυχή και για εργασία. Και ήρθε η ώρα να το εισαγάγουμε αυτό στην εκπαίδευση.
Μια έρευνα που διεξαγάγαμε στην εταιρεία μου δείχνει ότι το κοινό είναι ενθουσιάζεται επίσης περισσότερο με τα σχέδια των Εργατικών. Το 94% των ψηφοφόρων του Εργατικού Κόμματος και το 92% των Συντηρητικών ψηφοφόρων υποστηρίζουν τη μεταρρύθμιση στο μάθημα των μαθηματικών για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις εφαρμογές τους στον πραγματικό κόσμο. Δεν βλέπουμε συχνά πολιτικές να έχουν τέτοιου είδους καθολική υποστήριξη πολύ συχνά.
Το πρόβλημα είναι ότι χρειαζόμαστε τη μεταρρύθμιση σήμερα. Για πάρα πολύ καιρό ο ιδιωτικός τομέας έπρεπε να παρεμβαίνει για να καλύψει αυτό το κενό. Από τότε που ξεκινήσαμε την εκστρατεία για τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης στα μαθηματικά, η εταιρεία μου συνεργάστηκε με το Open University για να προσφέρει δωρεάν μαθήματα χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης σε ανθρώπους στο διαδίκτυο και σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα αξιοποίησαν τα μαθήματα αυτά μέχρι σήμερα. Έχουμε επίσης 115 δικούς μας οικονομικούς συμβούλους σε σχολεία σε ολόκληρη τη χώρα, που παρέχουν μαθήματα σε 30.000 παιδιά. Θα συνεχίσουμε, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα.
Έτσι, ενώ ελπίζω ότι αυτές οι ανακοινώσεις από τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς σηματοδοτούν μια αλλαγή, το μήνυμά μου είναι ότι πρέπει να βάλουμε τις εφαρμογές της πραγματικής ζωής στο επίκεντρο του τρόπου με τον οποίο διδάσκουμε τα μαθηματικά σε κάθε παιδί σήμερα.
Η θλιβερή αλήθεια είναι ότι, αν και μερικές φορές οι πολιτικοί κλέβουν ο ένας τις πολιτικές του άλλου, άλλες φορές αρνούνται να υιοθετήσουν μια πολιτική - ακόμα και όταν συμφωνούν με αυτήν. Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που αφορούν τα μαθηματικά του πραγματικού κόσμου δεν μπορεί να είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Δεν είναι ένα αυριανό πρόβλημα. Αφορά το σήμερα. Και χρειαζόμαστε τη μεταρρύθμιση τώρα.
* Ο Daniel Harrison είναι ο εκτελεστικός διευθυντής του True Potential
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 31 Οκτωβρίου 2023 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Capx.co και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
