Οι λεγόμενες «για πάντα χημικές ουσίες» που βρίσκονται σε αμέτρητα καταναλωτικά προϊόντα συνδέονται με χαμηλότερη οστική πυκνότητα με την πάροδο του χρόνου στους εφήβους, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Environmental Research.
Αυτές οι χημικές ουσίες είναι γνωστές ως ουσίες πολυφθοροαλκυλίες. Κατασκευάζονται και χρησιμοποιούνται σε συσκευασίες τροφίμων, καλλυντικών και άλλων ειδών καθημερινής χρήσης. Έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με αναπαραγωγικά προβλήματα, υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου και με χαμηλότερη οστική πυκνότητα σε μελέτες που επικεντρώνονται κυρίως σε ηλικιωμένους, μη Ισπανόφωνους λευκούς ανθρώπους, σύμφωνα με το Eureka Alert.
«Πρόκειται για έναν πληθυσμό που δεν έχει πλήρως μελετηθεί σε αυτόν τον τομέα της έρευνας, παρά το γεγονός ότι έχει αυξημένο κίνδυνο για νόσο των οστών και οστεοπόρωση», δήλωσε η Dr. Vaia Lida Chatzi, MD, στο Keck School of Medicine στο USC.
Οι ερευνητές εξέτασαν δύο ομάδες νέων. Οι περισσότεροι ήταν Ισπανόφωνοι, που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο οστικής νόσου στην ενήλικη ζωή.
Σε μια ομάδα 304 εφήβων, η έκθεση στο πολυφθοροαλκύλιο συνδέθηκε με χαμηλότερη πυκνότητα με την πάροδο του χρόνου. Μεταξύ 137 νεαρών ενηλίκων, συνδέθηκε με χαμηλότερη βασική πυκνότητα αλλά όχι με διαφορές με την πάροδο του χρόνου.
Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη υπογραμμίζει ότι η συσχέτιση συμβαίνει ακόμη και όταν αναπτύσσονται τα οστά. Ζητούν αυστηρότερη ρύθμιση των πολυφθοροαλκυλίων, τα οποία βρίσκονται στο δημόσιο πόσιμο νερό, τα τρόφιμα και το έδαφος σε όλες τις ΗΠΑ.
Όπως ανέφερε το Eureka Alerts, η οστική πυκνότητα αυξάνεται κατά τη διάρκεια των εφήβων και αρχίζει να μειώνεται γύρω στην ηλικία των 30 ετών.
«Οι πολυφθοροαλκυλίες είναι πανταχού παρούσες – είμαστε όλοι εκτεθειμένοι σε αυτά», είπε η Dr. Chatzi. «Πρέπει να εξαλείψουμε αυτή την έκθεση για να επιτρέψουμε στους νέους μας να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους όσον αφορά την ανάπτυξη των οστών για να τους βοηθήσουμε να αποφύγουν την οστεοπόρωση αργότερα στη ζωή τους».
