Αλλαγές στις πληροφορίες συνταγογράφησης της αντιβιοτικής ουσίας βανκομυκίνη, πρότεινε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA), για να εξασφαλιστεί η κατάλληλη χρήση στην θεραπεία σοβαρών λοιμώξεων που προκαλούνται από θετικά κατά Gram βακτήρια.
Η βανκομυκίνη χρησιμοποιήθηκε από τη δεκαετία του 1950 και μέχρι σήμερα παραμένει μια σημαντική θεραπευτική επιλογή για τη θεραπεία σοβαρών λοιμώξεων.
Σύμφωνα με τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ), η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) του ΕΜΑ, εξέτασε τα διαθέσιμα στοιχεία για τα φάρμακα βανκομυκίνης που χορηγούνται με έγχυση (στάγδην) και ένεση και αυτά που λαμβάνονται από του στόματος, ως μέρος της στρατηγικής του για την ενημέρωση των πληροφοριών για τα προϊόντα των παλαιών αντιβακτηριακών παραγόντων, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της μικροβιακής αντοχής.
Η CHMP κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η έγχυση βανκομυκίνης μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιείται για τη θεραπεία σοβαρών λοιμώξεων που προκαλούνται από ορισμένα βακτήρια, συμπεριλαμβανομένου του MRSA (Staphylococcus aureus ανθεκτικό στη μεθικιλλίνη) σε ασθενείς όλων των ηλικιών.
Η βανκομυκίνη μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη βακτηριακής ενδοκαρδίτιδας (λοίμωξη στην καρδιά) σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση και για τη θεραπεία λοιμώξεων σε ασθενείς που υποβάλλονται σε περιτοναϊκή κάθαρση. Όταν λαμβάνεται από το στόμα, η χρήση θα πρέπει να περιορίζεται στη θεραπεία των λοιμώξεων από Clostridium difficile (CDI).
Επειδή τα διαθέσιμα δεδομένα δεν υποστηρίζουν επαρκώς τη χρήση βανκομυκίνης στη θεραπεία της σταφυλοκοκκικής εντεροκολίτιδας (φλεγμονή του εντέρου που προκαλείται από S. aureus) και τη χρήση της για την απομάκρυνση των βακτηρίων από το έντερο ασθενών με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, η CHMP κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βανκομυκίνη δεν πρέπει πλέον να χρησιμοποιείται για αυτές τις ενδείξεις.
Επιπλέον, η επιτροπή εξέτασε τη συνιστώμενη δόση βανκομυκίνης για τις διάφορες ενδείξεις και ομάδες ασθενών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δόση έναρξης της βανκομυκίνης με έγχυση, θα πρέπει να υπολογίζεται ανάλογα με την ηλικία και το βάρος του ασθενούς.
Οι επικαιροποιημένες συστάσεις βασίζονται σε δεδομένα που έδειξαν ότι η προηγουμένως συνιστώμενη δόση συχνά οδηγούσε σε χαμηλότερα από τα βέλτιστα επίπεδα βανκομυκίνης στο αίμα, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα του αντιβιοτικού. Η γνωμοδότηση της CHMP θα διαβιβαστεί τώρα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία θα εκδώσει τελική απόφαση, έγκυρη σε ολόκληρη την ΕΕ σε εύθετο χρόνο.
