Μια νέα θεραπεία με αντισώματα μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη των κινητικών προβλημάτων σε ορισμένα άτομα με νόσο του Πάρκινσον, όπως δείχνουν τα πρώτα δεδομένα κλινικών δοκιμών.
Οι σημερινές θεραπείες για την νόσο ανακουφίζουν μόνο τα συμπτώματά της και όχι τις υποκείμενες αιτίες της στον εγκέφαλο. Τώρα, το νέο αντίσωμα, που ονομάζεται πρασινεζουμάμπη (prasinezumab), φάινεται να αντιμετωπίζει μια αιτία της νόσου και ως εκ τούτου να επιβραδύνει συμπτώματα όπως το τρέμουλο και η δυσκαμψία. Μια από τις κύριες αιτίες της νόσου θεωρείται ότι είναι η συσσώρευση της πρωτεΐνης α-συνουκλεΐνης στον εγκέφαλο. Το νέο φάρμακο στοχεύει και βοηθά στη διάσπαση αυτών των πρωτεϊνικών συσσωματωμάτων, με στόχο την επιβράδυνση της νόσου.
Μια ανάλυση από μια εν εξελίξει, ενδιάμεση κλινική δοκιμή, δείχνει ότι το φάρμακο μπορεί να επιβραδύνει τα σημάδια της κινητικής δυσλειτουργίας σε άτομα με ταχέως εξελισσόμενες μορφές της νόσου. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Nature Medicine.
Η ανάλυση έριξε μια πιο προσεκτική ματιά σε μια κλινική δοκιμή στην οποία συμμετείχαν 316 εθελοντές. Σε προηγούμενη φάση της έρευνας, οι ερευνητές εξέτασαν την επίδραση της πρασινεζουμάμπης στην εξέλιξη της νόσου στα ίδια άτομα, αλλά δεν διαπίστωσαν σημαντική διαφορά. Ωστόσο, τα συμπτώματα των συμμετεχόντων εξελίσσονταν με διαφορετικές ταχύτητες.
Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι ο ρυθμός εξέλιξης της νόσου σε διαφορετικά άτομα μπορεί να αλλοίωσε τα αποτελέσματα, αποκρύπτοντας τα οφέλη που η θεραπεία μπορεί να προσέφερε σε ασθενείς με ταχύτερα εξελισσόμενη νόσο. Έτσι, αποφάσισαν να εστιάσουν στους ασθενείς με ταχέως εξελισσόμενη νόσο (περίπου το 1/4 της ομάδας), και συνέκριναν αυτούς που έλαβαν θεραπεία με πρασινεζουμάμπη με αυτούς που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Χρησιμοποίησαν τυποποιημένα εργαλεία για να μετρήσουν τον ρυθμό τηςεπιδείνωσης των κινητικών συμπτωμάτων των συμμετεχόντων και διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με πρασινεζουμάμπη τα πήγαν καλύτερα από εκείνους που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Σύμφωνα με τον Τζενάρο Παγκάνο, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, οι ασθενείς με ταχέως εξελισσόμενη νόσο του Πάρκινσον ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερη ποσότητα ή ευρύτερη κατανομή των συσσωματωμάτων α-συνουκλεΐνης στον εγκέφαλό τους από ό,τι τα άτομα με πιο αργά εξελισσόμενη νόσο. Αυτό σημαίνει ότι το αντίσωμα έχει περισσότερα συσσωματώματα να διασπάσει, ενισχύοντας έτσι τα αποτελέσματα της θεραπείας, δήλωσε ο Παγκάνο.
Ωστόσο, πρόκειται για μια υπόθεση, καθώς οι ερευνητές δεν εντόπισαν άμεσα τα επίπεδα της α-συνουκλεΐνης στους εγκεφάλους των ανθρώπων, δήλωσε στο New Scientist η Βινάτα Βένταμ-Μάι, ερευνήτρια νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Υγείας της Φλόριντα. Έτσι, δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα ότι το αντίσωμα καθάρισε την πρωτεΐνη.
Επιπλέον, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μερικά κριτήρια για να εντοπίσει τα άτομα με ταχεία νόσο του Πάρκινσον, συμπεριλαμβανομένων των βαθμολογιών τους στις συμβατικές εξετάσεις για τη νόσο. Οι ασθενείς αυτοί λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή η οποία μπορεί να έδρασε μαζί με την πρασινεζουμάμπη και για αυτό να είχε μεγαλύτερη και συλλογική επίδραση στα κινητικά συμπτώματα των ατόμων, σημείωσε ο ερευνητής.
Οι ερευνητές σημείωσαν πως τα ευρήματα που παρατηρήθηκαν στην κλινική δοκιμή θα πρέπει να επιβεβαιωθούν. Προς το παρόν, η ανάλυση είναι διερευνητική, δεδομένου του μικρού μεγέθους των υποομάδων, ενώ η κλινική δοκιμή βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, δήλωσε ο Παγκάνο.
Εάν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν, θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μιας θεραπείας που θα αντιμετωπίζει άμεσα τη νόσο, και δεν θα ανακουφίζει μόνο τα συμπτώματά της.
Πηγή: Live Science
