Η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον αποτελεί πονοκέφαλο για τους επιστήμονες, καθώς, σύμφωνα με νέα μελέτη εμφανίζονται λάθη στις διαγνώσεις σε υψηλά ποσοστά (25% ή αλλιώς στη 1 στις 4 διαγνώσεις). Στο πρόβλημα αυτό, συμβάλει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν εργαστηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις που να επιβεβαιώνουν ή να αποκλείουν αντίστοιχα τη διάγνωση, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν άλλες ασθένειες με παρεμφερή συμπτώματα, που πολλές φορές μπερδεύουν τη διάγνωση και προκαλούν σύγχυση.
Νοσήματα που προσομοιάζουν με το Πάρκινσον είναι: η πολυσυστηματική ατροφία, η προϊούσα υπερπυρηνική παράλυση, ο υδροκέφαλος φυσιολογικής πίεσης, η λευκοεγκεφαλοπάθεια (αγγειακή νόσος εγκεφάλου) και η άνοια με σωμάτια Lewy. Οι διαφορές μεταξύ τους είναι σημαντικές, αλλά συχνά αδιόρατες, υποστηρίζουν οι επιστήμονες
Η διάγνωση, λοιπόν, τίθεται μετά από λεπτομερή νευρολογική εξέταση, κατά την οποία ο γιατρός διαπιστώνει τη μυϊκή δύναμη, τα αντανακλαστικά, τον συντονισμό των κινήσεων, την ισορροπία, τον διασκελισμό και την κινητικότητα του ασθενούς. Το ασφαλέστερο, πάντως είναι - ακόμη και ότσν υπάρχουν υπόνοιες - να περάσουν από 1 έως 2 χρόνια τακτικής παρακολούθησης του ασθενούς, πριν τεθεί η τελική διάγνωση.
Συμπτώματα που οδηγούν σε άλλες διαγνώσεις - εκτός Πάρκινσον
Κατ'' αρχήν, για να αποδοθούν στη νόσο του Πάρκινσον συγκεκριμένα νευρολογικά συμπτώματα, λένε οι επιστήμονες, θα πρέπει να εμφανιστούν με συγκεκριμένη χρονική διαδοχή, δηλαδή να αρχίσουν ετερόπλευρα (από τη μία μεριά του σώματος) και αργότερα να γίνουν αμφοτερόπλευρα (και από τις δύο μεριές).
Αν για παράδειγμα, εμφανιστεί επιβράδυνση των κινήσεων ή τρέμουλο και στα δύο χέρια, υπάρχει σοβαρή περίπτωση τα συμπτώματα αυτά, να μην αποδίδονται στη νόσο του Πάρκινσον, αλλά σε άλλη αιτία.
Κάποια άλλα σύμπτωμα που απομακρύνουν από την διάγνωση του Πάρκινσον είναι: ο ασθενής να μην ανταποκρίνεται στη θεραπεία με ντοπαμίνη και η αστάθεια ή οι πτώσεις, καθώς τα δύο τελευταία είναι συμπτώματα που εμφανίζονται όχι στα αρχικά, αλλά στα τελευταία στάδια της νόσου και εάν έχουν μεσολαβήσει 9 χρόνια από τη διάγνωση. Χαρακτηριστικό είναι και το είδος της πτώσης: οι ασθενείς με Πάρκινσον συνήθως πέφτουν μπροστά και όχι πίσω.
Πιθανότατα, επίσης, ένας ασθενής δεν έχει Πάρκινσον εάν κατά την εμφάνιση της νόσου παρουσιάζει δυσαρθρία (μιλάει μπερδεμένα, «μασάει» τα λόγια του, ψευδίζει) και δυσφαγία (πνίγεται με το σάλιο, με το νερό, ή το φαγητό του).
Συμπτώματα που οδηγούν σε διάγνωση Πάρκινσον
Σημαντικό είναι να γνωρίζει κανείς, ότι το τρέμουλο - το οποίο αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου - δεν είναι το πρωταρχικό ούτε το μοναδικό σύμπτωμα του Πάρκινσον.
Στα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνονται:
Τρόμος. Ο τρόμος, ή αλλιώς τρέμουλο αρχίζει συνήθως σε ένα άκρο, (πιο συχνά στο χέρι ή στα δάχτυλα). Μπορεί να παρατηρηθεί μία “πίσω-εμπρός κίνηση” που προκαλεί τρίψιμο του αντίχειρα με τον δείκτη. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου του Πάρκινσον, επίσης, είναι το τρέμουλο του χεριού, όταν αυτό είναι χαλαρό (σε κατάσταση ηρεμίας).
Επιβράδυνση κίνησης (βραδυκινησία). Με την πάροδο του χρόνου, η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να μειώσει την ικανότητά του ασθενούς να κυκλοφορεί και να επιβραδύνει την κίνησή του, μετατρέποντας τις απλές εργασίες σε δύσκολες και χρονοβόρες. Τα βήματα μπορεί να γίνουν μικρότερα κατά το βάδην, ή μπορεί ο ασθενής να δυσκολεύεται να σηκωθεί από την καρέκλα του. Επίσης, μπορεί να αρχίσει να σύρει τα πόδια του, καθώς προσπαθεί να περπατήσει, γεγονός που καθιστά δύσκολη τελικά τη μετακίνηση.
Άκαμπτοι μύες. Η μυϊκή δυσκαμψία μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Οι δυσκαμψία των μυών μπορεί να περιορίσει το εύρος της κίνησης και να προκαλεί πόνο.
Διαταραχή της στάσης του σώματος και της ισορροπίας. Η στάση του σώματος μπορεί να γίνει κυρτή προς τα μπρος, ή μπορεί να υπάρχουν προβλήματα ισορροπίας.
Απώλεια αυτόματων κινήσεων. Στη νόσο του Πάρκινσον μπορεί οι ασθενείς να έχουν μειωμένη ικανότητα να εκτελέσουν τις αυτόματες ακούσιες κινήσεις του οργανισμού, όπως για παράδειγμα, το άνοιγμα – κλείσιμο των ματιών, το χαμόγελο ή την αιώρηση των χεριών μπρος-πίσω όταν περπατάνε.
Αλλαγές στην ομιλία. Οι ασθενείς με Πάρκινσον μπορεί να αποκτήσουν προβλήματα ομιλίας, ως αποτέλεσμα της νόσου. Μπορεί να επιβραδυνθεί ο ρυθμός της ομιλίας τους, ή να γίνει πιο γρήγορος, να χαμηλώσει η έντασή της (υποφωνία), ή να διστάζουν πριν μιλήσουν. Η ομιλία, επίσης, μπορεί να γίνει μονότονη και χωρίς χρωματισμό της φωνής.
Αλλαγές στη γραφή. Μπορεί ο ασθενής με Πάρκινσον να αποκτήσει δυσκολίες στο γράψιμο ή να αλλάξει γραφικό χαρακτήρα.
Αν παρατηρήσετε κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα να επικοινωνήσετε με τον νευρολόγο σας.
Της Γιάννας Σουλάκη
Με πληροφορίες από health.com και mayoclinic.com
