To “Σύνδρομο του Τελευταίου Δείπνου” δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσετε το 2017

To “Σύνδρομο του Τελευταίου Δείπνου” δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσετε το 2017

Της Γιάννας Σουλάκη

Η περιστασιακή υπερκατανάλωση φαγητού στο πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν, με το πρόσχημα ότι αμέσως μετά θα ...αρχίσουμε δίαιτα, δεν είναι ο καταλληλότερος τρόπος να “πατήσουμε πόδι” στην νέα χρονιά, προειδοποιούν οι ειδικοί.

Το Σύνδρομο του Τελευταίου Δείπνου δεν είναι τίποτε άλλο από το: “αρχίζω δίαιτα από...Δευτέρα”, ενώ στο σήμερα, “καταναλώνω όλες τις “ανθυγιεινές” και “βρώμικες” τροφές που θα βρεθούν μπροστά μου”. Ετσι, στα απόνερα της χρονιάς που φεύγει και  μάλιστα αρκετές ημέρες πριν, πολλοί είναι αυτοί που επιδίδονται σε κάθε είδους γαστρονομικές κραιπάλες: κουραμπιέδες, μελομακάρονα, μπισκότα, κέικ, γλυκά, λιπαρά τυριά και κρέατα, αλκοόλ και άλλα πολλά....

Ολα αυτά, όμως, μέχρι και σήμερα! Καθώς ....από αύριο η θέλησή μας θα είναι ατσάλινη και το μυαλό και το σώμα μας ο Ναός της Σύνεσης και της Εγκράτειας. Σήμερα, όμως, έχουμε ένα τελευταίο ραντεβού με ...το ρολό χοιρινό με δαμάσκηνα στη γάστρα!

Το σύνδρομο του Τελευταίου Δείπνου, υποστηρίζουν οι διατροφολόγοι, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ανθυγιεινή μας νοοτροπία να διαχωρίζουμε τις τροφές σε “καθαρές” (λάχανα, καρότα, φρούτα κ.α.) και “βρώμικες” (γλυκά, κέικ, τσιπς κ.α.).

Αν σκεφτόμαστε, ότι την επόμενη μέρα ως δια μαγείας όλα τα αγαπημένα μας φαγητά θα εξαφανιστούν από τη ζωή μας, μπορεί και να οδηγηθούμε σε παροξυσμό, υποστηρίζει σχετική ψυχιατρική μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στις ΗΠΑ. Επίσης, όταν το φαγητό, χρησιμοποιείται ως ανταμοιβή για τις παλαιότερες περιοριστικές διατροφικές μας επιλογές, τότε είναι σίγουρο ότι όλο το οικοδόμημά μας θα καταρρεύσει μέσα σε λίγες ημέρες και με αφορμή τις ημέρες των εορτών και την ευκαιριακή υπερκατανάλωση φαγητού που αυτές προστάζουν.

Κάνοντας δίαιτα και περιορίζοντας τον εαυτό σας αποκλειστικά στην υγιεινή διατροφή, μετατρέπετε την διατροφή σε πρόκληση και αναγκαστικά συνδέετε συγκεκριμένα τρόφιμα με την ιδέα του αυτο-ελέγχου και της αυτοεκτίμησης. Ολο αυτό είναι λάθος, λένε οι γιατροί. Η στέρηση και αμέσως μετά η ευκαιριακή υπερκατανάλωση τροφής δημιουργεί απότομη αύξηση στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, και στέλνει λανθασμένα μηνύματα στον εγκέφαλο, κάτι που προκαλεί ακόμα πιο έντονη επιθυμία για υπερφαγία.

Το σύνδρομο του "Τελευταίου Δείπνου", λοιπόν, δηλαδή της κραιπάλης πριν από την δίαιτα, αυξάνει τα αποθέματα γλυκογόνου, καθυστερεί την κέτωση (ως κέτωση ορίζεται η φυσιολογική διαδικασία του μεταβολισμού, ώστε να συνεχίσει ο οργανισμός μας να δουλεύει) και προκαλεί αίσθηση κούρασης και μεγαλύτερης πείνας.

Ολο αυτό, λοιπόν, πυροδοτεί έναν φαύλο κύκλο στέρησης και υπερφαγίας, και όχι μία  μακροπρόθεσμη και βιώσιμη αλλαγή του τρόπου ζωής, που τελικά είναι και το ζητούμενο.

“Το να κατατάσσετε κάθε τροφή σε “καλή” και “κακή” μπορεί να αποδειχθεί πολύ επιβλαβής συνήθεια για την υγεία σας” υποστηρίζει η Rebecca McManamon, διαιτολόγος και ερευνήτρια στην Βρετανική Ενωση Διαιτολογίας (BDA), μιλώντας στο “The Independent”.

Σε ακραίες περιπτώσεις, τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές διατροφικές διαταραχές, προσθέτει.: Η “Ορθορεξία” (Orthorexia), δηλαδή η εμμονή να καταναλώνει κανείς μόνο υγιεινές τροφές μπορεί – έαν αποκλίνει κανείς έστω και λίγο από αυτές – , να προκαλέσει τεράστιες ενοχές στον άνθρωπο, συναισθήματα αυτολύπησης και απέχθειας προς τον εαυτό του”, υποστηρίζει η Rebecca McManamon.

Ετσι κάποιοι ακολουθούν την “δίαιτα 5:2” (δηλ. πέντε ημέρες της εβδομάδας το άτομο τρώει κανονικά, ενώ τις άλλες δύο περιορίζει τις θερμίδες σε μόλις 500-600 ανά ημέρα), ενώ άλλοι ακολουθούν την “διαισθητική διατροφή” (που διδάσκει πώς να επανακτήσει κανείς την φυσική του ικανότητα να ακολουθεί εσωτερικές σωματικές ενδείξεις σχετικά με το πότε, τι και πόσο πρέπει να φάει). Κάθε είδους διατροφή μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους.

Αυτό που είναι πιο σημαντικό όμως, λένε οι ειδικοί, είναι η αναγνώριση και η αποδοχή του ποια τρόφιμα είναι φτωχά σε θρεπτική αξία, κάτι που μπορεί να συμβάλει σε μία μετριοπαθή διατροφή, που είναι και η πιο κατάλληλη,  συμβουλεύει η Rebecca McManamon.

“Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι οι τροφές μας παρέχουν θρέψη. Ολες οι τροφές έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και διαφορετική αξία για τον οργανισμό μας. Οπότε δεν πρέπει να απορρίπτουμε καμία, αλλά να κάνουμε πιο συνειδητές και μετριοπαθείς επιλογές”, καταλήγει η διατροφολόγος.

Με πληροφορίες από independent.co.uk και cancerdiet.gr

 

Διαβάστε επίσης:

Η ψυχαναγκαστική υπερφαγία και πώς να την σταματήσετε