Διανύουμε την Παγκόσμια Εβδομάδα Ανοσοποίησης, η οποία εορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου. Στόχος είναι η ευαισθητοποίηση σχετικά με τη σημασία του εμβολιασμού για τη γενικότερη υγεία και ευημερία του παγκόσμιου πληθυσμού.
Φέτος, η Παγκόσμια Εβδομάδα Ανοσοποίησης θα γιορτάσει τα 50 χρόνια Διευρυμένου Προγράμματος Ανοσοποίησης– αναγνωρίζοντας τις συλλογικές προσπάθειες να σωθούν και να βελτιωθούν αμέτρητες ζωές από ασθένειες που προλαμβάνονται με εμβόλια, καλώντας τις χώρες να αυξήσουν τις επενδύσεις σε προγράμματα ανοσοποίησης για την προστασία των επόμενων γενιών.
Ο εμβολιασμός θύμα της ίδιας του της επιτυχίας
Ο εμβολιασμός αποτελεί προνόμιο των Ελλήνων πολιτών και υποχρέωση της Πολιτείας, ανέφερε η Γενική Γραμματέας Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας κ. Φωφώ Καλύβα. Στη χώρα μας διαχρονικά ο εμβολιασμός αποτελεί βασικό πυλώνα πρόληψης και τα εμβόλια χορηγούνται δωρεάν. Ο ΕΟΔΥ επιτηρεί την επιδημιολογία των νοσημάτων που προλαμβάνονται με εμβολιασμό, η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών εισηγείται το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών Παίδων και Εφήβων, αλλά και αυτό των Ενηλίκων˙ στο Υπουργείο Υγείας λειτουργεί ψηφιακό μητρώο εμβολιασμών και ο ΕΟΦ είναι υπεύθυνος για την κυκλοφορία, την επάρκεια και την ασφάλεια των εμβολίων, στο πλαίσιο και των ευρωπαϊκών κανονισμών που αφορούν στην κυκλοφορία των φαρμάκων και τη φαρμακοεπαγρύπνηση.
Ο εμβολιασμός είναι προφανώς θύμα της ίδιας του της επιτυχίας, συνέχισε η ομιλήτρια. Η εξάλειψη νοσημάτων, όπως για παράδειγμα η πολιομυελίτιδα, εξήγησε, έχει ως συνέπεια ορισμένοι άνθρωποι να μην βλέπουν τις επιπτώσεις των λοιμωδών νόσων που έχουν πλέον εξαφανισθεί λόγω των προγραμμάτων εμβολιασμού και, ως εκ τούτου, σημαντικός αριθμός ενδέχεται ακόμη και να αμφισβητεί τη σημασία του εμβολιασμού. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που έχει κατατάξει τη διστακτικότητα απέναντι στα εμβόλια μεταξύ των δέκα μεγαλύτερων απειλών για την παγκόσμια υγεία, ετησίως προλαμβάνονται 3,5 έως 5 εκατομμύρια θάνατοι χάρη στον εμβολιασμό, γεγονός που τον καθιστά μία από τις οικονομικά αποδοτικότερες παρεμβάσεις δημόσιας υγείας.
«Ο εμβολιασμός προστατεύει τον ίδιο τον εμβολιαζόμενο αλλά ταυτόχρονα έμμεσα προστατεύει και τους επίνοσους και άλλους ευπαθείς συνανθρώπους στο περιβάλλον του, όπως τα μέλη της οικογένειάς του, τους φίλους του, τους γείτονές του», τόνισε η Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών κα. Μ. Θεοδωρίδου, «μειώνοντας τον κίνδυνο μετάδοσης του παθογόνου σε αυτούς. Έμμεσα παρέχει προστασία σε επίνοσα άτομα που μπορεί να ανήκουν σε ομάδες όπου ο εμβολιασμός αντενδείκνυται, όπως τα βρέφη και τα πολύ μικρά παιδιά, ορισμένα ανοσοκατασταλμένα άτομα ή άτομα που για ιατρικούς λόγους δεν μπορούν να εμβολιαστούν. Όταν ένας μεγάλος αριθμός ατόμων έχει εμβολιαστεί, τότε μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα μετάδοσης από άτομο σε άτομο.
Στην Ελλάδα ένα από τα πιο επικαιροποιημένα εμβολιαστικά προγράμματα
Η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα πιο σύγχρονα και επικαιροποιημένα εμβολιαστικά προγράμματα (ΕΠΕ), για την κάλυψη του παιδικού, του εφηβικού και του ενήλικου πληθυσμού καθώς και ειδικών ομάδων. Η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών διαμορφώνει, επικαιροποιεί και προσαρμόζει τις συστάσεις εμβολιασμού βάσει συστηματικής επιστημονικής τεκμηρίωσης, επιδημιολογικών δεδομένων και οικονομικής στάθμισης. Τα εμβόλια που εντάσσονται στο ΕΠΕ αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ με μηδενική συμμετοχή».
«Τα τελευταία χρόνια τόσο η πανδημία του κορωνοϊού όσο και εμπόλεμες καταστάσεις με τη συνεπαγόμενη ανθρωπιστική κρίση, επηρέασαν αρνητικά τα επίπεδα εμβολιαστικής κάλυψης» επεσήμανε ο κος Δημήτριος Χατζηγεωργίου, Ειδ. Παθολόγος-Λοιμωξιολόγος, Πτέραρχος ε.α., αναπληρωματικό μέλος ΔΣ ΕΟΔΥ. «Η πρόσφατη διάγνωση περιστατικού παραλυτικής πολιομυελίτιδας στην Ευρώπη και την Αμερική και η απομόνωση στελεχών του ιού σε λύματα αστικών περιοχών, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη επαγρύπνησης για τον περιορισμό του κινδύνου επανεισαγωγής του ιού και της εγχώριας μετάδοσης της νόσου.»
«Στις μέρες μας, κάθε 60 δευτερόλεπτα σώζονται παγκοσμίως από τα εμβόλια πέντε ανθρώπινες ζωές. Αξίζει πάντως να επισημανθεί ότι, παρά το γεγονός ότι σήμερα τα περισσότερα παιδιά εμβολιάζονται και η χρήση νέων εμβολίων ολοένα και αυξάνει, περίπου 19,4 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω του ενός έτους σε ολόκληρο τον κόσμο δεν έχουν λάβει ούτε τα βασικά εμβόλια» κατέληξε ο κος Χατζηγεωργίου.
Η λοίμωξη από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) αποτελεί μια από τις πλέον διαδεδομένες ιογενείς λοιμώξεις διεθνώς και αποτελεί τη βασική αιτία σχεδόν του συνόλου των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ανέφερε ο κος Θ. Αγοραστός, Καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκτός αυτού, αποτελεί σημαντικό αιτιολογικό παράγοντα και μιας σειράς άλλων καρκίνων, όπως του στοματοφάρυγγα, του πρωκτού, του πέους, καθώς επίσης και άλλων συχνών καλοήθων νοσημάτων, όπως τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Ο Εμβολιασμός κατά του HPV, σε αγόρια και κορίτσια, είναι σε θέση να ελαττώσει σημαντικά ή και να εξαλείψει τους καρκίνους που οφείλονται στη δράση του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων.
Τα εμβόλια των ενηλίκων
Παρακάτω βλέπουμε ποια είναι τα εμβόλια που δεν πρέπει να αμελούν να κάνουν οι ενήλικες
- Γρίπης: Άνω των 60 ετών 1 δόση ετησίως- από 18 έως 59 ετών μόνο αν ανήκουν σε όμαδα υψηλού κινδύνου.
- Τέτανος Διφθερίτιδα Κοκκύτη: Από την ηλικία των 18 ετών έως 25 αναμνηστική μία δόση με Tdap, έπειτα αναμνηστική δόση με Tdap ή Td.
- Πνευμονιόκοκκου συζευγμένο PCV 13: Άνω των 65 ετών όλοι οι πολίτες μία δόση εφάπαξ, ενώ οι ηλικίες από 18 εώς 65 ετών μόνο αν ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου- Άτομα άνω των 18 ετών δεν κάνουν επαναληπτική δόση.
- Πνευμονιόκοκκος πολυσακχαρίδης PPSV 23: Όλοι οι πολίτες ηλικίας άνω των 65 ετών με διαφορά ενός έτους από το PCV (ελάχιστο μεσοδιάστημα μεταξύ τους οκτώ εβδομάδες). Για τις ηλικίες μεταξύ 18-65 ετών μπορεί να πραγματοποιηθεί έως δυο φορές, ανάλογα με την ομάδα κινδύνου που ανήκει ο ασθενής. Ελάχιστο μεσοδιάστημα μεταξύ των 2 PPSV13 είναι τα 5 έτη.
- Έρπητα ζωστήρα: 1 δόση από 60 έως 75 έτη.
- Ιού ανθρώπινων κονδυλωμάτων σε όλες τις γυναίκες από 12 εώς 26 ετών και σε όλα τα αγόρια που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου.
- Ανεμευλογιάς: 2 δόσεις σε γεννηθέντες μετά από το 1990.
- Ιλαράς, Παρωτίτιδας, ερυθράς: Δύο δόσεις σε γεννηθέντες μετά το 1970.
