Ο Maurits Cornelis Escher, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, έγινε ευρύτερα γνωστός ως M.C. Escher (1898-1972). Γεννήθηκε στο Leeuwarden της Ολλανδίας, τέταρτος γιος ενός πολιτικού μηχανικού, που φαίνεται ότι καλλιέργησε στον Μάουριτς το ενδιαφέρον για τα μαθηματικά. Παρακολούθησε αρχικά τη Σχολή Αρχιτεκτονικής και Σχεδίου στο Χάρλεμ, προτού στραφεί στις γραφικές τέχνες, γεγονός που στάθηκε «καταλύτης» στις μετέπειτα καλλιτεχνικές του εμπνεύσεις. Ο Έσερ ήταν ένα φιλάσθενο παιδί, που η σωματική του κατάπτωση προκάλεσε κατάθλιψη η οποία τον ακολούθησε και στην ενήλικη ζωή. Παρέμεινε έτσι απομονωμένος, ακονίζοντας με πάθος την τέχνη του. Όταν ολοκλήρωσε την σπουδή του, άρχισε το 1922 να ταξιδεύει σε τόπους της Μεσογείου (δυστυχώς, όχι στη χώρα μας). Τελικά, παρέμεινε στην Ιταλία για έντεκα χρόνια και παντρεύτηκε την Jetta Umiker, μια Ελβετίδα και ιταλόφιλη όπως αυτός.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, ο Έσερ ταξίδεψε σε όλη τη χώρα καθώς και σε γύρω μέρη χρησιμοποιώντας τα σχέδιά του αυτά ως έμπνευση στις μελλοντικές του χαράξεις. Μεταξύ των βασικών του θεμάτων είναι τα επαναλαμβανόμενα γεωμετρικά μοτίβα. Η έμπνευσή του για αυτά προήλθε από το περίφημο παλάτι της Αλάμπρα στη Γρανάδα που διατηρεί το ύφος και τη μυσταγωγία των αραβικών χρόνων κτήσης της Ισπανίας. Με την άνοδο του Μουσολίνι και του φασισμού στην Ιταλία, ο Έσερ και η οικογένειά του αναγκάστηκαν να μετακομίσουν, πηγαίνοντας στην Ελβετία το 1935 και δύο χρόνια αργότερα στο Βέλγιο, επιστρέφοντας τελικά στην Ολλανδία το 1941 (όταν ο γερμανικός στρατός είχε καταλάβει το Βέλγιο). Αυτά καλό είναι να τα υπενθυμίζουμε, καθώς η ιστορία κάνει αδιανόητα «γυρίσματα» όπως τα χαρακτικά του Έσερ.
Τα πρώτα του έργα επικεντρώθηκαν στα τοπία, ιδιαίτερα σε αυτά της νότιας Ιταλίας, και σταδιακά στράφηκαν προς τη γεωμετρία από τη δεκαετία του 1940 και μετά, οπότε επέστρεψε στην πατρίδα του και η καριέρα του απογειώθηκε. Ο Escher ήταν αριστερόχειρας όπως πολλοί άλλοι δεξιοτέχνες καλλιτέχνες – ανάμεσά τους οι Λεονάρντο, Μιχαήλ Άγγελος, Ραφαήλ, Ντύρερ, Ρέμπραντ και Κλέε - και παρέμεινε πιστός στη ματιά του, που σημαίνει ότι δεν συνδέθηκε ποτέ στενά με καλλιτεχνικά κινήματα της εποχής του. Αυτός χάραξε ένα βήμα παραπέρα στη μακρά παράδοση της χαρακτικής και η τέχνη του βρήκε αφοσιωμένο κοινό τη δεκαετία του 1960 μέσω της κουλτούρας των χίπις (και των παραισθησιογόνων που τότε ευδοκίμησαν) αποκτώντας παγκόσμια φήμη.
Τα εξαιρετικά έργα της χαρακτικής του Escher στην ιδιωτική συλλογή που βγαίνει πρώτη φορά σε δημοπρασία, καλύπτουν τη λαμπρή πορεία του, από τις πρώιμες λιθογραφίες που έκανε κατά την παραμονή του στην Ιταλία έως τις άφταστες συνθέσεις του στο απόγειο της καριέρας του.
Περισσότερα για τη δημοπρασία εδώ
