Εξαπίνης βρέθηκαν οι επενδυτές μετά τις ανακοινώσεις της FOMC σχετικά με το υφιστάμενο χρονοδιάγραμμα «ήπιας» μεταστροφής της νομισματικής πολιτικής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ. Η πρώτη ψυχρολουσία ήρθε με τη δημοσίευση των πρακτικών της συνεδρίασης της επιτροπής χάραξης νομισματικής πολιτικής, όπου οι αξιωματούχοι της Fed φαίνεται να συγκλίνουν προς (ακόμα) μια επιτάχυνση των ενεργειών της Fed προς τη νέα εποχή «μη μηδενικών επιτοκίων»
Και αυτό, διότι είναι πλέον σαφές ότι τα μακροοικονομικά στις ΗΠΑ επιμένουν να μην διορθώνονται, κυρίως δε τα δεδομένα για τον πληθωρισμό (τα υψηλότερα από το 1982).
Σε αυτό το πλαίσιο, η Wall Street αντέδρασε ακαριαία με μαζικές ρευστοποιήσεις σε όλους τους κλάδους, με έμφαση στην τεχνολογία, και όλους τους χρηματιστηριακούς δείκτες, και τον S&P 500 να ταμπουρώνεται πλέον στις 4700 μονάδες, περίπου 2,7% χαμηλότερα από την προχθεσινή κορυφή του, ενώ ακόμα πιο άτσαλα αντέδρασε ο τεχνολογικός Nasdaq100 λόγω της στάθμισης σε εταιρείες τεχνολογίας.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι αυτή καθ' αυτή η βιασύνη προς τον εκμηδενισμό της ποσοτικής χαλάρωσης όπως ισχύει τη σήμερον, αλλά ο σκεπτικισμός που προκαλεί μια βαθύτερη ανάλυση των πρακτικών. Ειδικότερα, χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, υπήρξαν αναφορές για την ανάγκη να συρρικνωθεί ο -9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων- ισολογισμός της Ομοσπονδιακής Τράπεζας προτού εκκινήσει μια νέα επιτοκιακή στόχευση, δεδομένου ότι τα προγράμματα στήριξης κατά της πανδημίας επιβάρυναν υπέρμετρα αυτόν, και μάλιστα με αξιόγραφα μηδενικής απόδοσης.
Ο μεσοπρόθεσμος φόβος σε αυτό το αφήγημα είναι ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην αρκούν τα "συμβατικά" μέτρα αύξησης επιτοκίων, καθώς η επαναπώληση των ομολόγων, όπως επιτάσσει η σύσφιξη, ίσως δημιουργήσει ανισορροπίες στη συνολική ζήτηση. Με άλλα λόγια, μια απότομη πίεση στην καμπύλη επιτοκίων λόγω της ακαριαίας αύξησης επιτοκίων σε τόσο μεγάλο ενεργητικό, ενδέχεται να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα λύσει.
Τα παραπάνω επιρρωνύονται από δύο μεταβλητές, που λίγο έως πολύ έχουν εξωγενή επιρροή, και μάλιστα μη μετρήσιμη: πρώτον, η επιμονή, ή και η ενδεχόμενη έξαρση της πανδημίας, άρα και των αρνητικών επιδράσεων στην οικονομία, και δεύτερον η μίνι-κρίση που διαφαίνεται στο Καζακστάν και την εμπλοκή της Ρωσίας.
Πάντως, σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα, το γεγονός ότι πλέον η Fed λαμβάνει πολύ σοβαρά το ζήτημα των πληθωριστικών πιέσεων, μάλλον θετικό εκλαμβάνεται, καθώς η αποφασιστικότητα σε μια τέτοια περίπτωση θα επιλύσει πολύ γρήγορα τα όποια προβλήματα δημιουργούνται, ώστε η οικονομία να απεμπλακεί από ενδεχόμενο υπερθέρμανσης, και το κυριότερο να αμβλύνει τις ανησυχίες των επενδυτών, που έως πρότινος έβλεπαν τη μεγαλύτερη Κεντρική Τράπεζα να διστάζει να επέμβει καθοριστικά.
