H επέλαση της ακροδεξιάς απετράπη εν τέλει στη Γαλλία αλλά αναζητούνται Πρωθυπουργός και κυβέρνηση.Τι σημαίνει η μεγάλη ανατροπή του δεύτερου γύρου των γαλλικών εκλογών για τις αγορές και γιατί θα πρέπει να προσέξουν όσοι σκέφτονται να κερδοσκοπήσουν με τα γαλλικά ομόλογα. Γιατί, όπως δείχνει η πορεία των χρηματιστηρίων, οι επενδυτές βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο.
H συμμαχία που εσπευσμένα σχημάτισαν τα κόμματα της κεντροαριστεράς με στόχο να μπλοκάρουν την άνοδο της ακροδεξιάς στην εξουσία είχε εκκωφαντική επιτυχία.
Μέσω της στρατηγικής απόσυρσης 223 συνολικά υποψηφίων από τριπλές κούρσες στον δεύτερο γύρο απέφυγαν τη διάσπαση και έτσι όχι μόνο μείωσαν δραματικά τις έδρες της Λεπέν που θα της εξασφάλιζαν κυβέρνηση, αλλά έκαναν και τη μεγάλη ανατροπή.
Η Λεπέν -RN- όχι μόνο δεν εξασφάλισε την απολυτη πλειοψηφία, αλλά βρέθηκε πίσω από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο –NFP- των κομμάτων της Αριστεράς αλλά και από το μπλοκ ENSEMBLE των πολιτικά κεντρώων δυνάμεων που πρόσκεινται στον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Πιο πίσω, στην τέταρτη θέση, ακολούθησαν οι Ρεπουμπλικανοί, LR .(σ.σ:η παράταξη του Σαρκοζί, το άλλοτε UMP).
Σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες εκτιμήσεις στις 5 σήμερα το πρωί, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο εκλέγει από 171 έως 187 έδρες, το κόμμα του Μακρόν από 152 έως 163 έδρες, η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν από 134 έως 152 έδρες και οι Ρεπουμπλικάνοι από 67 έως 71 έδρες, οι Ρεπουμπλικάνοι από 63-68 έδρες και τα λοιπά κόμματα από 9 εως 10 έδρες.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναδείξουμε ότι στη μεγάλη ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος πέραν της στρατηγικής των κομμάτων της κεντροαριστεράς να αποσύρουν τους τρίτους και τέταρτους στην κατάταξη υποψηφίους από τις αντίστοιχες περιφέρειες, συνετέλεσαν η εκ νέου αύξηση της συμμετοχής των πολιτών στην εκλογική διαδικασία και η μαζική καταψήφιση από τους νέους των υποψηφίων του RN.
Η σύνθεση της γαλλικής εθνοσυνέλευσης των συνολικά 577 εδρών αλλάζει λοιπόν δραματικά, καθώς η Αριστερά του Μελανσόν και η άκρα δεξιά του RN ανεβάζουν τις έδρες τους, ενώ το κέντρο - ENSEMBLE - βλέπει τις δικές του να μειώνονται, όχι όμως τόσο όσο αναμενόταν.
Το παραπάνω αποτέλεσμα όμως έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα: Δεν απαντά στο ποιος θα κυβερνήσει.
Βλέπετε, το μεγάλο ερώτημα είναι αν τελικά καταστεί εφικτό να συγκροτηθεί ένας συνεκτικός συνασπισμός, που θα φτάσει τους 289 βουλευτές ώστε να σχηματισθεί κυβέρνηση.
Καθώς το ενδεχομένο μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης δεν υπάρχει, δεδομένου ότι η Γαλλία δεν μπορεί βάσει νόμου να επιστρέψει στις κάλπες πριν από το καλοκαίρι του 2025, αν δεν καταστεί εφικτός ο σχηματισμός κυβέρνησης μέσω ενός νέου κυβερνητικού συνασπισμού, θα έχουμε είτε μια κυβέρνηση μειοψηφίας, είτε μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας- δύσκολο σενάριο αλλά όχι αδύνατο- είτε μια προσωρινή κυβέρνηση τεχνοκρατών/προσωπικοτήτων που απλά θα διεκπεραιώνει τα ζητήματα καθημερινότητας μέχρι να οδηγηθεί ξανά η χώρα σε εκλογές σε έναν χρόνο.
Δύσκολη αλλά όχι απίθανη η συνεργασία
Αν και ο Εμανουέλ Μακρόν έχει ξεκαθαρίσει προεκλογικά ότι δεν θα συνεργαστεί με τον επικεφαλή του Νέου Λαϊκού Μετώπου, Ζαν Λικ Μελανσόν, χθες δεν προέβει σε δηλώσεις καθώς σύμφωνα με την ανακοίνωση του Μεγάρου των Ηλυσίων «θα περιμένει τη σύνθεση της νέας Εθνοσυνέλευσης προτού λάβει τις απαραίτητες αποφάσεις».
Αντίθετα ο Μελανσόν έσπευσε να ζητήσει από τον Μακρόν να του δώσει εντολή διακυβέρνησης, αλλά και την παραίτηση του πρωθυπουργού που έχει διορίσει ο Γάλλος πρόεδρος, η οποία και εισακούστηκε λίγες μόλις ώρες αργότερα .
Σημαντική παρατήρηση είναι ότι ήδη από την πρώτη του δήλωση, ο Μελανσόν δεσμεύτηκε ότι το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο «θα εφαρμόσει το πρόγραμμά του, μόνο το πρόγραμμά του και ολόκληρο το πρόγραμμά του».
Στο ίδιο μήκος κύματος η Μαρίν Τοντελιέ, επικεφαλής των Οικολόγων και ηγετικό στέλεχος του Νέου Λαϊκού Μετώπου, δήλωσε από την πλευρά της ότι «η κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη και ο λαός έχουν νικήσει». «Θα κυβερνήσουμε», προσέθεσε κινούμενη και εκείνη σε γραμμή Μελανσόν. (σ.σ:Υπόψιν ότι ένα από τα κυβερνητικά σενάρια για κυβέρνηση συνεργασίας NFP –EN θέλει στη θέση του Πρωθυπουργού τη δημοφιλή επικεφαλή των Οικολόγων. Σε ένα άλλο σενάριο ακούγεται και το όνομα του Φρανσουά Ολάντ. Το σενάριο κυβέρνησης συνεργασίας όμως μεταξύ του NFP –ΕΝ συγκεντρώνει βάση των πρώτων τουλάχιστον δηλώσεων εξαιρετικά λίγες πιθανότητες που προϋποθέτουν οι μετριοπαθείς συνιστώσες του NFP να συνεργαστούν με τα πιο προοδευτικά τμήματα του EN, ουσιαστικά διαλύοντας τη συμμαχία με τον Μελανσόν).
Στη γραμμή Μελανσόν κινήθηκε και ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ολιβιέ Φορ, η παράταξη του οποίου συμμετέχει στο NFP:«… H Γαλλία είπε «όχι» στο να έρθει στην εξουσία το RN….Δεν είμαστε διατεθειμένοι να συμμετάσχουμε σε κανέναν συνασπισμό αντιθέτων. Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο πρέπει να αναλάβει την ευθύνη αυτής της νέας σελίδας στην ιστορία μας. …Ζητώ από εκείνους που έχουν καταψηφιστεί τρεις φορές να δηλώσουν ξεκάθαρα ότι αναγνωρίζουν την ήττα τους και ότι δεν θα επιχειρήσουν να συμμαχήσουν με την ακροδεξιά για να εμποδίσουν το Νέο Λαϊκό Μέτωπο».
Βάσει των μέχρι στιγμής στοιχείων λοιπόν, την απόλυτη πλειοψηφία των 289 από τις συνολικά 577 έδρες της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης δεν τη συγκεντρώνει ο σχηματισμός του Μελανσόν, ούτε κάποιου άλλου. Οι παραπάνω δηλώσεις όμως υποδεικνύουν ότι δύσκολα θα βρει απάντηση το ερώτημα για το ποιος θα συνεργαστεί με ποιον.
Όσο δύσκολο θα ήταν για τον Μακρόν να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον επικεφαλή της ακροδεξιάς, Ζορντάν Μπαρντελά, άλλο τόσο δύσκολο θα είναι να δώσει εντολή στον επικεφαλή της ακροαριστεράς, Ζαν Λυκ Μελανσόν.
Επιπλέον είχε ξεκαθαρίσει την προηγούμενη εβδομάδα μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο της Γαλλίας, ότι δεν τίθεται θέμα συγκυβέρνησης της παράταξής του με το κόμμα της Ανυπότακτης Γαλλίας του Ζαν Λυκ Μελανσόν. «Το γεγονός ότι αποσύραμε πολλούς υποψηφίους ούτως ώστε να μην αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση η Ακροδεξιά, δεν σημαίνει ότι σκοπεύουμε να συμμαχήσουμε με την Ανυπότακτη Γαλλία» είχε δηλώσει συγκεκριμμένα ο Γάλλος πρόεδρος.
Όμως στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο Μακρόν δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο δημιουργίας μίας ευρείας κυβερνητικής πλειοψηφίας που θα απλώνεται από την παραδοσιακή Δεξιά ως τους οικολόγους και τους σοσιαλιστές.
Η επόμενη κυβέρνηση λοιπόν στη Γαλλία μπορεί να είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο επιχειρησιακό σχέδιο, αλλά όχι αδύνατο, είτε προκύψει με μια συνεργασία των μετριοπαθών συνιστωσών του NFP, με τα πιο προοδευτικά τμήματα του EN, είτε μια συνεργασία του Μακρόν με τους γκωλικούς Ρεπουμπλικάνους, είτε ακόμα καλύτερα με μια ευρύτερη συνεργασία των μετριοπαθών δυνάμεων από κάθε κατεύθυνση.
Η αντίδραση των αγορών
Να διευκρινίσουμε κάτι πολύ σημαντικό. Αμέσως μετά την κίνηση του Μακρόν και του Μελανσόν να συνεργαστούν προσωρινά έναντι να ανατρέψουν την Ακροδεξιά, η αγορά γνώριζε ότι κανένα κόμμα δεν ήταν πιθανόν χθες να κερδίσει τις 289 έδρες που απαιτούνται για την πλειοψηφία.
Τουτέστιν, η δυσκολία σχηματισμού κυβέρνησης είναι ήδη προεξοφλημένη από τις αγορές. Απλά χθες άλλαξε η κατανομή των εδρών. Γι’αυτό μέχρι στιγμής άλλωστε παραμένει ψύχραιμη η αντίδραση των επενδυτών.
Βέβαια, η αγορά πέραν της δυσκολίας σχηματισμού κυβέρνησης είχε «χωνέψει» επίσης και την πρωτιά του RN, χωρίς την πλειοψηφία όμως, κάτι που είχε οδηγήσει τους περισσότερους αναλυτές στην αισιοδοξία ότι η ατζέντα οικονομικής πολιτικής της Λεπέν θα ήταν μάλλον μετριοπαθής, τουλάχιστον εως το 2027 που θα είχαμε τις προεδρικές εκλογές.
Ποιο ήταν το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα για τους επενδυτές; Μια νίκη του αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου, καθώς η ατζέντα του Μελανσόν, αν υλοποιηθεί, θα εκτινάξει περαιτέρω το ήδη ανεβασμένο έλλειμμα της Γαλλίας.
Υπενθυμίζουμε ότι η προεκλογική του ατζέντα περιέχει προτάσεις που απαιτούν μια μεγάλη δημοσιονομική απελευθέρωση όπως εκείνες για αύξηση μισθών και ηλικίας συνταξιοδότησης, περιορισμό του πληθωρισμού μέσω ανώτατων ορίων τιμών της ενέργειας, «πράσινους» κανόνες στο σύνταγμα ώστε να αναγκαστούν οι πολίτες «να μην συλλέγουν από τη φύση περισσότερα από όσα μπορούν να ξαναφυτρώσουν», ενώ ας μην ξεχνάμε ότι ο Μελανσόν έχει καταθέσει την επιθυμία του η Γαλλία να εξαιρεθεί από ορισμένους κανόνες της ΕΕ και να αποσυρθεί από την ολοκληρωμένη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Όμως αν και η δημοσιονομική απελευθέρωση μιας κυβέρνησης Μελανσόν θα προκαλούσε ευμεγέθη διεύρυνση των spreads των γαλλικών ομολόγων και των ομολόγων της ευρωπεριφέρειας, το γεγονός ότι δεν υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία των εδρών ή αυτοδυναμία, σημαίνει ότι ακόμα και αν καταλήξουμε σε μια κυβέρνηση του ΝFP, θα είναι μια κυβέρνηση μειοψηφίας που δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει την παραπάνω ατζέντα στο μεγαλύτερο μέρος της, καθώς θα είναι όμηρος δύσκολων ισορροπιών στην Εθνοσυνέλευση και θα κινδυνεύει να καταρρεύσει στα εξ ων συνετέθη ανά πάσα στιγμή.
Μια προσωρινή κυβέρνηση δε που είναι ένα από τα πιο πιθανά σενάρια, εκ των πραγμάτων θα είναι ήπια στις δημοσιονομικές της επιλογές και αυτό είναι κάτι που θα υποδεχθούν οι αγορές πολύ πιο ευχάριστα, μέσα από τη λογική ότι κερδίζουμε χρόνο καθώς το «κουβαδάκι» κυλάει λίγο πιο πέρα.
Βέβαια ο διορισμός ενός τεχνοκράτη πρωθυπουργού μιας κυβέρνησης μη πολιτικών προσώπων, που θα αναλάβει την μεταβατική ενός έτους διακυβέρνηση της χώρας ως κυβέρνηση ειδικού σκοπού, εκ των πραγμάτων θα περιοριστεί απλώς στη διαχείριση των θεμάτων της καθημερινότητας, χωρίς να προτείνει νομοσχέδια που θα προκαλέσουν τριβές και κίνδυνο καταψήφισης. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα προωθηθούν οι απαρραίτητες για την υγεία της γαλλικής οικονομίας μεταρρυθμίσεις.
Όπως και να έχει, όσο παραμένει ο Μακρόν πρόεδρος, δεν αναμένεται να υπάρξει παρατεταμένη πίεση στο γαλλικό χρηματιστήριο.
Το γεγονός όμως ότι οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα θα αναβληθούν, κάτι που πιθανότατα να οδηγήσει σε επιβράδυνση την οικονομική ανάπτυξη, θα αποτελεί βαρίδι εφεξής για τον CAC-40.
Συμπερασματικά, για τη στήλη είναι σημαντικό ότι ναι μεν τα αποτελέσματα για το κέντρο ήταν απογοητευτικά αλλά όχι ισοπεδωτικά όπως αναμενόταν, κάτι που σημαίνει ότι ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν παραμένει ρυθμιστής των εξελίξεων και έχει αρκετή διαπραγματευτική ισχύ ακόμη.
Αυτό σημαίνει ότι γλυτώσαμε τα χειρότερα προς το παρόν και είτε με κυβέρνηση μειοψηφίας του NFP, είτε συνεργασίας με το ΕΝ, είτε μια κυβέρνηση ευρύτερης πλειοψηφίας, είτε μια προσωρινή κυβέρνηση τεχνοκρατών, το πρόβλημα της γαλλικής διακυβέρνησης παίρνει παράταση. Σαφώς δεν πρόκειται για την καλύτερη εξέλιξη, αλλά δεν είναι και η χειρότερη, κάτι που επιβραβεύουν αρχικά οι αγορές σήμερα, σημειώνοντας άνοδο «ανακούφισης».
Όσον αφορά την αγορά των ομολόγων, οι καταστροφολόγοι καλό είναι να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι η ΕΚΤ έχει μάθει πολύ καλά τα μαθήματα της από το παρελθόν και είναι έτοιμη να αντιδράσει αν χρειαστεί. Υπενθυμίζουμε ότι από την περίοδο της πανδημίας η ΕΚΤ έχει δημιουργήσει ειδικό εργαλείο άμυνας, το Transmission Protection Instrument - TPI -που δίνει τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης με αγορές ομολόγων χωρών που δέχονται μεγάλες πιέσεις.
Αυτό το εργαλείο θα είναι διαθέσιμο από σήμερα ανά πάσα στιγμή, στην περίπτωση που εκδηλωθούν «επιθέσεις» στα γαλλικά ομόλογα ή προκύψει ένα ευρύτερο ντόμινο αναταράξεων στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων.
Aποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
