Όταν γράφαμε για «θερμό χρηματιστηριακό καλοκαίρι» δεν εννοούσαμε ακριβώς αυτό που βλέπουμε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες στο ταμπλό της Λ. Αθηνών. Η ελληνική αγορά δεν λειτουργεί μέσα σε μια γυάλα αποκομμένη από τον έξω κόσμο, απλά θυμάται να συγχρονιστεί με τις ξένες αγορές όταν τα πράγματα γίνουν δύσκολα. Και αυτό όσο να ‘ναι δημιουργεί μια κόπωση ενδιαφέροντος έως εκνευρισμό στους συμμετέχοντες.
Όπως και να έχει η κακοδαιμονία της ελληνικής αγοράς και η μερική κώφωση που εμφανίζει κατά καιρούς δεν είναι ούτε σπάνιο φαινόμενο ούτε μια πρωτοφανής περίπτωση ειδικής εσωστρέφειας. Μια πιθανή εξήγηση που υπάρχει πίσω από αυτή τη συμπεριφορά της Ααγοράς είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια οι βασικοί παίκτες και οι… λιγότεροι βασικοί παίκτες είναι οι ίδιοι σε μέγεθος και αριθμό.
Ο περιφερειακός χαρακτήρας και τα ώριμα χαρακτηριστικά του ΧΑ δίνουν τη μάχη τους για το ποιος θα επικρατήσει. Ακούγεται σαν ανέκδοτο αλλά περιέχει πολύ μεγάλο βαθμό αλήθειας: Όταν ένας συγκεκριμένος μεγαλο-brokerάς πάει διακοπές η αγορά σέρνεται. Αν η αγορά είχε βάθος δεν θα μιλάγαμε για εποχικότητες συναλλαγών από τις αρχές Ιουνίου, ούτε ότι οι ξένοι κλείνουν τα βιβλία τους στο τέλος Νοεμβρίου.
Η αγορά γίνεται ευάλωτη στις πιέσεις, όχι ότι είναι κακό να υποχωρήσει, η διόγκωση ωστόσο των πιέσεων σε μια πτωτική μέρα λειτουργεί ανασταλτικά σε όσους νέους επενδυτές επιθυμούν να πάρουν κάποιες θέσεις. Αφορμή για την πρόσφατη καθοδική εκτόνωση ήταν η επιστροφή της αβεβαιότητας μετά την αύξηση των κρουσμάτων της νέας μετάλλαξης του ιού.
Ο τουρισμός αποτελεί σημείο αναφοράς για την οικονομία της χώρας, έχει επενδυθεί πολύ χρήμα και προσπάθεια ώστε οι αφίξεις να φθάσουν σε αλλεπάλληλα ρεκόρ και σημαντικές πληρότητες. Ένα πισωγύρισμα σε μέτρα περιορισμού της δραστηριότητας βάζει ένα θέμα αναθεώρησης των εκτιμήσεων στο τραπέζι. Το οποίο ερμηνεύεται ως αστοχία στα έσοδα του προϋπολογισμού, αύξηση των καθυστερήσεων σε πληρωμές και δάνεια και διατήρηση της ανεργίας.
Αυτά όλα θα συμβούν αν τα μέτρα αποκτήσουν διάρκεια και διάχυση, αν τελικά χαθεί το κρίσιμο δίμηνο που απομένει για την ολοκλήρωση της βασικής τουριστικής σεζόν. Ακραίο σενάριο αλλά εδώ που φθάσαμε τα έχουμε δει όλα.
Παρόλα αυτά το πτωτικό ράλι δίνει πλέον ωραίες τιμές τοποθετήσεων για όσους έχασαν το πάρτι του Απριλίου και είχαν την υπομονή να περιμένουν. Ξεκινώντας από τις εταιρείες που δίνουν σταθερά και καλά μερίσματα το χτίσιμο των θέσεων δικαιολογεί πλέον και με το παραπάνω το κόστος ευκαιρίας ακόμα και αν η κατάσταση παραμείνει δύσκολη.
Τα ΡΕ έχουν ξεφουσκώσει, το κόστος δανεισμού για τις εισηγμένες έχει μειωθεί και ο εταιρικός φόρος το 2021 θα είναι χαμηλότερος κατά 200 μονάδες βάσης. Τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης είναι μπροστά, τα μεγάλα έργα έχουν μπει σε τροχιά υλοποίησης ενώ κάθε μέρα ακούμε για επιχειρηματικές συμφωνίες σχεδόν σε όλο το εύρος της οικονομίας.
Οι τράπεζες έχουν τελειώσει με τις αυξήσεις κεφαλαίου, νέα σημαντικά NPEs δεν έχει δημιουργήσει η πανδημία, τα τραπεζικά επιχειρηματικά πλάνα δίνουν προσδοκώμενες αποδόσεις ιδίων κεφαλαίων κοντά στο 10% σε βάθος χρόνου δύο χρήσεων. Τέλος, υπάρχει δημοσιονομική ευελιξία για φέτος και το 2022, με τις πιο συντηρητικές προβλέψεις η ανάπτυξη το 2021 θα διαμορφωθεί στο 3,6% και το 2022 στο 6,2% του ΑΕΠ.
Μοιάζει με ευκαιρία. Το θέμα είναι να το πιστέψουν και άλλοι.
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
