Αφού περιπλανήθηκε για δύο περίπου μήνες ανάμεσα λίγο κάτω από τα 4,2 δολάρια/λίβρα (Ο χαλκός διστάζει - Ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του;), ο χαλκός τελικά ξέσπασε, για άλλη μία φορά το τελευταίο δωδεκάμηνο, ανοδικά και πλησιάζει πλέον τα ιστορικά ψηλότερα επίπεδα τιμών.
Σε αυτή την κίνησή του δεν είναι μόνο, αφού όλα σχεδόν τα μέταλλα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία ακολουθούν ανοδική πορεία από τον Απρίλιο του 2020. Το αλουμίνιο σημειώνει και αυτό σταθερή άνοδο, όπως και το σιδηρομετάλλευμα και άλλα λιγότερο διαδεδομένα αλλά απαραίτητα στη βιομηχανία μέταλλα, όπως ο ψευδάργυρος.
Χωρίς να καταφεύγουμε σε πολλές λεπτομέρειες, οι τιμές των περισσότερων βασικών βιομηχανικών μετάλλων βρίσκονται σε πολυετή υψηλά, και σε μερικές περιπτώσεις πλησιάζουν τις τιμές που είχαν σημειωθεί το 2011 όταν ο προηγούμενος μεγάλος ανοδικός κύκλος για τις τιμές των μετάλλων και των εμπορευμάτων έφθασε στο ψηλότερο σημείο του.
Η προηγούμενη μεγάλη άνοδος, η οποία κορυφώθηκε το 2011, αλλά και η σημαντική και πολύχρονη πτώση που την ακολούθησε, είχαν αποδοθεί στη μεγάλη ζήτηση από την Κίνα και στη σχετική εξασθένηση αυτής της ζήτησης μετά το 2011.
Η τωρινή άνοδος ξεκίνησε και πάλι από την Κίνα, λίγο μετά την υποχώρηση της πανδημίας στην Ασιατική χώρα, σε συνδυασμό με το πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας που εφάρμοσε η κινεζική κυβέρνηση. Όμως, η συνέχισή της δεν οφείλεται μόνο στην Κίνα αλλά σχεδόν σε όλες τις μεγάλες οικονομίες της Ασίας, της Ευρώπης και της Αμερικής, οι οποίες μπαίνουν σιγά σιγά σε πορεία ανάκαμψης, μετά τη βύθιση της οικονομικής δραστηριότητας εξαιτίας της πανδημίας.
Για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο μίας πολυετούς οικονομικής ανάπτυξης για τις περισσότερες σημαντικές οικονομίες στον κόσμο, με σημαντική βοήθεια από την επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και την πολύ υποστηρικτική νομισματική πολιτική. Το γεγονός πως ένα μεγάλο κομμάτι των επενδύσεων που προωθούνται με τα κρατικά προγράμματα τόνωσης της οικονομίας θα κατευθυνθεί σε έργα υποδομής και στην προσπάθεια μετάβασης στην «πράσινη οικονομία» συνεπάγεται πολύ μεγαλύτερες ανάγκες για πρώτες ύλες και ειδικότερα τα μέταλλα στα οποία αναφερθήκαμε παραπάνω.
Το γεγονός πως μιλάμε για μεγάλα προγράμματα ριζικής αλλαγής των υποδομών στις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, δεν ξέφυγε από την προσοχή των αγορών και εξηγεί την συνεχή άνοδο των τιμών των μετάλλων, καθώς οι επενδυτές προεξοφλούν πως η ζήτηση θα συνεχίσει να αυξάνεται για αρκετό καιρό ακόμα.
Πολλές μεγάλες επενδυτικές τράπεζες και επιχειρήσεις που ασχολούνται με το εμπόριο μετάλλων, προβλέπουν πως μεσοπρόθεσμα θα δούμε ακόμα πιο ψηλές τιμές, πράγμα το οποίο δεν μας φαίνεται καθόλου απίθανο αν λάβουμε υπόψη μας και τη μεγάλη ένταση που επικρατεί μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, της Κίνας και των Η.Π.Α.
Η άποψη που ακούγεται από – λίγους προς το παρόν – παράγοντες των αγορών, σύμφωνα με την οποία η Κίνα προσπαθεί να εξασφαλίσει μεγάλα αποθέματα από όλα τα μέταλλα που θα της είναι απαραίτητα τα επόμενα χρόνια και «σκουπίζει» όλη την προσφορά, μας φαίνεται αρκετά λογική. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το ότι η κινεζική οικονομία είναι τώρα πολύ μεγαλύτερη από ότι ήταν το 2011, με πολύ υψηλότερο επίπεδο εσωτερικής ζήτησης.
Για πόσο θα μπορεί να συνεχίζεται η ανοδική πορεία της τιμής των μετάλλων, και άλλων πρώτων υλών, χωρίς να προκληθούν πληθωριστικές πιέσεις στην οικονομία, ή χωρίς να αρχίσει μείωση της ζήτησης; Με λίγα λόγια, από ποιο σημείο και μετά θα δούμε αυτή την άνοδο των τιμών να υπονομεύει το μέλλον της οικονομικής ανάκαμψης στην οποία έχει βασιστεί; Παρά την ανησυχία που έχει αρχίσει να εκφράζεται σχετικά, αυτό το σημείο δεν φαίνεται να είναι κοντά.
Το γεγονός πως μεγάλο μέρος της ζήτησης για τα μέταλλα σχετίζεται με έργα υποδομής σημαίνει πως οι αυξήσεις τιμών μπορούν να απορροφηθούν πιο εύκολα απ’ ότι αν επρόκειτο για καταναλωτικά προϊόντα. Τέτοια έργα έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής και πολύ συχνά χρηματοδοτούνται ή επιδοτούνται, έμμεσα ή άμεσα, από κρατικούς φορείς. Και όσον αφορά σε προϊόντα που απευθύνονται απ’ ευθείας σε καταναλωτές, όπως για παράδειγμα τα αυτοκίνητα ή οι κατοικίες, εκεί παίζει ίσως μεγαλύτερο ρόλο η δυνατότητα χρηματοδότησης για την αγορά του προϊόντος από ότι το κόστος του.
Έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα, είναι λογικό να υποθέσουμε πως τα παρόντα ή και λίγο υψηλότερα επίπεδα τιμών των βιομηχανικών μετάλλων, δεν πρόκειται να υπονομεύσουν την οικονομική ανάκαμψη. Η δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας, και κατά συνέπεια η ζήτηση για μέταλλα, θα μειωθεί αν αυξηθούν τα επιτόκια και γίνει πιο δύσκολη η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ή αν για κάποιο λόγο η κινεζική κυβέρνηση αποφασίσει να προχωρήσει σε κινήσεις «αποθέρμανσης» της τοπικής οικονομίας.
Όσο δεν συμβαίνει κάποιο από τα δύο παραπάνω ενδεχόμενα, οι μεγάλοι κερδισμένοι από τις ολοένα και υψηλότερες τιμές των μετάλλων θα είναι οι εταιρείες εξόρυξης και επεξεργασίας μετάλλων, όπως φαίνεται από την πολύ καλή πορεία των μετοχών επιχειρήσεων όπως η Rio Tinto, η BHP, η Freeport Mc Moran, η Alcoa και η Nucor. Όλες αυτές βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών και ανταμείβουν, ύστερα από αρκετό καιρό, τους μετόχους τους.
Οι ελληνικές βιομηχανίες
Κάτι τέτοιο βλέπουμε και στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά που διαθέτει αρκετές ισχυρές επιχειρήσεις που έχουν σχέση με τα βασικά μέταλλα, την εξόρυξη και την επεξεργασία τους.
Τα παραδείγματα της Mytilineos, που πρόσφατα εξέδωσε με μεγάλη επιτυχία ομολογιακό δάνειο 500 εκατομμυρίων ευρώ και η μετοχή της σημειώνει σταθερή ανοδική πορεία, και των εταιρειών του ομίλου Viohalco, με το χθεσινό επιτυχημένο placement μετοχών της ElvalHalcor και το συνεχές ενδιαφέρον για τις μετοχές της ίδιας της Viohalco και της Cenergy, επιβεβαιώνουν την προτίμηση που δείχνουν οι διεθνείς επενδυτές για τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στη διεθνή οικονομική ανάπτυξη. Αν δεν αλλάξει κάτι ξαφνικά, αυτό το ενδιαφέρον, εντός και εκτός Ελλάδος, θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμα.
