Μια νίκη πετύχαμε όλα αυτά τα χρόνια σε βάρος της φοροδιαφυγής και αλλάζει η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Σκεφτείτε να προχωρήσουν και όλα τα άλλα! Σύμφωνοι! Τα επιδόματα δεν είναι η λύση στη φτώχεια. Όσοι όμως ασκούν εύκολη κριτική, ας σκεφτούν πώς θα αντιδρούσαν αν τους έλειπαν αυτά τα ευρώ που υποσχέθηκε ο Μητσοτάκης. Καλή η θεωρία, αλλά ανυπόφορη η στιγμή που φτάνει το τέλος του μήνα και δεν υπάρχει ψωμί στο τραπέζι. Να ζητήσουμε από την κυβέρνηση περισσότερες μεταρρυθμίσεις. Και κάτι πιο εύκολο! Ένα fund α λα Νορβηγία.
Είναι εύκολο να πω ότι δεν συμφωνώ με την επιδοματική πολιτική και να είμαι εντάξει με τη συνείδησή μου σε σχέση με αυτά που έλεγα πάντοτε περί επιδομάτων. Είναι η γνωστή ιστορία με κάποιον που μοιράζει ψάρια σε έναν πεινασμένο αντί να του μάθει να ψαρεύει. Καλά όλα αυτά, αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που ζει στα όρια της φτώχειας ή αισθάνεται έτσι. Με αυτούς, λοιπόν, τι κάνει κανείς; Τους αφήνει να πεθάνουν στην ψάθα ή προσπαθεί να τους τραβήξει από το περιθώριο;
Με ένα επίδομα; Σίγουρα δεν πρόκειται για μια μόνιμη λύση, όσο και αν προσπαθούν να την παρουσιάσουν με αυτόν τον τρόπο. Είναι όμως μια άμεση λύση που δείχνει σε αυτούς τους ανθρώπους ότι οι υπόλοιποι συμπολίτες τους νοιάζονται γι' αυτούς. Διότι τα χρήματα που δίνονται είναι όλων μας και όχι της κυβέρνησης. Δικά μας λεφτά είναι!
Από εκεί και πέρα, θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι αν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις η χώρα αυτή θα αλλάξει σε βαθμό που δεν θα το πιστεύουμε. Τον δρόμο τον γνωρίζουμε.
Αντιστεκόμαστε στις αλλαγές. Δείτε πόσες αντιδράσεις συνάντησε ο Κωστής Χατζηδάκης όταν ξεκίνησε την προσπάθεια με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Σήμερα, οι πτωχότεροι συμπατριώτες μας οφείλουν σε αυτήν την προσπάθεια την ελάφρυνση του βάρους που έχουν στην πλάτη τους. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Κωστής Χατζηδάκης ασχολήθηκε με ένα θέμα, τις ηλεκτρονικές συναλλαγές. Υπάρχουν πολλά άλλα θέματα για να ασχοληθεί ο Κυριάκος Πιερρακάκης, όπως το λαθρεμπόριο των καυσίμων. Εκεί να δείτε τι χρήματα θα βγουν. Όχι επιδόματα, αλλά ηλεκτρικά αυτοκίνητα και Rolex θα μοιράζει η κυβέρνηση.
Δεν λύνει κάποιος το πρόβλημα της φτώχειας με τα επιδόματα, επειδή δεν λύνονται έτσι οι ανισότητες. Ούτε και με τον τρόπο της αριστεράς λύνονται, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία. Αλλά είναι σημαντικό να βλέπουν οι πολίτες ότι από τις προσπάθειες που γίνονται και στις οποίες και οι ίδιοι συμμετέχουν ενεργά, υπάρχει αποτέλεσμα. Υπάρχει μέρισμα και γι αυτούς!
Υπάρχει μια διαφορά σε σχέση με τα αντίστοιχα επιδόματα της περιόδου Τσίπρα. Τα πλεονάσματα τότε προήλθαν από την πιστή εφαρμογή των μνημονίων και τον φορολογικό στραγγαλισμό της μεσαίας τάξης. Δεν είναι σήμερα το ίδιο! Τα επιδόματα προέρχονται από πόρους που εξασφαλίστηκαν από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Μεταρρυθμίσεις! Δεν είναι κάτι αόριστο. Αόριστο το θέλουν όσοι δεν τις επιθυμούν, δεν θέλουν να θιγούν τα μικροσυμφέροντά τους. Η ουσιαστική αλλαγή του κρατικού μηχανισμού θα επιφέρει κοσμογονικές αλλαγές στη χώρα. Μια αντιπαραγωγική μηχανή θα αρχίσει να παράγει έργο και πλούτο. Δείτε πού ήταν χώρες σαν την Τουρκία πριν από είκοσι ή τριάντα χρόνια και δείτε πού είναι σήμερα. Και εμείς έχουμε αντικειμενικά μεγαλύτερες δυνατότητες από τους Τούρκους.
Στην κυβέρνηση μπορεί να πανηγυρίζουν επειδή οι πολιτικοί αισθάνονται χαρούμενοι όταν ντύνονται με τη στολή του Άι Βασίλη. Να μας επιτρέψουν όμως να παρατηρήσουμε ότι το διεθνές περιβάλλον δεν είναι τέτοιο που να μπορεί κανείς να υπόσχεται ότι θα περάσει και του χρόνου από τη γειτονιά για να αφήσει το πεσκέσι στους πεινασμένους αυτής της πόλης. Θα έπρεπε, κατά την ταπεινή μας άποψη, μαζί με τα επιδόματα να ανακοινώσουν και μία δέσμη μέτρων που θα φέρουν κι άλλα έσοδα στο δημόσιο. Να ζητήσει, δηλαδή, την ουσιαστική βοήθεια των πολιτών για να καμφθούν οι αντιδράσεις των οργανωμένων συμφερόντων.
Και κάτι ακόμη! Στη Νορβηγία οι άνθρωποι έφτιαξαν ένα fund που επένδυσαν τα κέρδη από την εκμετάλλευση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Μήπως πρέπει να σκεφτούμε κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα; Και να μην τοποθετούνται μόνο κέρδη από τη μελλοντική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, αλλά και από τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού. Να επενδύσουμε, δηλαδή, στο μέλλον των παιδιών μας. Για να μην τους αφήσουμε μόνο χρέη και μνημόνια, όπως συνέβη πριν από 15 μόλις χρόνια.
Θανάσης Μαυρίδης
