Μετά τις αναφορές ότι το Ισραήλ προχώρησε σε μια πρώτη απάντηση ως αντίποινα για την επίθεση της Τεχεράνης το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και ότι το Ιράν δεν προτίθεται να ανταπαντήσει άμεσα, οι αγορές την Παρασκευή προσπάθησαν να «ζυγίσουν» τα γεγονότα της εβδομάδας που μόλις ολοκλήρωθηκε.
Αν θέλαμε να παρουσιάσουμε σε μια παράγραφο τα τεκταινόμενα της εβδομάδας, θα λέγαμε ότι άρχισε με φόβο και ολοκληρώθηκε μάλλον με ανακούφιση, αφού το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του υπό την ηγεσία των ΗΠΑ απέτρεψαν την άνευ προηγουμένου επίθεση με drones και πυραύλους του Ιράν το περασμένο Σαββατοκύριακο και η κυβέρνηση Νετανιάχου κάτω από το βάρος των διεθνών πιέσεων να αποφύγει την κλιμάκωση, εξαπέλυσε τελικά ένα περιορισμένο πλήγμα κατά του Ιραν την Παρασκευή.
Τα γεγονότα της εβδομάδος όμως δεν είχαν την ίδια επίδραση σε όλα τα assets.
Οι λόγοι πίσω από την ψυχραιμία της αγοράς του πετρελαίου
To Brent για παράδειγμα εξαρχής έδειξε εξαιρετική ψυχραιμία. Ακόμα και στο πρώτο άκουσμα της είδησης για την επίθεση του Ισραήλ στην Ισφαχάν την Παρασκευή, το Brent δεν ξεπέρασε καν τα υψηλά της προηγούμενης εβδομάδας, σημειώνοντας άνοδο έως τα 90,84 δολάρια/βαρέλι, για να υποχωρήσει αργότερα σε αρνητικές τιμές έως και τα 86,20 δολάρια/βαρέλι.
Βλέπετε, η αγορά εστίασε στο ότι η Τεχεράνη κράτησε χαμηλά τους τόνους μετά την επίθεση, κάνοντας λόγο για drones «από το εσωτερικό» τα οποία καταρρίφθηκαν, υπογραμμίζοντας ότι δεν υπήρξε καμία αεροπορική επίθεση από το εξωτερικό.
Άλλη μια ένδειξη για την προσπάθεια του Ιράν να μην κλιμακωθεί η κρίση, ήταν οι δηλώσεις στο Reuters Ιρανού αξιωματούχου ότι η Τεχεράνη δεν έχει σχέδια για άμεσα αντίποινα κατά του Ισραήλ.
Την ίδια στιγμή, σε ομιλία του χθες ο πρόεδρος του Ιράν, Ιμπραχίμ Ραϊσί, δεν ανέφερε τίποτε για τις εκρήξεις, κάνοντας μόνο μια γενική αναφορά στην τεταμένη διεθνή συγκυρία στη Μέση Ανατολή.
Ως εκ τούτου, το «ζύγι» της αγοράς πετρελαίου από την αρχή της εβδομάδας έως και την Παρασκευή υπέδειξε περιορισμένο κίνδυνο προς το παρόν να πυροδοτηθεί ένας πιο
γενικευμένος πόλεμος στη Μέση Ανατολή, που θα μπορούσε να διακόψει τις προμήθειες αργού.
Άλλωστε όπως επισημάναμε στις αρχές της εβδομάδας -περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ- η αγορά του πετρελαίου έχει ήδη αφομοιώσει ένα ασφάλιστρο γεωπολιτικού κινδύνου 5-10 δολαρίων ανά βαρέλι, προβλέποντας κάποιες πιθανές διαταραχές του εφοδιασμού, αλλά όχι δραματικές εξελίξεις.
Στην ουσία οι επενδυτές μέχρι στιγμής αναγνωρίζουν ως πιο πιθανό το αισιόδοξο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο ακόμα και αν επανέλθουν σε πλήρη ισχύ οι κυρώσεις στο Ιράν, κάτι που νομοτελειακά θα οδηγήσει σε χαμηλότερες ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου ή ακόμα χειρότερα, αν διακοπούν οι ροές πετρελαίου στα Στενά του Ορμούζ, τα αμερικανικά αποθέματα και η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα του ΟPEC+ θα μπορούν να δώσουν μια ισχυρή εναλλακτική.
Βλέπετε, πέρα από το γεγονός ότι η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ιράκ κρατούν περίπου 5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως εκτός αγοράς-ήτοι το 5% της παγκόσμιας ζήτησης και πολύ περισσότερο από αυτό που παράγει το Ιράν- επιπλέον έχουν τη δυνατότητα να εκτρέψουν τις ροές παρακάμπτοντας τα Στενά του Ορμούζ.
Η Σαουδική Αραβία μπορεί να εκτρέψει τις ροές σε έναν αγωγό 746 μιλίων προς έναν τερματικό σταθμό στην Ερυθρά Θάλασσα και τα ΗΑΕ μπορούν να παρακάμψουν εν μέρει τα Στενά, στέλνοντας 1,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως μέσω αγωγού από τα πετρελαιοπηγές τους στο λιμάνι της Φουτζάιρα στον Κόλπο του Ομάν.
Αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι της ψυχραιμίας της αγοράς πετρελαίου και μόνο αν διαφανεί μια σοβαρή πιθανότητα κλιμάκωσης πρόκειται αυτή η ψυχραιμία να χαθεί, εκτός και αν ....η κερδοσκοπία βάλει το χεράκι της.
Νευρικότητα αλλά για άλλους λόγους σε μετοχές και ομόλογα
Οι περισσότεροι χρηματιστηριακοί δείκτες κατέγραψαν απώλειες αυτή την εβδομάδα. Η αγορά των ομολόγων κινήθηκε επίσης πτωτικά με το 10ετές των ΗΠΑ να κρατά επαφή με το υψηλό του 2024 που σημειώθηκε την Τρίτη, στο 4,657%. Οι λόγοι όμως της πτώσης δεν περιορίζονται μόνο στην ανησυχία για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.
Μετοχές και ομόλογα υπέκυψαν στις ανησυχίες για την πορεία του πληθωρισμού, ανησυχίες που υπήρχαν άλλωστε και πριν την επίθεση του Ιραν στο Ισραήλ, με τη Fed να δυναμιτίζει το κλίμα, αφήνοντας να υπονοηθεί ότι θα περιμένει τουλάχιστον μέχρι τον Σεπτέμβριο για να μειώσει τα επιτόκια. (σ.σ: Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ).
Ως εκ τούτου, αν και οι χρηματοπιστωτικές αγορές νωρίτερα φέτος τιμολογούσαν εως και έξι μειώσεις επιτοκίων της Fed, αρχής γενομένης από τον Μάρτιο, πλέον αναμένουν την πρώτη μείωση τον Σεπτέμβριο και μία ακόμη τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο.
Μάλιστα αυτή την εβδομάδα υπήρξαν για πρώτη φορά δηλώσεις από αναλυτές, σύμφωνα με τις οποίες δεν αποκλείεται ακόμα και το ενδεχόμενο να μην υπάρξουν καθόλου μειώσεις φέτος από τη Fed, αν εξακολουθήσει ο Αμερικανός καταναλωτής να επιδεικνύει την ίδια ανθεκτικότητα.
Πιο ήπιος ο οίκος Standard & Poor’s, εκτιμά ότι θα μπορούσε πράγματι να καθυστερήσει η αναμενόμενη χαλάρωση νομισματικής πολιτικής από τις Κεντρικές Τράπεζες των ανεπτυγμένων οικονομιών, αν μια περαιτέρω κλιμάκωση και διεύρυνση της σύγκρουσης «υπονομεύσει τις τρέχουσες εποικοδομητικές συνθήκες της αγοράς και οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές ενέργειας».
Την ίδια στιγμή ο Jonathan Millar, ανώτερος οικονομολόγος στην Barclays δήλωσε ότι αναμένει πλέον μόνο μια μείωση επιτοκίων από τη Fed φέτος τον Σεπτέμβριο, αλλάζοντας την προηγούμενη πρόβλεψή του για περικοπές επιτοκίων κατά 75 μονάδες βάσης συνολικά, ξεκινώντας τον Ιούνιο.
Μας έκανε εντύπωση δε η τόλμη του Millar να δηλώσει ανοικτά κάτι που οι περισσότεροι οικονομολόγοι αποφεύγουν συστηματικά να παραδεχτούν:
«Υποστηρίζεται συχνά ότι η πολιτική είναι περιοριστική, αλλά υπάρχουν πολλές μετρήσεις που υποδηλώνουν ότι δεν είναι τόσο περιοριστικές όσο νομίζουν… το ουδέτερο επιτόκιο πολιτικής σε ονομαστικούς όρους είναι ίσως 4,5% έως 5,0%. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν είναι υπερβολικά περιοριστικοί».
(Σ.Σ:ουδέτερο επιτόκιο είναι το βραχυπρόθεσμο επιτόκιο που θα επικρατούσε, εάν η οικονομία ήταν σε πλήρη απασχόληση και ο πληθωρισμός σταθερός στο 2%, με τις Κεντρικές Τράπεζες να μην ασκούν νομισματική πολιτική συσταλτικού ή επεκτατικού χαρακτήρα. Δηλαδή, ούτε επιβραδύνει, ούτε τονώνει την οικονομία, αλλά αφήνει το ΑΕΠ στις δυνατότητές του, ενώ παράλληλα σταθεροποιεί τον πληθωρισμό).
Πρόκειται για μια εκρηκτική δήλωση, που μας θύμισε την ετήσια επιστολή του Dimon προς τους μετόχους της JPMorgan, στην οποία ανέφερε ότι η τράπεζα είναι έτοιμη για επιτόκια από 2% έως και... 8%.
Μέσα από αυτό το πρίσμα και δεδομένου ότι ένας ένας οι κίνδυνοι για το 2024 έχουν αρχίσει να υλοποιούνται δυστυχώς - περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ- θα έχει ενδιαφέρον αν η μητέρα των αγορών από την επόμενη εβδομάδα θα καταφέρει να επανακτήσει τον μέσο κινητό των 90 ημερών, τις 4982 μονάδες, ή θα ανοίξει ο δρόμος για την επόμενη στήριξη στο 4740.
Όσον αφορά τον γερμανικό δείκτη Dax, έκλεισε λίγο πάνω από την πρώτη στήριξη των 17724 μονάδων, ενώ ο γαλλικός δείκτης CAC πάνω από τη στήριξη των 7972 μονάδων. Αν την επόμενη εβδομάδα χάσουν τα επίπεδα αυτά, θα ανοίξει το διάγραμμα για τις 17280 μονάδες και 7763 μονάδες αντίστοιχα.
H κλασική αξία του χρυσού
Ο χρυσός κρατάει σταθερά την επαφή του με τα 2400 δολάρια, συμπληρώνοντας πέντε εβδομάδες ανόδου και παραμένοντας κοντά στα ιστορικά υψηλά της προηγούμενης
Παρασκευής, στα 2431 δολάρια/ουγγιά, αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά τον ρόλο του ως ασφαλές επενδυτικό καταφύγιο.
Η ένταση στη Μέση Ανατολή αύξησε την ελκυστικότητα του πολύτιμου μετάλλου, παρά τα ισχυρά οικονομικά στοιχεία από τις ΗΠΑ και την ανθεκτικότητα του πληθωρισμού που αύξησαν τις προοπτικές για λιγότερες μειώσεις των επιτοκίων. (σ.σ:Όταν τα επιτόκια πέφτουν, οι τιμές του χρυσού τείνουν να αυξάνονται, καθώς ο χρυσός γίνεται πιο ελκυστικός από τα περιουσιακά στοιχεία που πληρώνουν εισόδημα, όπως τα ομόλογα).
Δεδομένου ότι όταν υπάρχουν γεωπολιτικές εντάσεις, η φυσική αντίδραση των επενδυτών είναι να καταφεύγουν στον χρυσό, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι αν η σύγκρουση κλιμακωθεί περαιτέρω, οι τιμές θα μπορούσαν να ξεπεράσουν το φράγμα των 2.500-2.600 δολαρίων/ουγγιά.
Αντίθετα, εάν υπάρξει αποκλιμάκωση, τότε δεν αποκλείεται μια διόρθωση πέριξ της πρώτης στήριξης, πέριξ των 2260 δολαρίων/ουγγιά.
Ανεξαρτήτως διόρθωσης όμως ή όχι, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χρυσός δεν θεωρείται επενδυτικό καταφύγιο μόνο στην περίπτωση των γεωπολιτικών εντάσεων, αλλά και στην περίπτωση επίμονων πληθωριστικών πιέσεων ως το αποτελεσματικό μέσο διατήρησης της αγοραστικής δύναμης.
Εν ολίγοις, μακροπρόθεσμα η συνισταμένη των ανοδικών δυνάμεων είναι μεγαλύτερη από τη συνισταμένη των όποιων καθοδικών.
Όσον αφορά το ασήμι, παρά την υψηλότερη μεταβλητότητα του, μακροπρόθεσμα εξακολουθεί να κερδίζει την προσοχή, όχι μόνο λόγω του χαρακτηρισμού του ως εναλλακτική του χρυσού, όσο και για το γεγονός ότι η ζήτηση ξεπερνά σταθερά την προσφορά. Αυτή η ανισορροπία στο μέλλον πιθανότατα να οδηγήσει σε σημαντική προσαρμογή των τιμών.
Aποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δε δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
