H Κίνα αναζητούσε πάντα γρήγορους και ασφαλείς διαδρόμους για να μεταφέρει τα προϊόντα της στις ευρωπαϊκές αγορές. Το πρώτο μεγάλο συγκριτικό της πλεονέκτημα είναι ότι αποφασίζει, σχεδιάζει και εκτελεί τα πάντα με ταχύτητα. Και το δεύτερο είναι ότι προσαρμόζει άμεσα η στρατηγική της, όταν μεταβάλλονται οι συνθήκες.
Μέχρι τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, χρησιμοποιούσε τον λεγόμενο «Northern Corridor», δηλαδή τον Βόρειο Διάδρομο, ή διάδρομο της Ευρασίας, που περνούσε μέσα από τη Ρωσία για να καταλήξει στην Πολωνία, τη Γερμανία και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ο πόλεμος ανάγκασε την Κίνα να αναζητήσει εναλλακτική οδό.
Κι έτσι οι σιδηρόδρομοι που μετέφεραν τα εμπορευματοκιβώτια (containers), αντικαταστάθηκαν από πλοία. Και ο «Βόρειος Διάδρομος» έδωσε τη θέση του στον «Ocean Corridor», δηλαδή στον Διάδρομο των Ωκεανών. Τα containers ξεκινούσαν από τις βιομηχανικές περιοχές της Κίνας, διέπλεαν το Νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, γνωστό και ως Κινεζική θάλασσα, περνούσαν τα στενά της Ινδονησίας, διέσχιζαν τον Ινδικό Ωκεανό, συνέχιζαν στην Ερυθρά Θάλασσα και από εκεί στη Μεσόγειο και τα μεγάλα εμπορικά λιμάνια της Ευρώπης. Ωστόσο ο κίνδυνος των επιθέσεων των Χούθι στα εμπορικά πλοία, το υψηλό κόστος των ναύλων και των ασφαλιστικών καλύψεων, καθώς και ο εναλλακτικός κοστοβόρος περίπλους της Αφρικής από το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, οδήγησαν στη χρήση του νέου διαδρόμου μεταφοράς εμπορευμάτων. Ο οποίος ονομάζεται «Middle Corridor», δηλαδή Μεσαίος Διάδρομος. Η εμπορική του ονομασία, είναι «Trans-Caspian International Transport Route».
Σε μια επενδυτική έκθεση της World Bank για τον «Trans-Caspian International Transport Route», αναφέρεται ότι το συνολικό του μήκος ανέρχεται στα 6.500 χιλιόμετρα και η ποσότητα των εμπορευμάτων που θα μεταφέρονται μέσω αυτού στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα ξεπεράσει σε ετήσια βάση τους 11 εκατ. τόνους, μέχρι το 2030.
Η δημιουργία αυτού του διαδρόμου ευνοεί και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού διευκολύνει τις συναλλαγές της με την Γεωργία, το Αζερμπαιτζάν, το Καζακστάν και της υπόλοιπες χώρες της Κεντρικής Ασίας. Η αφετηρία αυτού του «νέου δρόμου του μεταξιού» είναι πόλη Urumqi της επαρχίας Xinjiang. Ο Διάδρομος ακολουθεί τις νότιες επαρχίες του Καζακστάν κοντά στα σύνορα με το Τατζικιστάν από την πόλη Khorgos και καταλήγει στο λιμένα της Aqtau στην Κασπία Θάλασσα.
Από εκεί το εμπορευματοκιβώτια μεταφέρονται με πλοία στο Baku του Αζερμπαϊτζάν και από εκεί σιδηροδρομικώς στα λιμάνια της Γεωργίας, Batumi και Poti για να περάσουν στα λιμάνια της Κοστάντσας στη Ρουανία και της Κωνσταντινούπολης, στην άλλη πλευρά της Μαύρης Θάλασσας. Εναλλακτικά χρησιμοποιείται το τουρκικό οδικό δίκτυο από το Καρς μέχρι την Κωνσταντινούπολη και πάλι.
Ο «Trans-Caspian International Transport Route» δεν αποτελεί έναν εμπορικό δρόμο της Κίνας και μόνο. Αποτελεί και μια κίνηση - ευκαιρία για την απομόνωση της Ρωσίας από τις χώρες του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας. Έτσι ο πρόεδρος του Καζακστάν, ζήτησε από τις υπόλοιπες χώρες της ευρύτερης περιοχής να σχεδιάσουν μια τοπική αμυντική αρχιτεκτονική, που να αποσκοπεί στην απεξάρτηση τους, από τις πάσης φύσεως πιέσεις της Ρωσίας. Η εισβολή της Ρωσία στην Ουκρανία, έχει οδηγήσει χώρες όπως το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το Ουζμπεκιστάν σε δεύτερες σκέψεις και σε αναθεώρηση των σχέσεων τους με το Κρεμλίνο. Σκέψεις που ίσως οδηγήσουν στη δημιουργία ενός κοινού αμυντικού και οικονομικού χώρου, που θα εκμεταλλευτεί τις εμπορικές σχέσεις με την Κίνα και την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς την απειλή της Ρωσίας πάνω από το κεφάλι τους.
