Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια. Και η αλήθεια των αριθμών, όσον αφορά το τεχνολογικό status της Ευρώπης σε σχέση με το αντίστοιχο των ΗΠΑ και της Κίνα είναι άκρως απογοητευτική. Τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον της Γηραιάς Ηπείρου, που προσπαθεί να τρέξει στον δρόμο της τεχνολογίας στην κυριολεξία πάνω σε έναν αραμπά, τον οποίον μάλιστα σέρνουν εξαντλημένα υποζύγια.
Τι λένε λοιπόν οι αριθμοί; Ότι η κεφαλαιοποίηση, δηλαδή η χρηματιστηριακή αξία των ευρωπαϊκών ψηφιακών εταιρειών με βασικούς εκπρόσωπους τις γερμανικές SAP (€290 δισ.) και Delivery Hero (€8 δισ.), την ολλανδική Adyen (€49 δισ.) και τη σουηδική Spotify (€93 δισ.), αποτελούν ένα ελάχιστο κλάσμα των κεφαλαιοποιήσεων των αμερικανικών και κινεζικών τεχνολογικών εταιρειών. Για να μην πούμε ότι μετά από αυτές τις τέσσερις εταιρείες που προαναφέραμε υπάρχει το χάος.
Απέναντι, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού εκτός από τις εμβληματικές Apple, Microsoft, Google, Amazon, Facebook, Νvidia και Tesla, των οποίων οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις υπερβαίνουν το $1 τρισ. ακολουθούν δεκάδες τεχνολογικών εταιρειών, οι οποίες καταγράφουν κεφαλαιοποιήσεις που μετατρέπουν την Ευρώπη σε πτωχό συγγενή. Όπως είναι η Netflix, η Salesforce, η Paypal, η Uber, η Square, η Booking, η Pinterest, η Twitter, η Ebay και άλλες.
Αλλά και στον γεωγραφικό χώρο της Ανατολικής Ασίας, υπάρχει η Tensent, η Samsung, η Alibaba, η China Mobile, η Pinduoduo, η Baidu, η Trip.com, η JD.com και άλλες εταιρείες των οποίων οι αποτιμήσεις είναι αισθητά υψηλότερες των ευρωπαϊκών πρωταθλητών.
Συχνά, όποτε αναζητείται εξήγηση και ερμηνεία για την αδυναμία της Ευρώπης να ανταγωνιστεί τις ψηφιακές ηγέτιδες δυνάμεις του υπόλοιπου πλανήτη, ακούγονται διάφορες δικαιολογίες. Η πρώτη είναι η απουσία κεφαλαίων που να θέλουν να επενδύσουν σε ευρωπαϊκές τεχνολογικές εταιρείες. Η δεύτερη είναι η υστέρηση στον τομέα καινοτομίας που αδυνατεί να δώσει ώθηση στην τεχνολογία. Η τρίτη είναι ότι το ευρωπαϊκό κανονιστικό και ρυθμιστικό πλαίσιο δρουν ανασταλτικά απέναντι στα φιλόδοξα ψηφιακά εγχειρήματα.
Η αλήθεια είναι ότι ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, υπάρχει μια χαώδης απόσταση όσον αφορά την αντίληψη για την έννοια του ρίσκου και την έννοια της ευκαιρίας.
Για τους Ευρωπαίους το ρίσκο είναι συνώνυμο της καταστροφής και όχι της ευκαιρίας. Του κινδύνου και όχι της ανάπτυξης. Γι’ αυτό το λόγο οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών σπεύδουν να ρυθμίσουν κάτι πριν καν γεννηθεί. Μη αντιλαμβανόμενοι ότι το ρίσκο και η καινοτομία είναι συνταξιδιώτες στο βαγόνι της ανάπτυξης. Άλλωστε όσοι δραστηριοποιούνται στο χώρο της επιχειρηματικότητας και της ελεύθερης οικονομίας γνωρίζουν ότι μια στις πέντε ή μία στις δέκα επιχειρηματικές προσπάθειες θα γίνουν κερδοφόρες. Ε κάτι ανάλογο, με αρκετά χαμηλότερες πιθανότητες συμβαίνει και στον τομέα της καινοτομίας.
Επομένως, η έκφραση «regulations over innovations», που συνοδεύει την κριτική για τον ευρωπαϊκό τεχνολογικό αραμπά είναι πέρα για πέρα αληθινή. Δηλαδή οι κανονισμοί έχουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στην Ευρώπη από την καινοτομία. Έτσι ενώ στις ΗΠΑ δίνεται προτεραιότητα στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ανοικτού και φιλικού προς την καινοτομία και τις επενδύσεις που την συνοδεύουν, στην Ευρώπη κυριαρχεί η δημιουργία ενός κανονιστικού περιβάλλοντος που να ρυθμίζει και να ελέγχει. Θέλει ερώτημα, για το ποια πολιτική ευνοεί την καινοτομία;
Στις ΗΠΑ, όλοι μαθαίνουν από τις μικρές ηλικίες να σκέπτονται και να ονειρεύονται μεγάλα πράγματα, το γνωστό «think big». Με την έννοια της αποτυχίας να αποτελεί μέρος της κανονικότητας. Αντιθέτως, στην Ευρώπη, υπάρχει χαμηλή ανεκτικότητα απέναντι στην πιθανότητα αποτυχίας. Ωστόσο, και αυτό είναι θέμα «περιβάλλοντος». Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει, ώστε να μπορέσει η Ευρώπη να ανταγωνιστεί με βάσιμες ελπίδες τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Στην πρόσφατη έκθεση του Startup Ecosystem Report 2024, ανάμεσα στις 20 πόλεις που προσφέρουν ένα περιβάλλον ανάπτυξης της καινοτομίας και των startups, συμπεριλαμβάνονται μόλις δυο πόλεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Παρίσι και το Βερολίνο.
Στην ίδια έκθεση που βαθμολογεί το περιβάλλον και τις ευκαιρίες που προσφέρονται σε καινοτόμες επιχειρήσεις και σε startups, οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν την πρώτη θέση με 215.0001 μονάδες, το Ηνωμένο Βασίλειο με 55.995 μονάδες και το Ισραήλ με 51.557 μονάδες. Η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα είναι η Γερμανία με 25.830 μονάδες, δεύτερη η Γαλλία με 24.894 μονάδες και τρίτη η Ολλανδία. Όλες με μόλις το 1/10 της βαθμολογίας των ΗΠΑ. Η Φινλανδία, η Ισπανία, η Λιθουανία και η Δανία βρίσκονται πέριξ των 15.000 μονάδων.
Η Ελλάδα βρίσκεται στη 19η θέση της ευρωπαϊκής κατάταξης και στη 49η θέση της παγκόσμιας κατάταξης με 4.515 μονάδες, βρισκόμενη χαμηλότερα από την Πορτογαλία που έχει αξιολογηθεί 9.397 μονάδες, την Τσεχία, την Πολωνία, τη Βουλγαρίας, την Κολομβία, την Τουρκία, τη Ρουμανία και την Κύπρο.
Και αν νομίζετε ότι όλα τα ανωτέρω είναι υπερβολικά, προσπαθήστε να φέρετε στο μυαλό σας το όνομα κάποιου Έλληνα ή Ευρωπαίου πρωτοπόρου επιχειρηματία. Δύσκολο. Ενώ η αναζήτηση ενός αντίστοιχου Αμερικανικού ονόματος αποτελεί εύκολη υπόθεση.
