Αντιμέτωπος με μια από τις πιο δύσκολες επιλογές του σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Τουρκίας αλλά και την προσωπική αξιοπιστία του είναι ο Ταγίπ Ερντογάν, καθώς η εξαγγελθείσα από τον περασμένο Ιούνιο χερσαία στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Βόρειας Συρίας, βρίσκει αντίθετη τη διεθνή κοινότητα και όλους τους μεγάλους παίκτες.
Ο κ.Ερντογάν που με δριμύτητα έχει επικρίνει τους Αμερικανούς ότι υποστηρίζουν την τρομοκρατία επειδή συνεργάζονται στο εξαιρετικά δύσκολο τερέν της Β.Συρίας με τους κούρδους μαχητές του YPG και του SDF τους οποίους ο ίδιος θεωρεί τρομοκράτες, είχε προγραμματίσει χθες το απόγευμα τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας προκειμένου να ληφθεί η τελική απόφαση για την εισβολή στη Συρία, χωρίς ωστόσο να αναφέρεται κάτι σχετικό στην ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τη λήξη του.
Όμως ο κ. Ερντογάν που για την επιχείρηση αυτή χρειάζεται να έχει στοιχειωδώς αν όχι τη στήριξη, τουλάχιστον την ανοχή Ρώσων και Αμερικανών βρίσκεται στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση, δημοσίως να έχουν ταχθεί κατά της επιχείρησης τόσο η Μόσχα όσο και η Ουάσιγκτον. Αντίθετες σε μια χερσαία επιχείρηση είναι η Γερμανία και η Γαλλία, όπως και η Κίνα που δια του Μονίμου Αντιπροσώπου της στο ΣΑ του ΟΗΕ καταδίκασε και τις αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της Β.Συρίας τονίζοντας ότι οι επιθέσεις της Τουρκίας αλλά και του Ισραήλ «παραβιάζουν βάναυσα την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και ίσως οδηγήσουν σε κλιμάκωση …».
Δεν είναι τυχαίο ότι μια μέρα πριν τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας η Γερμανίδα ΥΠΕΞ Α. Μπέρμποκ ρητά εξέφρασε την αντίθεση της Γερμανίας σε χερσαία επέμβαση της Τουρκίας ενώ και Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Τούρκο ομόλογο του Χ. Ακάρ προειδοποιώντας ότι και η στάση της Ουάσιγκτον είναι αντίθετη σε κάθε είδους χερσαία επέμβαση, ενώ εξέφρασε και πάλι τη στήριξη των Αμερικανών στους κούρδους μαχητές του YPG και SDF που αποτελούν το μόνο προγεφύρωμα των ΗΠΑ στην περιοχή.
Μια χερσαία επέμβαση αγνοώντας επιδεικτικά τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στο σύνολο των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και σαφώς θα ενισχύσει το αντιτουρκικό κλίμα στο Κογκρέσο.
Θέλοντας η Άγκυρα να διασκεδάσει τις ανησυχίες των Αμερικανών ότι μια χερσαία επέμβαση εναντίον των Κούρδων θα αποδυναμώσει το μέτωπο εναντίον του ISIS εντελώς …συμπτωματικά ο αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους αυτοανατινάχθηκε προχθές μετά από επιχείρηση που έκαναν στο κρησφύγετο του φιλοτουρκικές συριακές δυνάμεις του FSA…
Για τον Τ. Ερντογάν, το μεγάλο στοίχημα για τη χερσαία επέμβαση στη Συρία απομένει μετέωρο και εξαιρετικά υψηλού ρίσκου.
Η παρουσία της Τουρκίας στα τμήματα που κατέχει στη Β. Συρία, εξαρτάται άμεσα από τη συνεργασία με τη Ρωσία και την ανοχή των ΗΠΑ και κάθε κίνηση η οποία θα τη φέρει σε σύγκρουση με τις δυο υπερδυνάμεις θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για το μέλλον της τουρκικής παρουσίας στη Β. Συρία. Ο Τ. Ερντογάν ελπίζει ότι με τη Μόσχα θα μπορέσει να επιτύχει συνεννόηση εκμεταλλευόμενος τη στάση που έχει κρατήσει υπέρ της Ρωσίας σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Από την άλλη πλευρά όμως και η Μόσχα δεν θέλει να διαταραχθεί η ισορροπία τρόμου που υπάρχει στη Συρία, ούτε να αποσταθεροποιηθεί το καθεστώς Άσαντ κάτι που θα οδηγούσε σε απώλεια του μοναδικού ισχυρού ερείσματος που διαθέτει πλέον στη Μ. Ανατολή.
Η Τουρκία πάντως επιχείρησε ελιγμό προτείνοντας στη Ρωσία να αποδεχθεί την απομάκρυνση των Κούρδων από μια ζώνη πέραν των 30 χλμ από τα σύνορα Συρίας - Λιβύης και σε ορισμένες περιοχές από τις οποίες θα αποχωρήσουν να προωθηθούν δυνάμεις της Δαμασκού, κάτι όμως που δεν φαίνεται να ικανοποιεί ούτε τη Συριακή πλευρά, η οποία έχει καταδικάσει τα σχέδια για νέα τουρκική εισβολή στο έδαφος της.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει πολλούς λόγους να θέλει να προχωρήσει το Σχέδιο του. Καταρχήν κρίνεται η αξιοπιστία του ίδιου που έχει εξαγγείλει το σχέδιο χερσαίας εισβολής για το ξεκαθάρισμα της Β. Συρίας από «τρομοκράτες». Κάθε νέα αναβολή υλοποίησης του σχεδίου εμφανίζει τον Τούρκο ηγέτη να εξαρτάται σε μια τόσο σημαντική απόφαση, από τις «συστάσεις» των ξένων δυνάμεων τις οποίες έχει δαιμονοποιήσει στην τουρκική κοινή γνώμη και έτσι ακυρώνεται το αφήγημα της μεγάλης και ισχυρής Τουρκίας η οποία χαράσσει τη δική της πορεία χωρίς εξαρτήσεις και περιορισμούς.
Αλλά και πρακτικά χωρίς τη χερσαία επέμβαση και διεύρυνση των υπό τουρκική κατοχή ζωνών στη Β. Συρία, δεν μπορεί να υλοποιηθεί το σχέδιο υποχρεωτικής επιστροφής στις περιοχές αυτές μεγάλου αριθμού προσφύγων από τη Συρία που έχουν κατακλύσει τα μεγάλα αστικά κέντρα κυρίως την Κωνσταντινούπολη και έχουν προκαλέσει κύμα αντιδράσεων από τους Τούρκους πολίτες. Μια επανεγκατάσταση 1 εκατομμυρίου Σύρων προσφύγων στις υπό τουρκική κατοχή ζώνες σε συριακό έδαφος θα ήταν προεκλογικά ένα γερό χαρτί για τον Τούρκο πρόεδρο.
Συγχρόνως μια πολεμική επιχείρηση και η απώθηση η εξουδετέρωση των Κούρδων μαχητών θα ενίσχυε το εθνικιστικό κλίμα στην Τουρκία και συγχρόνως θα συμπίεζε ακόμη περισσότερο το φιλοκουρδικό κόμμα HDP, διευκολύνοντας την προσπάθεια του Ερντογάν να εξασφαλίσει το μερίδιο του λέοντος από την κουρδική ψήφο, που ίσως αποδειχθεί καθοριστική για την εξασφάλιση μιας ακόμη θητείας στο Προεδρικό Μέγαρο.
