Με διαχρονικές πολιτικές ευθύνες που πάνε πολύ πίσω, χωρίς συγκροτημένη Στρατηγική το πρόβλημα ασφαλείας της χώρας μας λόγω της τουρκικής επιθετικότητας εξ αιτίας του αναθεωρητισμού και του ηγεμονισμού της Άγκυρας, διαρκώς διογκούμενο κορυφώνεται πλέον στις μέρες μας. Εκτιμάται ότι η Κυβέρνηση υποτίμησε αρχικά τον κίνδυνο με αποτέλεσμα δυστυχώς να χάσει σημαντικό χρόνο στην προετοιμασία της χώρας τόσο διπλωματικά όσο κυρίως στρατιωτικά. Πιστεύουμε όμως ότι οι ενέργειες της στο τελευταίο διάστημα δείχνουν την ισχυρή βούληση να υπερασπίσει τα εθνικά συμφέροντα με όλα τα μέσα που διαθέτει και να αποφύγει την παγίδα ενός εφ’ όλης της ύλης διαλόγου όπως απαιτεί η Τουρκία, εμμένοντας στην μεταπολιτευτική εθνική γραμμή ότι το μόνο θέμα που τίθεται για διαπραγμάτευση είναι η οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Και με την ευκαιρία να επισημάνω θα ήταν ευκολότερο το έργο αυτό αν η Χώρα διέθετε και όλα «τα μέσα» που έπρεπε να διαθέτει και στην κατάσταση που πρέπει και ο νοών νοείτω!
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι «Σύμμαχοι και Εταίροι» επαναλαμβάνουν το κλισέ «της αποκλιμάκωσης με αποφυγή προκλητικών ενεργειών και της εξεύρεσης λύσης με διάλογο». Πλην Γαλλίας με την οποία υπάρχει σύγκλιση συμφερόντων απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό και ηγεμονισμό και έχει απερίφραστα τοποθετηθεί στο πλευρό μας και εναντίον της τουρκική επεκτατικότητας, όλοι οι άλλοι κρύβονται πίσω από την γενική και αόριστη πολιτική αλληλεγγύη, και στο «πρέπει με κάθε θυσία να βρεθεί διπλωματική λύση» υιοθετώντας έμμεσα τις θέσεις της επιτιθέμενης Τουρκίας.
Καλοδεχούμενη ήταν η Γερμανική πρωτοβουλία. η οποία εναγωνίως προσπάθησε για την αποκλιμάκωση της επικίνδυνης έντασης μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας και επίτευξη συμφωνίας για έναρξη «διαλόγου», τις προϋποθέσεις του οποίου όμως αποσαφήνισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η Ελληνική πλευρά δια στόματος του κ. Δένδια. Η προεδρεύουσα της ΕΕ Γερμανία δεν επιθυμεί μία ελληνοτουρκική σύγκρουση υψηλής ή ακόμα και χαμηλής εντάσεως ισορροπώντας μεταξύ της ιδιότητας της ως προεξέχον μέλος της ΕΕ και των καλώς ή κακώς συμφερόντων της λόγω ειδικών σχέσεων με την Τουρκία κάτι όμως που δεν την καθιστά και … «honest broker». Η πρωτοβουλία όμως αυτή «προσάραξε στα αβαθή» όπως και οι άλλες που ανέλαβε η Γερμανική Κυβέρνηση. Να θυμίσουμε αυτήν για την Συρία με εμπλοκή ΝΑΤΟ, για την Λιβύη με την «πρωτοβουλία Βερολίνου» αλλά και παλαιότερα για την Ουκρανία όπου απέτυχε, αποδεικνύοντας ότι το στρατηγικό εκτόπισμα της Γερμανίας παρά την τεράστια οικονομική της δύναμη είναι μικρό.
Είχαμε και τα διαδοχικά τηλεφωνήματα του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον Πρωθυπουργό την Τετάρτη και αφού είχε συνομιλήσει ενδιάμεσα με τον Τούρκο Πρόεδρο. Ενδιέφερε περισσότερο να μάθουμε τι είπε ο ίδιος στον Έλληνα Πρωθυπουργό παρά το αντίστροφο. Μπορεί τις λεπτομέρειες και των δύο τηλεφωνικών συζητήσεων να μην τις μάθουμε αλλά διαβάζοντας την σχετική ανακοίνωση (read out) της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα συμπεραίνουμε για μία ακόμα φορά ότι πέρα από τις διαρροές για τις προσπάθειες του για αποκλιμάκωση, εκφράσθηκε η πάγια αμερικανική θέση των ίσων αποστάσεων που διατηρείται αναλλοίωτη από το 1974 στα λεγόμενα «ελληνοτουρκικά» (Αυτούσια:President Trump reaffirmed that Greece and Turkey must commit to dialogue, which is the only path to resolving their differences) κάτι που αναντίρρητα ευνοεί την επιθετική και αναθεωρητική Τουρκία. Πολύ περισσότερο τώρα που είναι οι γνωστές οι … «άγνωστες» ειδικές σχέσεις «Τραμπ-Ερντογάν και των …γαμβρών αυτών».
Από την Ευρωπαϊκή Ένωση της οποίας είμαστε μέλος και η οποία μάλλον κατ’ ευφημισμό ονομάζεται …Ένωση, δυστυχώς δεν πρέπει να περιμένουμε κάτι ουσιαστικό. Εξετάζοντας τις πλαδαρές διατυπώσεις για πολιτική αλληλεγγύη αλλά και τον πολυδιαφημισμένο κατάλογο των γενικόλογων «κυρώσεων» που έφερε την Παρασκευή στους Υπουργούς Εξωτερικών ο κ. Μπορέλ, ο οποίος δύο ημέρες πριν μιλώντας στην γερμανίδα ΥΠΑΜ Ανεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ κοντά σε ανοικτά μικρόφωνα χρησιμοποίησε τις θέσεις της Τουρκίας περί αναξιοπιστίας της χώρας μας! Κουβέντα όμως για το τουρκολιβυκό μνημόνιο και το ότι το τουρκικό ερευνητικό σκάφος πραγματοποιεί έρευνες σε μη οριοθετημένη Υφαλοκρηπίδα. Άραγε για ποια Κοινή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας μιλάμε. Οι όποιοι αφελείς συνεχίζουν να αναφέρονται στο άρθρο …42.7 της Συνθήκης της ΕΕ, έχουν απλά ευφραντικές φαντασιώσεις!
Οι επαπειλούμενες μετά από ένα …μήνα «κυρώσεις» δεν περιλαμβάνουν κανένα ουσιαστικά οδυνηρό μέτρο όπως π.χ. κάτι για τις τουρκικές τράπεζες λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της τουρκικής οικονομίας και δεν μπορούν αυτές να έχουν καμία επίπτωση στην συμπεριφορά της Τουρκίας που μάλλον το «γλεντάει» εκδίδοντας νέες NAVTEX και αναγγέλλοντας δια στόματος του κ. Τσαβούσογλου ότι το ερευνητικό σκάφος της «Ουρούτς Ρείς» θα παραμείνει στην ΝΑ Μεσόγειο και θα κάνει έρευνες. Παράλληλα σημειώνεται ότι ο Αντιπρόεδρος της Τουρκίας κ. Οκτάι επανέφερε το Σάββατο το casus beli για το θέμα των 12 νμ, το οποίο κάποιοι στην Ελλάδα δεν το θεωρούν και τόσο…casus beli! Ο Τούρκος Πρέσβης Μόνιμος Αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ γνωστός μας για χρόνια κ. Φεριντούν Σινιρλίογλου σε επιστολή του στον ΓΓ/ΟΗΕ παρουσίασε την Ελλάδα ως τορπιλίζουσα τον διάλογο καθόσον αρνείται να συζητήσει όλα αυτά που θεωρούνται από την Τουρκία διμερή προβλήματα.
Με όσα προαναφέρθηκαν αποσκοπούμε να βάλουμε ευδιάκριτα όρια μεταξύ σκληρής πραγματικότητας και ευσεβών πόθων που δυστυχώς αρκετές φορές δημιουργούν μία εικονική πραγματικότητα που μας αποκοιμίζει και μας παρασύρει σε απραξία ή λάθος δράσεις και όχι να φυσικά να προκληθεί δυσθυμία. Οι διπλωματικές προσπάθειες της Κυβέρνησης δείχνουν ότι αποδίδουν ως ένα σημείο αλλά δεν φαίνεται να έχουμε κάτι παραπάνω από ευνοϊκούς διπλωματικούς συσχετισμούς. Πέραν από τις δηλώσεις μίας αναποτελεσματικής πολιτικής στήριξης οι λοιποί ευρωπαίοι δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για το «μπούλινγκ» της Τουρκίας απέναντι σε έναν εταίρο τους. Ενδιαφέρονται κυρίως να μην χάσουν την ησυχία τους και τις μπίζνες τους με την Τουρκία με πρώτη τη Γερμανία που μίλησε για έλληνες φίλους και όχι εταίρους και για υποχρέωση υποστήριξης «όπου έχουν …δίκιο». Το μήνυμα που έπρεπε να στείλουν… δεν το έστειλαν και δυστυχώς πονάει αυτή η αλήθεια.
Αν πραγματικά ανησυχούν οι Αμερικανοί οι Γερμανοί και οι λοιποί «Σύμμαχοι και Εταίροι» για την επικίνδυνη ένταση στην ΝΑ Μεσόγειο, ας ασκήσουν την αναγκαία πίεση στον «νταή» της περιοχής που κάνει μπούλινγκ! Όχι σε αυτόν που δέχεται (όχι αποδέχεται) το …μπούλινγκ. Ας κατανοήσουν στην Ευρώπη ότι αν η Τουρκία κυριαρχήσει θα έχουν δίπλα αλλά και μέσα τους ένα νέο «σουνιτικό» Ιράν. Μάλλον όμως νοιάζονται περισσότερο για το γίνεται στην …Λευκορωσία.
Δεν μπορούμε να επαφιέμεθα σε τρίτους, ούτε να κάνουμε outsourcing στην διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων μας. Ναι μεν όλα αρχίζουν και τελειώνουν με την Διπλωματία αλλά για να είναι αυτή αποτελεσματική θα πρέπει πρωτίστως εμείς οι ίδιοι να έχουμε σε πλήρη χρήση τα σωστά «εργαλεία» προκειμένου αυτή να υποστηριχθεί. Και αυτό λέγεται «Αυτοβοήθεια». Αν κάποιοι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ας ψάξουν στα γνωστά βιβλία των Διεθνών Σχέσεων.
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι επικεφαλής στο «Παρατηρητήριο Liberal».
