Ενδεχομένως να μην είναι ευρέως γνωστό αλλά στην δυναστεία των Κιμ στη Βόρεια Κορέα «αρέσουν» οι ιστορικοί συμβολισμοί και ενίοτε η δημιουργία τεχνητών κρίσεων για να αποσταλεί ένα μήνυμα. Η ανατίναξη του κοινού γραφείου με την Νότια Κορέα στην Καεσονγκ από το καθεστώς της Πιονγκγιάνγκ εξυπηρετεί και τους δύο αυτούς σκοπούς.
Στις 15 Ιουνίου 2000 είχε λάβει χώρα η πρώτη διακορεατική σύνοδος από τον πόλεμο της δεκαετίας του 50', κατά την οποία ο πατέρας του Κιμ Γιονγκ Ουν, Κιμ Γιονγκ Ιλ είχε συναντηθεί με τον τότε πρόεδρο της Νότιας Κορέας Κιμ Νταε Γιουνγκ. Ανήμερα λοιπόν της 20ης επετείου εκείνης της συνόδου, η Πιονγκγιάνγκ επέλεξε να ανατινάξει το σύμπλεγμα γραφείων στο Καεσονγκ, σύμβολο της προσπάθειας προσέγγισης του 2018.
Εκείνη τη χρονιά, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, μετά τον είχε συναντηθεί τρεις φορές με τον ομόλογό του της Νότιας Κορέας Μουν Γιαε Ιν. Η τελευταία τους σύνοδος μάλιστα, τον Σεπτέμβριο εκείνου του έτους, είχε κάνει πολλούς να υποστηρίζουν ότι "κάπου στο βάθος του τούνελ υπήρχε η επανένωση" αφού οι δύο πλευρές είχαν δεσμευτεί για πολλές σημαντικές κινήσεις. Μεταξύ αυτών ήταν, το κλείσιμο του πεδίου δοκιμών μηχανών πυραύλων στο Τονγκτσάνγκ-ρι από την Βόρεια Κορέα, η εκκένωση φυλακίων, το τέλος των στρατιωτικών γυμνασίων και άλλα.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν το τελευταίο διάστημα δραματικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν την νέα ένταση, υπήρχαν έντονες φήμες για την υγεία του Κιμ Γιονγκ Ουν. Την ίδια περίοδο, ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμανε συναγερμό για "εκτεταμένες ελλείψεις ειδών διατροφής και υποσιτισμό" στην Βόρεια Κορέα, κατάσταση που έχει επιδεινωθεί από το σφράγισμα των συνόρων με την Κίνα εδώ και πέντε μήνες λόγω της επιδημίας του κορονοϊού και την επιβολή αυστηρών μέτρων καραντίνας στην χώρα.
Με αυτά τα δεδομένα φτάσαμε στην σημερινή κρίση στην οποία πρωταρχικό ρόλο έχει η αδελφή του Κιμ, η Γιο Γιονγκ κάτι που ενδέχεται να έχει σημασία του. Εδώ και αρκετές μέρες η Κιμ είχε απειλήσει με στρατιωτική δράση την Νότια Κορέα, κατηγορώντας την για τις κακές διμερείς σχέσεις και την "αποτυχία" να εμποδίσει ακτιβιστές να πετούν φυλλάδια εναντίον της Πιονγκγιάνγκ.
Αποτελεί κοινό τόπο των περισσότερων ειδικών ότι το καθεστώς της Βόρειας Κορέας είναι οργισμένο με τη Σεούλ επειδή δεν ασκεί πίεση στις ΗΠΑ για την άρση των αυστηρών κυρώσεων και ως εκ τούτου θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να ασκήσει πιέσεις.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι Βόρεια και η Νότια Κορέα από τεχνική άποψη παραμένουν σε εμπόλεμη κατάσταση, αφού ο Πόλεμος της Κορέας (1950-1953) τερματίστηκε με ανακωχή κι όχι με την υπογραφή συμφωνίας ειρήνης.
