Την ώρα που στην Αθήνα η αντιπαράθεση για την Ελληνογαλλική Συμφωνία θύμιζε την διαμάχη περί του φύλου των Αγγέλων, η Τουρκία δεν επιχειρεί μόνο να επιβάλει τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά πλέον για πρώτη φορά μετά το 1996 διευρύνει την πολιτική των «γκρίζων ζωνών» της αμφισβήτησης δηλαδή όχι απλώς κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά της ίδιας της ελληνικής κυριαρχίας επί όλων των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Η διαφωνία στην Αθήνα για την Ελληνογαλλική Συμφωνία ήταν για το... Σαχέλ, για το αν πρέπει αντί για εξοπλισμούς να χρηματοδοτήσουμε το ΕΣΥ και τα Σχολεία και γιατί η Συμφωνία δεν κάλυπτε ρητά και τα εν δυνάμει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε θαλάσσιες ζώνες τις οποίες (με την εξαίρεση της Ελληνοαιγυπτιακής Συμφωνίας) δεν έχει ορίσει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ξεχνώντας όμως ότι στο τραπέζι ο «ογκόλιθος» είναι η αμφισβήτηση ευθέως της ελληνικής κυριαρχίας.
Και μπορεί στην Αθήνα να το λησμονούν ορισμένοι αυτό, αλλά φροντίζει η Άγκυρα να το υπενθυμίζει με κάθε τρόπο.
Ο Χ. Ακάρ σε δηλώσεις του χθες θεώρησε… πρόκληση το γεγονός ότι έγινε άσκηση που συμπεριέλαβε τις Οινούσσες και την Παναγιά ενώ υπήρξε παραλήρημα στα τουρκικά ΜΜΕ επειδή στα δυο νησιά επισκέφθηκε τα φυλάκια ο υφυπουργός άμυνας Ν. Χαρδαλιάς. Δεν είναι τυχαίο φυσικά ότι και οι Οινούσσες και η Παναγιά βρίσκονται στον κατάλογο των 18 νησιών που η Τουρκία επίσημα χαρακτηρίζει γκρίζες ζώνες και αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία θεωρώντας ότι ποτέ δεν παραχωρήθηκαν επισήμως στην Ελλάδα.
Στην επιστολή Σινιρίογλου της 30ης Σεπτεμβρίου (που αποκάλυψε το Liberal.gr) η Τουρκία παρουσιάζει μια νέα θεωρία «γκρίζων ζωνών» συνδέοντας την συνέχιση της ελληνικής κυριαρχίας επί των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου, με την τήρηση της υποτιθέμενης υποχρέωσης αποστρατικοποίησης. Έτσι η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας πλέον, δεν αφορά κάποιες βραχονησίδες και νησίδες αλλά όλα τα μεγάλα νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο.
Μια τέτοια διεκδίκηση βεβαίως, μόνον ως παραλογισμός θα μπορούσε να ερμηνευθεί και από την διεθνή κοινότητα, όμως η Τουρκία όπως έχει αποδείξει αρκετές φορές και σε διαφορετικές περιπτώσεις δεν διστάζει να θέτει παράλογες διεκδικήσεις ελπίζοντας να κερδίσει κάτι έστω και σε άλλο μέτωπο.
Η επιμονή στο θέμα της αποστρατικοποίησης έχει στόχο να υποσκάψει αρχικά την ελληνική κυριαρχία δημιουργώντας την εικόνα ότι τα νησιά και το Ανατολικό Αιγαίο είναι περιοχή ειδικού καθεστώτος και περιορισμένης κυριαρχίας (από τις διεθνείς συνθήκες). Επίσης επιδιώκει σε μια περίοδο που οι Αμερικανοί επενδύουν και στρατιωτικά στην Ελλάδα, να αποτρέψουν το ενδεχόμενο ανάπτυξης και αμερικανικών δυνάμεων στα νησιά του Αιγαίου.
Η απόρριψη του ελληνικού αιτήματος για συμπερίληψη της Σκύρου στις περιοχές που προσφέρονται στρατιωτικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ βάσει της νέας Αμυντικής συμφωνίας είναι ενδεικτική της προσπάθειας των Αμερικανών να εμπλακούν σε μια τέτοια διαμάχη… Και λόγω του τουρκικού βέτο φυσικά και της εμμονής σε αποστρατικοποίηση το Αιγαίο έχει μετατραπεί σε μαύρη τρύπα στην νοτιοανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας.
Ο κ. Ακάρ επανέλαβε και πάλι τους γνωστούς ισχυρισμούς του για τους ελληνικούς εξοπλισμούς και σχολιάζοντας την Ελληνογαλλική Συμφωνία λέγοντας ότι η Ελλάδα ποτέ δεν θα αποκτήσει υπεροχή, και κάποιοι την παρακινούν ενώ δεν έχει χρήματα για εξοπλισμούς...
Όμως ο τούρκος υπουργός Άμυνας έστειλε τελεσίγραφο σε Αθήνα και Λευκωσία δηλώνοντας ότι η Τουρκία δεν θα επιτρέψει την συνέχιση των ερευνών του Nautical Geo…
Η υπόθεση του ιταλικού ερευνητικού εξελίσσεται σε μια κρίσιμη δοκιμασία, καθώς η Τουρκία θέλει να δείξει ότι επιβάλει στην πράξη την διακήρυξή της ότι «κανένα σχέδιο δεν μπορεί να γίνει στην Ανατολική Μεσόγειο χωρίς την συμμετοχή της Τουρκίας».
Η παρεμπόδιση του ερευνητικού δεν δικαιολογείται ακόμη και εάν υποτεθεί ότι αφορά έρευνες σε αμφισβητούμενα νερά, πολύ περισσότερο όταν μάλιστα τώρα στην περίπτωση της Κύπρου αφορά οριοθετημένη ΑΟΖ. Η Τουρκία όμως γνωρίζει ότι δύσκολα θα σηκώσει κάποιος το γάντι και θα ρισκάρει μια θερμή σύγκρουση με αφορμή τις έρευνες μέτρησης του Nautical Geo και έτσι επιχειρεί να κερδίσει μια εύκολη «νίκη».
Το ερώτημα είναι εάν οι έρευνες θα διακοπούν, προσφέροντας την ευκαιρία στην Τουρκία να επιβάλει τετελεσμένο ή αν θα υπάρξει συντονισμένη αντίδραση σε διπλωματικό τουλάχιστον επίπεδο ώστε να δηλωθεί ότι η παράνομη δραστηριότητα βάζει τέλος στην περίοδο της αποκλιμάκωσης, οπότε και η Ε.Ε. θα πρέπει να εξετάσει τα μέτρα που έχει προαποφασίσει για την περίπτωση υποτροπής της Τουρκίας, και συγχρόνως να εξασφαλισθεί ότι το τετελεσμένο της Άγκυρας δεν έχει νομικό περιεχόμενο και αποτέλεσμα.
Όμως η υπόθεση του Nautical Geo αφορά όχι μόνο την Κύπρο αλλά και την Ελλάδα, καθώς το μεγάλο κομμάτι των εργασιών του σκάφους είναι μεταξύ της Κύπρου και της Ελλάδας, σε όλη την θαλάσσια περιοχή δηλαδή που η Τουρκία θεωρεί ότι οι δυο χώρες δεν έχουν θαλάσσιες ζώνες και όλη η περιοχή εμπίπτει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα.
Σύντομα η Λευκωσία θα βρεθεί στην δύσκολη θέση διαχείρισης των τουρκικών αντιδράσεων μόλις ξεκινήσει (πιθανότατα τον Νοέμβριο) η επιβεβαιωτική γεώτρηση της Exxon Mobil στο Οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ. Εκτιμάται ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει «εισβολή» σε άλλο Οικόπεδο της Κυπριακής ΑΟΖ και το Οικόπεδο 6 το οποίο έχει παραχωρηθεί στην Γαλλική Total και στην Ιταλική ENI αποτελεί «ιδανικό στόχο» καθώς έτσι θα προκαλέσει ευθέως και την Γαλλία…
