Το πρόβλημα με την πολεμοχαρή στάση της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας δεν θα σταματήσει όταν φύγει ο Ερντογάν επισημαίνει ο γνωστός αμερικανός αναλυτής και πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, Μάικλ Ρούμπιν, ο οποίος υπογραμμίζει ότι η αμερικανική στάση απέναντι στην Τουρκία διακατέχεται από «ευσεβείς πόθους».
«Συχνά, ο στόχος του βιτριολιού του Ερντογάν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μερικές φορές, είναι το Ισραήλ ή η Αρμενία. Η αντι-κουρδική πολεμική έχει πάντα αποτέλεσμα. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι απειλές της Τουρκίας προς την Ελλάδα έχουν γίνει πιο συχνές. Αυτές εκδηλώνονται συχνά με αλυτρωτικές διεκδικήσεις επί ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Το γεγονός ότι η Τουρκία παραβιάζει τον ελληνικό εναέριο χώρο με υπερπτήσεις αεροσκαφών και μη επανδρωμένων αεροσκαφών υπογραμμίζει ότι το πρόβλημα δεν είναι απλή ρητορική», αναφέρει ο Ρούμπιν σε άρθρο του με τίτλο «Η Τουρκία μόλις απείλησε με πόλεμο την Ελλάδα;»
Σε αυτό επισημαίνει ότι υπάρχουν τρεις λόγοι που το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ δείχνει πιο αργό στη συνειδητοποίηση της πραγματικής βαρύτητας της στάσης της Άγκυρας.
«Πρώτον, πολλοί Αμερικανοί διπλωμάτες αξιοποιούν τις επαφές τους στην Τουρκία σε επιχειρηματικές ευκαιρίες μετά τη συνταξιοδότησή τους. Σε περίπτωση που ανταγωνιστούν την Τουρκία με κριτική, αυτά τα χρυσά αλεξίπτωτα γίνονται μολύβδινα. Είναι διεφθαρμένο, αλλά είναι η πραγματικότητα της Ουάσιγκτον.
Δεύτερον, το τμήμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που ασχολείται με την Τουρκία είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σύγκριση με εκείνα που εργάζονται για άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ διατηρεί μια πρεσβεία και δύο προξενεία στην Τουρκία. Η πραγματικότητα της γραφειοκρατίας, η προσέγγιση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που βασίζεται στη συναίνεση και η τάση πολλών διπλωματών να υπερασπίζονται τις χώρες στις οποίες τους αναθέτει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μεταφράζεται σε μια επιφυλακτικότητα στην άσκηση κριτικής.
Τέλος, κυριαρχεί ο ευσεβής πόθος. Καθώς η Τουρκία οδεύει προς εκλογές αργότερα φέτος, πολλοί διπλωμάτες θέλουν πρώτα να πιστέψουν ότι οι εκλογές θα είναι ελεύθερες και δίκαιες (σημείωση: δεν θα είναι). Δεύτερον, πολλοί διπλωμάτες ελπίζουν ότι ο Ερντογάν μπορεί να χάσει και, αν χάσει, ότι η Τουρκία μπορεί να επανέλθει στο status quo ante. »
Κατ' εικόνα Ερντογάν
Σύμφωνα με τον αναλυτή, ο τόπος που ο Ερντογάν επέλεξε να εξαπολύσει τις απειλές του έναντι της Ελλάδας, δηλαδή την Κωνσταντινούπολη «που έχει τη φήμη της κοσμοπολίτισσας και της δυτικών επιρροών» πρέπει να λειτουργήσει ως σήμα για επαγρύπνηση καθώς δείχνει «πόσο υπερβολική, αντιευρωπαϊκή και συνωμοσιολογική είναι η τουρκική κοινή γνώμη.
«Ο Ερντογάν θα φύγει μια μέρα - είτε με ψηφοδέλτια, είτε με σφαίρα, είτε με καρκίνο, μένει να το δούμε - αλλά η ζημιά που έχει κάνει στην Τουρκία παραμένει τεράστια. [...] Το 30% των Τούρκων γεννήθηκαν επί Ερντογάν, και περισσότεροι ενηλικιώθηκαν στο σχολικό του σύστημα. Ακόμα περισσότεροι ζουν σε μια φούσκα μέσων ενημέρωσης που ελέγχει ο ίδιος. Η κατήχηση λειτουργεί. Δεύτερον, η αυτοσυγκράτηση και η αυτολογοκρισία που ασπάζεται το Στέιτ Ντιπάρτμεντ με την ελπίδα ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αλλάξει είναι μια χαμένη στρατηγική. Ήταν ένα δώρο στον Ερντογάν και ενθαρρύνει μεγαλύτερο εξτρεμισμό. Το θλιβερό γεγονός είναι ότι, όπως δείχνουν οι υπολογισμοί του Ερντογάν, το πρόβλημα σήμερα δεν είναι ένας άνθρωπος αλλά η χώρα που έχει διαμορφώσει κατ' εικόνα του».
