Με ένα άνευ προηγουμένου δημόσιο «μπούλινγκ» εις βάρος της Γερμανίδας ΥΠΕΞ Αναλένα Μπέρμποκ, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου επιχείρησε να επαναφέρει στην «τάξη» της κ. Μέρκελ τις τουρκογερμανικές σχέσεις και να επιπλήξει τη Γερμανίδα ομόλογό του για τα όσα δήλωσε στην Αθήνα για την ελληνικότητα των νησιών.
«Η Γερμανία πρέπει να διατηρήσει την ισορροπία στα θέματα Αιγαίου και Αν.Μεσογείου» να μην χάσει την αμεροληψία της και να μην παρασύρεται από τις προβοκάτσιες και την προπαγάνδα της Ελλάδας και των «Ελληνοκυπρίων» ήταν το ξέσπασμα του Μ. Τσαβουσογλου, ο οποίος είχε ενημερωθεί φυσικά για τις δηλώσεις Μπέρμποκ στην Αθήνα, ενώ και από το στόμα της ίδιας άκουσε την προτροπή για αποφυγή κλιμάκωσης στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και για τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Και η συνέντευξη τύπου των υπουργών εξωτερικών Γερμανίας και Τουρκίας εξελίχθηκε σε ένα ντιμπέιτ για έναν ρόλο με τον Τούρκο υπουργό να επικρίνει τη Γερμανία για... όλα.
Η Γερμανίδα ΥΠΕΞ στις δηλώσεις της στην Αθήνα είχε αποφύγει προωθημένες διατυπώσεις και οι δηλώσεις της ήταν για το αυτονόητο: ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή αμφισβήτηση των ελληνικών νησιών και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ότι οι διαφορές πρέπει να επιλύονται μέσω του διαλόγου και ότι οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις στο ΝΑΤΟ τελικά ευνοούν τον Πούτιν. Και μάλιστα σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό είχε αφήσει αιχμές εναντίον της Ελλάδας για τα λεγόμενα pushbacks, κάνοντας αναφορά στην ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων στα σύνορα της Ευρώπης.
Όμως η τουρκική πλευρά έχοντας συνηθίσει στην πολιτική Μέρκελ τα τελευταία 16 χρόνια, δεν ήταν σε θέση να ανεχθεί ούτε καν αυτές τις σχετικά τυπικές αναφορές της κ.Μπέρμποκ, που η Αλληλεγγύη που προσφέρει το Βερολίνο μέχρι στιγμής δεν μεταφράζεται σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές.
Η Γερμανίδα Υπουργός απέφυγε την οποιαδήποτε αναφορά στο θέμα της πώλησης υποβρυχίων στην Τουρκία, όταν ο Ν. Δένδιας επεσήμανε ότι μια τέτοια κίνηση ενισχύει και γίνεται εργαλείο του αναθεωρητισμού της Τουρκίας, ενώ είναι γνωστή η «ασπίδα» που προτάσσει το Βερολίνο σε κάθε συζήτηση για την αποφασιστική αντιμετώπιση του τουρκικού αναθεωρητισμού στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Εξάλλου η ίδια στις δημόσιες δηλώσεις της στο πλευρό του κ. Τσαβούσογλου είχε προσπαθήσει να κολακεύσει την Άγκυρα, εξαίροντας τον ρόλο της στην Ουκρανική κρίση, στην προσπάθεια για επίτευξη συμφωνίας για εξαγωγή σιτηρών από την Ουκρανία αλλά και για τον ρόλο της στο μεταναστευτικό(!).
Ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών σε πραγματικό παραλήρημα κατηγόρησε τη Γερμανία ότι δεν μπορεί να έχει πια μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας γιατί πλέον «δεν είναι αμερόληπτη», ότι επικρίνει την Τουρκία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη μη εκτέλεση της απόφασης του ΕΔΑΔ για απελευθέρωση του ακτιβιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ο. Καβάλα, ενώ η Ελλάδα όπως είπε δεν εφαρμόζει αποφάσεις εδώ και 14 χρόνια και η Γερμανία για 6 χρονιά και επανήλθε φυσικά στο θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών κατηγορώντας την Ελλάδα ότι παραβιάζει τις συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων.
Όμως ο κ.Τσαβούσολγου δεν σταμάτησε εκεί. Κατηγόρησε το Βερολίνο ότι δεν λαμβάνει αρκετά μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων και θρησκευτικών ελευθεριών των Τούρκων που ζουν στην Γερμανία, και σε ό,τι αφορά στη Συρία ζήτησε ουσιαστικά από τη Γερμανία να μην μιλά γιατί η Τουρκία και όχι η Γερμανία είναι που έχει δυνάμεις στο έδαφος, δίνοντας την μάχη εναντίον της τρομοκρατίας, την οποία οι ευρωπαϊκές χώρες όπως είπε υποστηρίζουν. Και στο τέλος ο κ. Τσαβούσογλου ζήτησε από τη Γερμανία να συμβάλει στην άρση των εμποδίων που ορθώνονται για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε..
Η κ. Μπέρμποκ αρκέστηκε πάντως να δηλώσει ότι η Γερμανία ενδιαφέρεται για τα Ευρωπαϊκά Σύνορα, κάτι που μάλλον εξόργισε ακόμη περισσότερο τον Τούρκο ΥΠΕΞ.
Οι χθεσινές επισκέψεις της κ. Μπέρμποκ σε Αθήνα και Άγκυρα έδειξαν πάντως ότι ο έμμεσος δίαυλος που υπήρχε μέχρι πριν μερικούς μήνες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και που οδήγησε στην μεσολάβηση Μέρκελ στην ένταση του 2020, δεν υπάρχει πια και ούτε υπάρχουν συνθήκες για σύντομη αποκατάσταση του.
Ο Ν. Δένδιας είχε βεβαίως φροντίσει από το πρωί της Παρασκευής να διευκρινίσει ότι η Αθήνα δεν ζητά τη μεσολάβηση του Βερολίνου στα ελληνοτουρκικά κάτι εξάλλου που θα έκρυβε πολλούς κινδύνους εξομοιώνοντας το θύμα με το θύτη και δίνοντας άλλοθι στην μεγαλύτερη δύναμη εντός της Ε.Ε. να τηρεί ίσες αποστάσεις προκειμένου να μην διαταραχθεί η «διαμεσολάβηση».
Μετά το όχι και τόσο ευχάριστο «βάπτισμα πυρός» που πήρε η κ. Μπερμποκ σε αυτή την περιοδεία στις δυο χώρες, θα πρέπει να υπάρξει συνέχεια και να εξηγηθεί εξαντλητικά από την Αθήνα η ανάγκη μιας συνολικής αναπροσαρμογής της πολιτικής έναντι της Τουρκίας και του ηγεμονικού ρόλου που επιζητεί, όχι μόνο από το Βερολίνο αλλά και την ίδια την Ε.Ε.
Όσο κι αν το Βερολίνο είναι σε καθεστώς ομηρείας λόγω του γεγονότος ότι η Τουρκία κρατάει τα κλειδιά μιας νέας προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη (κάτι που δεν θα άντεχε η γερμανική Σοσιαλδημοκρατία και οι Πράσινοι) και επίσης ότι φιλοξενεί περισσότερες από 7000 γερμανικές επιχειρήσεις, η στάση του Τούρκου ΥΠΕΞ, με το να υπαγορεύει πολιτικές στην Γερμανίδα ομόλογο του, λες και η Γερμανία είναι χώρα υποτελής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, είναι μια εξέλιξη που θα πρέπει να προβληματίσει και τη Γερμανία. Και ίσως αντιληφθεί ότι δεν αρκεί να επιδιώκει δογματικά καλές σχέσεις με μια Τουρκία όπως θα ήθελε να είναι, αλλά να αναζητήσει τρόπους «συμβίωσης» με μια εντελώς διαφορετική Τουρκία.
Και αυτό θα είναι προς το συμφέρον της Δημοκρατίας στην Τουρκία, της ίδιας της Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
