Το ρεκόρ ετήσιων διαδηλώσεων κατέχει δικαιολογημένα το μνημονιακό 2010, με 11391 πορείες και συγκεντρώσεις. Αυτό το κλίμα διαμαρτυρίας δε μεταφράστηκε όμως σε πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, που διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κέρδισε την πλειοψηφία των περιφερειών και όλους τους μεγάλους δήμους. Και αν μάλιστα ο τότε πρωθυπουργός άκουγε τους στενούς συνεργάτες του να διεξαγάγει ταυτόχρονα και εθνικές εκλογές, με βάση τα νέα μνημονιακά δεδομένα, θα τις κέρδιζε χωρίς καμιά αμφιβολία.
Όλα αυτά σημαίνουν πως οι διαμαρτυρίες ακόμα και όταν αφορούν τη μείωση εισοδημάτων ελάχιστα επηρεάζουν την πολιτική κατάσταση. Ο έλεγχος χάνεται από άλλους λόγους και όχι από το πεζοδρόμιο ή κομψότερα από τις κινητοποιήσεις.
Με τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, το 2020, είχαμε 7922 πορείες και συγκεντρώσεις, επίδοση που βραβεύεται με το αργυρό μετάλλιο. Το χάλκινο το λαμβάνει επάξια η κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων το 2013 με 6231 πορείες και διαδηλώσεις.
Αντιλαμβάνομαι πως ο αναγνώστης ανησυχεί γιατί δε διαβάζει τίποτα για τους 54 μήνες της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Πάτωσαν στις πορείες. Είχαν ένα μέσο όρο 4300 διαδηλώσεων ετησίως, επίδοση διόλου ικανοποιητική. Βέβαια, η εξήγηση είναι απλή. Αφού δικοί τους άνθρωποι πρωτοστατούν είναι δυνατόν να διαδηλώνουν κατά του εαυτού τους; Αυτές οι κινητοποιήσεις που καταγράφηκαν επί των ημερών τους αφορούσαν κυρίως την υπερφορολόγηση και το Μακεδονικό, προκαλώντας μια «εγκεφαλική ομίχλη» στους κυβερνώντες, καθώς δεν πίστευαν πως ο λαός μπορεί να διαδηλώνει εναντίον σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς.
Το αξιοπερίεργο του 2020 είναι πως αυτές οι 7922 πορείες έγιναν σε μια χρονιά που είχε δύο μήνες αυστηρού εγκλεισμού, λόγω της covid, και άλλους οκτώ μήνες με περιοριστικά μέτρα. Βέβαια, όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνει πως θα ρισκάρει την υγεία των πολιτών για χάρη των πορειών και των συγκεντρώσεων, είναι επόμενο οι κάθε είδους επαγγελματίες διαδηλωτές να αγνοήσουν τα στοιχειώδη μέτρα υγειονομικής προφύλαξης.
Συγχρόνως, αυτές οι συμπεριφορές μετέδωσαν και στο υπόλοιπο κοινωνικό σώμα μια χαλαρότητα απέναντι στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Αφού συγκεντρώθηκαν 20.000 «αντιφασίστες» έξω από το Εφετείο Αθηνών γιατί και ο επιχειρηματίας εστίασης να μη βάλει υπεράριθμους πελάτες στο κατάστημα του; γιατί και ο πιστός να μην πάει στη λιτανεία; Έτσι λειτουργούν και τα συγκοινωνούντα δοχεία.
Βέβαια, πολιτικά το αποτέλεσμα το 2020 ήταν παρόμοιο με αυτό του 2010. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, παρά τις 7922 πορείες, κράτησε μια σημαντική διαφορά ασφαλείας από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μια διαφορά που τη συντηρεί και ένα χρόνο μετά και ενώ όλα τα στοιχεία δείχνουν πως το 2021 θα καταρρίψει το ρεκόρ πορειών του 2020.
Όπως θα έχει αντιληφθεί ο αναγνώστης μεταξύ των ετών υπάρχει μια ευγενής άμιλλα ποιο θα ξεπεράσει το άλλο σε διαδηλώσεις. Ούτως ή άλλως όλα αυτά δεν παρουσιάζουν κανένα πολιτικό ενδιαφέρον και δεν κρύβουν καμιά έκπληξη. Αφορούν έναν μικρόκοσμο, καθώς είναι απολύτως προβλέψιμος ο αριθμός των διαδηλωτών και τα συνθήματα τους. Κάτι σα συνάξεις των επαγγελματιών ενός κλάδου.
