Τι είναι μία χώρα. Είναι η ιστορία της. Και η ιστορία της Τουρκίας πιο πολύ φημίζεται για τα ανοσιουργήματα της παρά για τον πολιτισμό της. Μέσα σε αυτά τα κύματα των εξαθλιωμένων μεταναστών θα φυτέψει λέει και ένα σωρό ποινικούς από τα βάθη της Ανατολής προκειμένου να εκδικηθεί την Ευρώπη, την Ελλάδα, τους άπιστους. Ποιος ξέρει τι σκέφτεται ο νοσηρός νους του Ερντογάν. Αλλά θα μου πείτε, είναι η πρώτη φορά που αυτή η χώρα θα εγκληματήσει εναντίον κάθε μορφής ανθρώπινης ηθικής;
Εγώ δεν θα εκπλαγώ, μάλιστα αν οι άθλιες μυστικές υπηρεσίες της γειτονικής χώρας μας φυτέψουν ακόμα και πάσχοντες από κορονοϊό για να δημιουργήσουν πρόβλημα στον ελληνικό ή και στον ευρωπαϊκό λαό. Είναι ικανοί για κάθε έγκλημα οι άνθρωποι. Και δεν είναι μόνο αυτό. Επειδή τους λείπει η στρατιωτική ανδρεία, βάζουν άλλους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Στα Σεπτεμβριανά στα οποία σφαγιάστηκαν και εκδιώχθηκαν πριν από πολλά χρόνια χιλιάδες Έλληνες από την Πόλη είχαν φέρει Κούρδους από την Ανατολή με φορτηγά και λεωφορεία για να κάνουν ό,τι έκαναν με τις κρυφές οδηγίες του στρατούς τους. Και ήταν εύλογη η απορία υπέργηρου Κωνσταντινουπολίτη όταν η δική μας χώρα των ανιστόρητων νέων γενεών εξασφάλιζε θαλπωρή και φιλοξενία στους κυνηγημένους από την τότε Τουρκική Κυβέρνηση Κούρδους «Μα τι είναι αυτές οι αγάπες που μας έπιασαν για τους Κούρδους» έλεγε. «Αυτοί ήταν που έμπαιναν στα σπίτια μας και μας έσφαζαν τότε».
Στον πόλεμο με τη Συρία μπροστά από τους Τούρκους στρατιώτες έχουν ως εμπροσθοφυλακή μπουλούκια από αντικαθεστωτικούς της κυβέρνησης Άσαντ και τζιχαντιστές για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά σκοτώνοντας αθώους πολίτες και παιδιά. Τι άλλο να θυμηθούμε. Να θυμηθούμε τη Μικρασιατική καταστροφή για την οποία κομπάζουν ακόμα οι άθλιοι η για την κατάκτηση της μισής και άοπλης Κύπρου πιο πρόσφατα. Να φέρουμε στη μνήμη μας τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Ποντίων τις οποίες τόσο καθυστερημένα και τόσο υποκριτικά αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα. Μία κοινότητα που όταν διαπράττονται αυτά τα εγκλήματα κάνει την πάπια, παραδομένη στα επιμέρους μικροσυμφέροντα. Αυτά τα συμφέροντα που άλλοτε είναι οικονομικά και άλλοτε γεωστρατηγικά. Το ηθικό τους μέγεθος όμως αφήνει τους πολιτικούς ηγέτες όλου του κόσμου κυνικά αδιάφορους και εγκληματικά σχεδόν συνεργούς.
Δεν πάει έτσι όμως λεβέντες μου. Η εγκληματική αδιαφορία γεννά προβλήματα. Σε συνδυασμό με τη σύγχρονη αντίληψη ότι οι πλούσιοι και οι δυνατοί κυβερνούν τον κόσμο τότε το πράγμα γίνεται εκρηκτικό. Διαμορφώνεται η απόλυτη συνταγή για τη δημιουργία της αντίδρασης. Άλλωστε έτσι ακριβώς γεννιούνται οι επαναστάσεις ανά τον κόσμο. Ψέματα;
