Του Νίκου Ρίζου
Ίσως ένα εθνικό σοκ θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του. Λέω ίσως… Γιατί έτσι όπως πάμε, παρά το θετικό βηματισμό της νέας πολιτικής θα βρεθούμε μπροστά σε προβληματισμούς στους οποίους τώρα δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία… Εδώ και καιρό, κάποιες δεκαετίες αναπτύσσεται στη κοινωνία, μία ανοχή πολυεπίπεδη σε ό,τι αρνητικό κατατρώει τα ηθικά αποθέματα του λαού μας… Ανοχή στη σχολική η την εφηβική βία… Ανοχή στη διαπιστωμένη ανεπάρκεια των εκπαιδευτικών.
Ανοχή στα όσα τραγικά συμβαίνουν στα πανεπιστήμια της χώρας , στους δρόμους των πόλεων, στην ανασφάλεια των πολιτών, στο μπάχαλο του κρατικού μηχανισμού… Η αναξιολόγητη λειτουργία αυτού του τελευταίου ίσως μάλιστα να αποτελεί και τον ακρογωνιαίο λίθο αυτού του προβλήματος…
Αυτή η κοινωνία, η σύγχρονη ελληνική κοινωνία, έχει μετατραπεί στον παράδεισο του απατεώνα…Ίσως έφταιξε το κοινωνικό χαλάρωμα της αριστερής παρένθεσης… Και αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα πάρει αρκετά χρόνια για να θεραπευτεί… Με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα γίνει αρχικά αντιληπτό από την σημερινή κυβερνητική εξουσία και θα αναλυθεί σε όλη του την έκταση ως κοινωνικό πρόβλημα πρώτης προτεραιότητας … Τι ακριβώς επηρέασε αυτή την κοινωνία και βρέθηκε η τελευταία στην κατάσταση αυτή ; Ήταν η οικονομική κρίση που χαμήλωσε απελπιστικά τα επίπεδα των ηθικών φραγμών του πολίτη ;Ήταν το σοκ που περνάει κάποιος όταν του παίρνουν ένα κομμάτι των κεκτημένων του;
Είναι γεγονός ότι το οικονομικό στρίμωγμα ανθρώπων και οικογενειών δημιούργησε σοβαρούς τριγμούς στις παραδοσιακές αξίες της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή η κοινωνία για παράδειγμα άλλες εποχές δεν θα δεχόταν να εγκαταλείπονται γονείς και παππούδες σε γηροκομεία η σε άσυλα γερόντων… Δεν θα επέτρεπε ποτέ την δημιουργία περιστατικών όπου εγκαταλείπονται μωρά στα ιδρύματα η στα σκαλιά της εκκλησίας.
Η ελληνική κοινωνία κάποτε ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τις παραδοσιακές αξίες της οικογένειας. Ακόμη και τώρα που αρχίζουν να τρίζουν τα θεμέλια αυτά ακόμη και τώρα με την δεκαετή οικονομική κρίση που μας προέκυψε, έπαιξε τεράστιο ρόλο η οικογενειακή αλληλοϋποστήριξη όπου οι γέροντες παππούδες κρατούσαν στη ζωή χιλιάδες άνεργους εγγονούς, χιλιάδες ταλαίπωρους και απελπισμένους γονείς…
Το σκαμπανέβασμα μεταξύ ευδαιμονίας και πτώχευσης συνεισέφερε αποτελεσματικά στα φαινόμενα κατάπτωσης… Οι άνθρωποι βρέθηκαν εκόντες άκοντες σε μία εκπτωτική διαδικασία… Αδυνάτισε η σοφία τους και μηδενίστηκε ο προβληματισμός τους. Ποια δύναμη θα μπορέσει τώρα να αναχαιτίσει το κακό που δημιουργήθηκε ;
