Αν η υποσχετική του Τζο Μπάιντεν στον Ερντογάν για την αναβάθμιση των τουρκικών F-16, είναι το free pass για ένα ειρηνικό και ήρεμο καλοκαίρι, χαλάλι. Μέχρι να ανάψει πράσινο φως το αμερικανικό Κογκρέσο, υπάρχει και χρόνος που θα περάσει και δρόμος που θα διανυθεί αλλά προς το παρόν εξασφαλίζεται το «σκληρό νόμισμα» που χρειαζόμαστε. Την ηρεμία στο Αιγαίο, για να βγουν τα σπασμένα από τον πόλεμο στην Ουκρανία και να φτιαχτεί ένα μαξιλάρι ασφαλείας για όσο χρόνο η Μόσχα θα συνεχίζει τη δολιοφθορά στη Δύση.
Εκείνοι που δυσαρεστήθηκαν από τις εξελίξεις στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, είναι οι ίδιοι που, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος και η Αθήνα στάθηκε στο πλευρό του Κιέβου, φώναζαν ότι ο Μητσοτάκης καταστρέφει τον τουρισμό γιατί δεν θα έρθουν οι χιλιάδες Ρώσοι τουρίστες με τα ρούβλια τους.
Με τα ελληνοτουρκικά ως μεταβλητή που συντελεί έντονα στην απαισιοδοξία, την ανησυχία και τροφοδοτεί την πολιτική αστάθεια, έξω από την εξίσωση, τι μένει να διαχειριστεί αποτελεσματικά η κυβέρνηση;
Την ανησυχία των νοικοκυριών για την ακρίβεια. Κι όμως. Ο κόσμος, παρά την εύλογη ανησυχία δείχνει απρόσμενα, σχεδόν αισιόδοξος. Πιο αισιόδοξος από ότι ήταν τον περασμένο Οκτώβριο.
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών ζήτησε μια έρευνα από την Pulse RC η οποία και διεξήχθη από τις 22 έως τις 24 Ιουνίου στην Αττική.
Στο δείκτη ανησυχίας για το μέλλον και τη βιωσιμότητα της εργασίας τους, για τους επόμενους έξι μήνες, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ( υπαλλήλοι και αυτοπασχολούμενοι) ανησυχούν σε ποσοστό 48%. Τον περασμένο Οκτώβριο το αντίστοιχο ποσοστό ήταν στο 51%. Δεν ανησυχεί δηλώνει το 42% (από 43%).
Ναι, είναι εντελώς παράδοξο να αυξάνεται το ποσοστό όσων δηλώνουν απαισιόδοξοι για την πορεία της ελληνικής οικονομίας τους επόμενους μήνες, αλλά μικρότερο ποσοστό να ανησυχεί για το προσωπικό του μέλλον και την εργασία του! Επίσης αναπάντεχο είναι ότι το 20% δηλώνει πως έχει περιορίσει τα βασικά αγαθά και μόλις το 13 % ότι έχει περικόψει διασκέδαση, ψυχαγωγία, ταξίδια (13%).
Τι βλέπουν λοιπόν, οι άνθρωποι της εργασίας και δεν τα βάφουν μαύρα;
Την ελληνική οικονομία άσπρη (και μαύρη) να «αντέχει», με 1, 5 δις επιπλέον καταθέσεις τον τελευταίο μήνα και, φυσικά, τον τουρισμό να απογειώνεται και να γεμίζει τα ταμεία. Τα λάθη στη διαχείριση του τουριστικού προϊόντος δεν επιτρέπουν την ελαφρότητα της σύγκρισης τους κόστους διακοπών στις Κυκλάδες με το κόστος διακοπών στο Ντουμπάι. Μεγάλη μαγκιά που στην έρημο έφτιαξαν ένα θαύμα, αλλά το θαύμα του ελληνικού αρχιπελάγους δεν πληρώνεται. Ή καλύτερα, πρέπει να πληρώνεται ακριβά για να μπορούν και οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι στον τουρισμό να αμείβονται όπως πρέπει. Μέχρι να δεήσει να καταφέρουμε να αλλάξουμε το παραγωγικό μας μοντέλο και να σπάσουμε τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού, ο άγιος τουρισμός και η ακριβή Ελλάδα, μας σώζει. Στο τέλος ενός ακόμη λαϊκισμού βρίσκεται η παραδοχή που χρειάζεται να γίνει ότι μέρη στην Ελλάδα όπως η Σαντορίνη, η Μύκονος και άλλα «απαγορεύεται» να είναι φτηνά.
