Του Γιάννη Παντελάκη
Oι εποχές εκείνες που το Μέγαρο Μαξίμου έβγαζε non paper καταγγέλλοντας επιθέσεις διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης πίσω από δημοσιεύματα για προσλήψεις μετακλητών υπαλλήλων, έχουν περάσει. Ανεπιστρεπτί, όπως φαίνεται. Τώρα, οι σχετικές αποκαλύψεις απαντιώνται με σιωπή. Απόλυτη σιωπή. Κάτι συμβαίνει: α) η διαπλοκή σταμάτησε να χτυπάει την κυβέρνηση β) η κυβέρνηση, δεν έχει απάντηση γιατί τα δημοσιεύματα έχουν πραγματική βάση. Το ενδεχόμενο να μην βρήκαν χρόνο για ένα ακόμα non paper αποκλείεται. Υπάρχουν τόσοι μετακλητοί πια, που κάποιος θα έβρισκε λίγη ώρα για ν απαντήσει.
Στις αρχές του περασμένου Ιανουαρίου μέσα ενημέρωσης δημοσιοποιούσαν πληροφορίες για κύματα διορισμών μετακλητών υπαλλήλων. Η κυβέρνηση απαντούσε αμέσως και με στοιχεία. Τα οποία φαινόταν να έχουν μεγάλες δόσεις αλήθειας, γι αυτό ήταν και πειστικά. Οι διορισμοί μετακλητών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν μικρότεροι από εκείνους με την κυβέρνηση Σαμαρά, έλεγε το καταγγελτικό κυβερνητικό σημείωμα αλλά και ο ίδιος ο Τσίπρας από την Βουλή. Και υποστήριζαν, πως ενώ τον Δεκέμβριο του 2014 (κυβέρνηση Σαμαρά), οι μετακλητοί ήταν 1173 άτομα, τον Ιανουάριο του 2016 έφταναν μόλις τους 618.
«Τα στοιχεία δείχνουν την προκλητική διαστρέβλωση», έλεγαν τότε από την κυβέρνηση καταγγέλλοντας δημοσιογράφους, Μέσα ενημέρωσης πολιτικά κόμματα και οποιονδήποτε αμφισβητούσε την δική της αλήθεια. Η οποία ωστόσο και τότε είχε κάποια κενά. Υπήρχαν αναφορές-όχι αβάσιμες-πως οι μετακλητοί έφταναν τους 1901.
Μόλις προχθές, αποκαλύφθηκε (Καθημερινή), ότι οι μετακλητοί υπάλληλοι έχουν ξεπεράσει τις 2.000 (2.067) και ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος στα τελευταία 3,5 χρόνια. Υπολογίζεται πως διορίζονται περίπου 16 μετακλητοί υπάλληλοι κάθε μήνα. Αυτή την φορά, προφανώς το Μέγαρο Μαξίμου δεν είχε κάτι να πει, απουσίασε οποιοδήποτε non paper με το οποίο να εξηγούν αν και γιατί συνέβη αυτό. Εύκολα κατανοεί κάποιος το γιατί.
Το πρόβλημα των μετακλητών, δεν συνδέεται τόσο με το κόστος με το οποίο επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό παρότι στις ημέρες μας ακόμα και αυτό το κόστος δεν θεωρείται μικρό. Όταν μάλιστα την δουλειά των μετακλητών θα μπορούσαν να την κάνουν δημόσιοι υπάλληλοι της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης. Το πρόβλημα της λογικής κομματικών διορισμών αποτελεί μια διπλή πρόκληση. Προς αυτούς που είχαν την εντύπωση ότι αυτοί δεν θα κάνουν τα ίδια με τους προηγούμενους στέλνοντας ένα μήνυμα πως στην διαχείριση των οικονομικών δεν τα κατάφεραν, αλλά υπάρχει διαφορά ήθους και σωστής διαχείρισης του δημόσιου χρήματος.
Αλλά και προς εκείνα τα εκατομμύρια ανέργων που διαπιστώνουν πως για να έχεις μια καλή τύχη και ένα αξιοπρεπή μισθό στις ημέρες μας χρειάζεται προσήλωση και προσκόλληση σε κάποια κυβερνητικό κόμμα. Διαφορετικά, σε περιμένει ή η ανεργία μεγάλης διάρκειας ή ένας μισθός (;) 350 καθαρά...
