Παλιότερα, συνηθιζόταν οι εξαγγελίες στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα και να δίνουν έναν τόνο ενίσχυσης της οικονομίας, της επιχειρηματικής δραστηριότητας και των εξαγωγών. Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, είχε μετατρέψει την πρωθυπουργική ομιλία σε μια ακατάσχετη υποσχεσιολογία και το περίφημο παράλληλο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του Αλέξη Τσίπρα, να έχει γίνει ένα από τα πλέον επιτυχημένα ανέκδοτα της χώρας.
Η χθεσινή ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη, ήταν συγκρατημένη, φανέρωσε σχέδιο και δεν προσέφερε φρούδες ελπίδες ή υποσχέσεις. Η ομιλία στο Helexpo Forum, αφορούσε στα προγράμματα στήριξης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που έχουν υποστεί ή υφίστανται ακόμα τις επιπτώσεις από την πανδημία.
Πάντως αν εξαιρέσουμε δυο συγκεκριμένα μέτρα, αυτό της θέσπισης των υπεραποσβέσεων για τρία έτη των ψηφιακών και πράσινων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου και την “επιδότηση της εργασίας” για τη δημιουργία 100.000 νέων θέσεων εργασίας, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι θα ενδιέφεραν τους επενδυτές, τα υπόλοιπα μέτρα αφορούν στο εσωτερικό κοινό της χώρας.
Ο πρωθυπουργός ανέφερε χαρακτηριστικά ότι “Οι υγειονομικές ανάγκες και τα εθνικά ζητούμενα αναδιατάσσουν τις προτεραιότητες. Δεν διαταράσσουν στόχους. Αλλάζουν ταχύτητες. Όχι όμως κατευθύνσεις”. Και είναι σίγουρο ότι σύντομα στη ημερήσια διάταξη θα μπουν και οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, που θα πρέπει να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατόν.
Τα μέτρα συνθέτουν ένα πλέγμα στήριξης, βοήθειας και αλληλεγγύης, προς μια κοινωνία που δεν πρόλαβε να ξεπεράσει το σοκ των μνημονίων. Ένα σοκ που προκλήθηκε από τούς χαμηλού βεληνεκούς χειρισμούς, που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2009 έως το 2019. Από χειρισμούς που ήταν εχθρικοί προς τις μεταρρυθμίσεις και τις αλλαγές, αλλά φιλικοί προς την υιοθέτηση των ισοδύναμων μέτρων, που είχαν πάντα φορολογικό χαρακτήρα. Έτσι η κυβέρνηση επιθυμώντας να θωρακίσει το εσωτερικό μέτωπο, τα δίνει όλα στη προσπάθεια στήριξης και ανάταξης του οικονομικού κλίματος και της ψυχολογίας των πολιτών, που έχουν υποστεί και νέο ισχυρό κλονισμό από την πανδημία.
Έχουμε όμως μια μεγάλη ανησυχία, διότι τα μέτρα τα οποία ανακοινώθηκαν και οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις που λίγο – πολύ γνωρίζουμε ποιες είναι, δεν φαίνεται να μπορούν να πυροδοτήσουν άμεσα το επενδυτικό ενδιαφέρον από το εξωτερικό. Και το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Άκουσαν οι ξένοι επενδυτές κάτι που να τους αφορά; Μπήκε στη φαρέτρα της χώρας μας ένα νέο βέλος, ώστε να στοχεύσει καλύτερα στη μήλο πάνω από το κεφάλι των επενδυτών; Πολύ φοβάμαι πως όχι.
Η προσωρινή κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για μισθωτούς, αυτοαπασχολουμενος και αγρότες, δεν τους αφορά.
Η επέκταση του προγράμματος “συνεργασία”, μέχρι το τέλος του 2020 δεν τους αφορά.
Η επιστρεπτέα προκαταβολή δεν τους αφορά.
Τα αναδρομικά των συντάξεων δεν τους αφορούν.
Η χρονική επέκταση του μειωμένου ΦΠΑ για τους πληττόμενους κλάδους και η δίμηνη παράταση των επιδομάτων ανεργίας δεν τους αφορά.
Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στα 26 μικρά νησιά δεν τους αφορά, καθώς είναι κίνηση περισσότερο συμβολικού χαρακτήρα μια που τα νησιά αυτά όπως οι Φούρνοι, η Γαύδος, η Νίσυρος, τα Αντικύθηρα κλπ , έχουν δεν έχουν 10.000 κατοίκους και δεν αποτελούν επενδυτικούς προορισμούς. Άλλωστε για τους επενδυτές ακινήτων οι συντελεστές του ΕΝΦΙΑ παραμένουν αμετάβλητοι, ο συμπληρωματικός φόρος παραμένει αυτούσιος στη θέση του, οι φορολογικοί συντελεστές των μισθωμάτων παραμένουν στα δυσθεώρητα επίπεδα που τους οδήγησε η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου και η έκτακτη εισφορά επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις αποδόσεις των ενοικίων.
Άραγε οι εξαγγελίες από το Helexpo Forum, βοηθούν τη χώρα στο να προσελκύσει κεφάλαια από το εξωτερικό; Αυτά τα περίφημα 100 δισ. ευρώ ξένων επενδύσεων που έχει ανάγκη η χώρα μας, έλαβαν κάποιο θετικό μήνυμα; Με τις τράπεζες αδύναμες να χρηματοδοτήσουν την οικονομία και με την απροθυμία των εγχώριων επενδυτών να κινηθούν σε κλάδου πέραν αυτών που έχουν εξασφαλισμένα έσοδα, όπως είναι ο χώρος της ενέργειας για παράδειγμα, από που θα βρεθούν να κεφάλαια που απαιτούνται για να ξανασταθεί η χώρα στα πόδια της;
Εκτός και αν βασιζόμαστε στα 70+ δισ. ευρώ που θα εισρεύσουν στην εγχώρια οικονομία από τα κονδύλια των ευρωπαϊκών μηχανισμών στήριξης. Όμως εκεί οι προϋποθέσεις που θα τεθούν και η εν πολλοίς “κρατική” διαχείριση των κονδυλίων, δεν επιτρέπουν να σηκωθούν ψηλά οι προσδοκίες.
Στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων καταγράφεται σήμερα μια κολοσσιαία ρευστότητα. Κεφάλαια λιμνάζουν, περιμένοντας να βρουν ευκαιρίες για να διοχετευθούν στην πραγματική οικονομία. Αυτή θα έπρεπε να είναι η “υπ’ αριθμόν 1” προτεραιότητα της κυβέρνησης. Διότι καλή η προστασία των επιχειρήσεων που πλήττονται. Όμως οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις δεν έχουν παρά αμυδρές ελπίδες να σταθούν στα πόδια τους, λόγω των ιδιαιτεροτήτων τους, που τις καθιστούν μη κερδοφόρες και μη αποδοτικές. Επιχειρήσεις μικρές, πολύ μικρές, δίχως προοπτική, ή και μεγαλύτερες που έχουν εθιστεί στις παροχές, στα πάσης φύσης προνόμια και την προστασία μιας κλειστής και κρατικοδίαιτης οικονομίας. Το παιχνίδι της οικονομίας πρέπει να ανοίξει, αλλιώς θα πεθάνει.
Άκουσαν οι ξένοι επενδυτές στο Helexpo Forum κάτι που να τους αφορά; Έχουν ακούσει τους τελευταίους μήνες κάτι που να τους ιντριγκάρει; Κάτι που να τους οδηγήσει να επενδύσουν στην χώρα μας; Είδαν κάποια ξεκάθαρα μέτρα που να απευθύνονται προς αυτούς; Σύμφωνα με το Enhanced Surveillance Report του Μαϊου 2020, της Εconomic and Financial Affairs της Κομισιόν, διαπιστώνεται ότι το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων για τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), ΔΕΠΑ Υποδομών, ΔΕΠΑ Εμπορίας, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ), Εγνατία οδό, έχει καθυστερήσει. Το Ελληνικό που προχωράει με τις όποιες δυσκολίες του και οι εξελίξεις στο χώρο των ναυπηγείων, δείχνουν πως κάτι κινείται. Η χώρα έχει όμως ανάγκη από μεγάλους παίκτες για να αλλάξει και να επιζήσει και η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, αποτελεί το ιδανικότερο δείγμα γραφής.
Το μοντέλο που ακολουθεί η κυβέρνηση στην εξωτερική πολιτική και κυρίως στα ελληνοτουρκικά, είναι κατά γενική ομολογία εξαιρετικό και εκ του αποτελέσματος απολύτως αποδοτικό και επιτυχημένο. Ένα τέτοιο μοντέλο αποφασιστικότητας και στοχοπροσήλωσης, πρέπει να υιοθετηθεί και για την οικονομική πολιτική. Η κυβέρνηση πρέπει να δει που βρίσκεται και που θέλει να πάει. Να ορίσει τον στόχο και την κατεύθυνση. Και να ξεκινήσει την πορεία προς τα εκεί, όσο το δυνατόν ταχύτερα. Έχει μια αντιπολίτευση, που ασκεί κριτική για τις μάσκες στα σχολεία και το μέγεθος των παγουριών. Δεν πρέπει να χάνει χρόνο, με το να ασχολείται μαζί της ή να την φοβάται. Το πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης είναι δεδομένο και ισχυρό. Ας το εκμεταλλευτεί, για την ριζική αλλαγή του τόπου, για το άνοιγμα του παιχνιδιού και για τη μετατροπή της Ελλάδας σε έναν σημαντικό επενδυτικό προορισμό.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
