Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την οικονομική κρίση που έχει προκαλέσει η πανδημία του Κορονοϊού, έχει ξεκινήσει μια συζήτηση από κάποιους, ότι θα πρέπει να τα βάψουμε όλα μαύρα και να μεμψιμοιρούμε για την κακοτυχία που χτύπησε την πατρίδα μας, σε μία περίοδο που τα πράγματα έδειχναν ότι πήγαιναν καλά, με την χώρα να χαράζει πορεία ευημερίας και ανάπτυξης.
Πράγματι, η κατάσταση δεν είναι και δεν θα είναι εύκολη για το επόμενο διάστημα.
Γι’ αυτό όμως δεν έχει ευθύνη κάποια κακή πολιτική ή η απείθαρχη Ελλάδα με τα δημοσιονομικά κενά και το σπάταλο μεγάλο πολυέξοδο κράτος, αλλά δυστυχώς μια διεθνής αρνητική συγκυρία, εξαιτίας της οποίας προκλήθηκε ένα πρωτοφανές παγκόσμιο ΣΟΚ σε όλες τις οικονομίες, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς διακρίσεις και χωρίς αστερίσκους.
Υπάρχει όμως και η άλλη εικόνα.
Υπάρχουν και αυτοί που μέσα στην κρίση βλέπουν μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα να μεταμορφώσει την εικόνα της προς το καλύτερο.
Η ευκαιρία αυτή θα γίνει πραγματικότητα μόνο με γενναίες αποφάσεις, γενναίες πολιτικές και ισχυρή πολιτική βούληση από μια κυβέρνηση και έναν Πρωθυπουργό που δουλεύει χωρίς αποκλίσεις σε μια και μόνο κατεύθυνση, αυτήν της πραγματικής ανάπτυξης και των ριζοσπαστικών αλλαγών στην οικονομία.
Το ερώτημα φίλες και φίλοι που πρέπει να απαντηθεί με υπευθυνότητα είναι το εξής: Αρκεί ο Τουρισμός μόνο για την τροφοδότηση του Ελληνικού ΑΕΠ;
Είναι σοβαρό, υπεύθυνο και αποτελεσματικό η εθνική μας οικονομία να περιορίζεται μόνο σε μια μεγάλη βιομηχανία παροχής υπηρεσιών;
Η απάντηση είναι, προφανώς και όχι.
Και για να προλάβω τους κακοπροαίρετους που θα τρέξουν να κατηγορήσουν ότι όσοι ασπαζόμαστε αυτή την άποψη, είμαστε και πολέμιοι του τουρισμού, θα πω μόνο ότι εμείς οι Έλληνες χρωστάμε πολλά στον κλάδο.
Ειδικότερα κατά την περίοδο της μεγάλης κρίσης την προηγούμενη δεκαετία, ο τουρισμός λειτούργησε ως μοχλός για την ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας.
Ο τουρισμός προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια πολλά ΔΙΣ στην ελληνική οικονομία, κατέχοντας πάνω από 21% του ελληνικού ΑΕΠ, καθώς και χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Επομένως κανείς δεν αμφισβητεί την αξία του τουρισμού για την ελληνική οικονομία, αντιθέτως θα έλεγα ότι πρέπει να στηριχθεί περισσότερο στη δύσκολη αυτή συγκυρία και το κράτος να στηρίξει την προσπάθεια που γίνεται για να αναβαθμιστεί.
Με αυτόν τον τρόπο θα προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες, εξαργυρώνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το καλό Brand Name που ενισχύσαμε κατα την περίοδο της καραντίνας ως χώρα.
Θα πρέπει όμως να συμφωνήσουμε ότι από μόνος του ο τουρισμός δεν είναι αρκετός για να πάμε στην επόμενη μέρα.
Αυτή είναι η ευκαιρία μας να χτιστεί μια παραγωγική Ελλάδα και ένα νέο μοντέλο εθνικής οικονομίας, αναδεικνύοντας και προβάλλοντας το πρόσωπο μιας άλλης Ελλάδας.
Μιας Ελλάδας φωτεινής, δημιουργικής, σύγχρονης που ξέρει ποια μονοπάτια ανάπτυξης θα ακολουθήσει για να βγει στο ξέφωτο, ξεπερνώντας στρεβλώσεις, εμπόδια και παθογένειες που κρατούν την εθνική οικονομία σε ασφυκτικά χαμηλά επίπεδα.
Η μετάβαση σε αυτή την επόμενη μέρα δεν θα γίνει από την μια στιγμή στην άλλη.
Θα χρειαστεί χάραξη συγκεκριμένης, φιλόδοξης και ευέλικτης αναπτυξιακής πολιτικής και βέβαια σκληρή δουλειά με αφοσίωση στον στόχο.
Εξάλλου η αξία είναι κάτι που καθορίζεται στην διάρκεια του χρόνου.
Η αλλαγή αναπτυξιακής φιλοσοφίας ή αν θέλετε ο μετασχηματισμός αυτός της εθνικής οικονομίας, προσδίδει στοιχεία υψηλής προστιθέμενης αξίας, υψηλής τεχνογνωσίας και ειδικοτήτων που θα συνδυαστούν και με υψηλότερους μισθούς.
Οι πολιτικές που μας έφεραν στο σκοτάδι και στις αλλεπάλληλες κρίσεις, όπως η αποβιομηχάνιση των προηγούμενων δεκαετιών πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν, αν θέλουμε μια πραγματικά βιώσιμη και λιγότερο εξαρτημένη εθνική οικονομία.
Το νέο σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα θα πρέπει να είναι η αλλαγή στην νοοτροπία μας και στον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε την πραγματική ανάπτυξη στην πατρίδα μας.
Η αλλαγή του παραγωγικού προσώπου της οικονομίας μας και η μετάβαση σε μια εποχή που θα σηματοδοτεί την δική μας βιομηχανική επανάσταση με εναλλακτικούς τρόπους οικονομικής ανάπτυξης, είναι τώρα πιο αναγκαία από ποτέ.
Η ελληνική κοινωνία είναι σύμμαχος της κυβέρνησης και πιο έτοιμη από ποτέ για να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα που θα το βρούμε μπροστά μας τα επόμενα χρόνια, αν θέλουμε να μην μιλάμε πάλι για χαμένες δεκαετίες και με το τι θα γινόταν, ΑΝ.
Οι κρίσεις γεννούν εθνικές ευκαιρίες και αυτή την φορά πρέπει να πιάσουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Είμαστε καταδικασμένοι να το πετύχουμε.
Ο Χρήστος Σούλης είναι οικονομολόγος / Dealer Διαχείρισης Συναλλαγματικού Κινδύνου και Επιχειρηματικών Δανείων στην Ebury Partners.
