Του Παναγιώτη Καρκατσούλη
Η πρόσφατη κρίση στην ΕΡΤ που εκδηλώθηκε με τις παραιτήσεις του διδύμου της διεύθυνσής της δεν οφείλεται στον διαφορετικό χαρακτήρα η στην διαφορετική στρατηγική των δύο ανδρών σε σχέση με την διοίκηση της εταιρείας. Δεν οφείλεται ούτε στην αδυναμία επικοινωνίας του κ. Κωστόπουλου με την πολιτική ηγεσία.
Οπωσδήποτε δεν οφείλεται στους τεχνικούς που προσλήφθηκαν αντί των δημοσιογράφων η σε οποιαδήποτε παρεμφερή λειτουργική η τεχνική αιτία. Η ΕΡΤ θα μπορούσε να προοδεύει και να ευημερεί παρ' όλα αυτά.
Μια ορθά λειτουργούσα επιχείρηση μπορεί ν' αντέξει τις καταγγελίες όσων αποχωρούν, διαφωνώντας με τις επιλογές των διοικήσεων. Σίγουρα δε, μπορεί να αγνοήσει τις «παραινέσεις» διαφόρων αυτόκλητων συμβούλων που δρουν, συνήθως, με κριτήριο το ίδιο όφελος.
Υπό την έννοια αυτή, ελάχιστα επηρεάζει την πορεία της ΕΡΤ η άποψη της κ. Καββαδία ή όποιου άλλου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και των δημοσιογράφων που λειτουργούν ως κομματικοί εγκάθετοι εντός της εταιρείας. Μηδαμινή, επίσης, σημασία για την επόμενη μέρα στην ΕΡΤ έχει το μέλλον του νυν πολιτικού προϊσταμένου της κ. Παππά καθώς και του διαδόχου του.
Εκείνοι, όμως, οι οποίοι εστιάζουν τα αίτια της κρίσης σε φαύλες πρακτικές και γενικευμένη παρα-διοίκηση βρίσκονται πιο κοντά στην σωστή διάγνωση του προβλήματος. Ο κ. Φίλης, για παράδειγμα, που αναφέρθηκε σ' αυτές θα έπρεπε να συμπληρώσει την σωστή επισήμανσή του με την ερμηνεία της. Σε τι οφείλεται η παρα-διοίκηση και η φαυλότητα που αποτελεί κοινό τόπο όλων όσων διερευνούν την δημόσια τηλεόραση;
Η μονοσήμαντα σωστή απάντηση είναι: Οφείλεται στην εξάρτηση της δημόσιας τηλεόρασης από την κυβέρνηση. Με δεδομένο, δε, ότι στην Ελλάδα, κατά την περίοδο της διακυβέρνησής της από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η κυβέρνηση δεν λειτουργεί ως συλλογικός υλοποιητής αποφάσεων προς το συμφέρον όλων των Ελλήνων, το πρόβλημα ανάγεται στην διακυβέρνηση της ΕΡΤ από το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ,
Δεν αρκεί, βεβαίως, να υποκατασταθεί το σημερινό κόμμα των λαϊκιστών από ένα φυσιολογικό αστικό κόμμα. Θα πρέπει, οπωσδήποτε, να υπάρξουν απαντήσεις και λύσεις στα πιεστικά προβλήματα της ΕΡΤ μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:
1. Η απαξίωση των οργανικών δομών της εταιρείας και η υποκατάστασή τους από πλήρως ελεγχόμενες επιτροπές.
2. Ένα οργανόγραμμα που περιλαμβάνει σωρεία ανορθολογικών και φωτογραφικών διατάξεων.
3. Η τοποθέτηση ημετέρων στις θέσεις γενικών διευθυντών, διευθυντών και προϊσταμένων.
4. Η απουσία επιχειρησιακού σχεδίου και η ραγδαία απαξίωση του προγράμματος.
5. Η γενικευμένη αναξιοκρατία.
6. Το καθεστώς αδιαφάνειας και μη λογοδοσίας στη λειτουργία της με χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός του προγράμματος εξαντλείται στη μέση της χρονιάς.
7. Η άνευ όρων παράδοση στον «λούμπεν πελατειακό συνδικαλισμό» με χαρακτηριστικό το «Ποσπερτόμετρο», το όργανο που μετράει πόσο κοντά βρίσκεσαι στην ΠΟΣΠΕΡΤ!
Η άμεση και ριζική λύση είναι η αποκοπή της ΕΡΤ από την κυβέρνηση. Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, η Ανεξάρτητη Αρχή που σήμερα περιορίζεται στην διασφάλιση της πολυφωνίας στην δημόσια τηλεόραση, θα πρέπει με νόμο να διευρύνει το πεδίο της παρέμβασής της στα τηλεοπτικά μέσα. Θα πρέπει να μπορεί να παρεμβαίνει ακόμη και σε πεδία εύλογης και εύρυθμης λειτουργίας των ΜΜΕ που δεν θα περιορίζονται στην επιβολή προστίμων ή συστάσεων.
Θα πρέπει να μπορεί να διορίζει, να παρακολουθεί την πορεία και να αλλάζει τον επικεφαλής της δημόσιας τηλεόρασης. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ο υπεύθυνος διοίκησης της ΕΡΤ πρέπει να διορίζεται από την κυβέρνηση. Η ΕΡΤ δεν είναι όργανο του κόμματος που κυβερνά αλλά δημόσια τηλεόραση. Ως τέτοια μπορεί να εποπτεύεται στο σύνολο των δραστηριοτήτων της από Ανεξάρτητη Αρχή.
Το ζητούμενο είναι πόσο γρήγορα και αποφασιστικά η επόμενη κυβέρνηση θα ενδυναμώσει το ΕΣΡ εις πείσμα όλων εκείνων που το θέλουν μια γραμματεία του υπουργείου ΜΜΕ που φέρει τον ψευδώνυμο τίτλο «Υπουργείο ψηφιακής πολιτικής, τηλεπικοινωνιών και ενημέρωσης.
