Στην τελευταία δημοσκόπηση της Prorata το 84% των φίλων της Νέας Δημοκρατίας εκτιμά πως με τον Μητσοτάκη αρχηγό η παράταξη θα έχει την καλύτερη εκλογική επίδοση, παρά με κάποιον άλλο, ενώ η δημοτικότητα του σε σχέση με τη βασική αντίπαλό του είναι κοντά στις 20 μονάδες. Υπό κανονικές συνθήκες το άρθρο θα έπρεπε να σταματήσει εδώ. Να μην υπάρξει περαιτέρω ανάλυση. Διότι όταν έναν ηγέτη τον στηρίζει το 84% της βάσης της παράταξής του, είναι επόμενο η αντικατάστασή του να έχει μόνον αρνητικά αποτελέσματα.
Επειδή όμως αυτό το σενάριο άρχισε και πάλι να διακινείται ας πούμε και δύο κουβέντες παραπάνω, με την καλή έννοια.
Είναι προφανές πως κάποιοι θεωρούν τη Νέα Δημοκρατία μαγαζάκι τους. Τη θέλουν μικρή για να την ελέγχουν. Μια μεγάλη παράταξη—η οποία είναι ένα μεγάλο χωνευτήρι ιδεών που την ανανεώνουν, χωρίς να μεταβάλλουν τον γενικότερο ιδεολογικό προσανατολισμό της—δύσκολα ελέγχεται και ο ηγέτης ακόμα πιο δύσκολα ποδηγετείται.
Σχεδόν σε όλα τα κόμματα υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν ότι είναι οι σφραγιδοφύλακες και οι θεματοφύλακες της ιστορίας τους. Αυτοί νομίζουν πως ορίζουν το συμφέρον του κόμματός, το οποίο βέβαια σχεδόν πάντα συμπίπτει με το προσωπικό τους συμφέρον. Φυσικά, από δίπλα τους έχουν ένα σύστημα που παρασιτεί κομματικά αναζητώντας ρόλους δίπλα στους σφραγιδοφύλακες.
Στη Νέα Δημοκρατία μέχρι στιγμής δεν εμφανίστηκε τέτοιος σφραγιδοφύλακας προς μεγάλη απογοήτευση κάποιων άσπονδων φίλων του Μητσοτάκη. Έτσι, προς το παρόν αρκούνται στη συγγραφή και διακίνηση βλακωδών σεναρίων, που μάλλον έχουν ψυχοθεραπευτικό χαρακτήρα. Ένα τέτοιο σενάριο είναι της εν κινήσει αντικατάστασης του Μητσοτάκη και ένα άλλο της αποστολής τελεσιγράφου με το οποίο δίνεται πίστωση χρόνου στον πρωθυπουργό για τη βελτίωση της εικόνας της παράταξης.
Για το πρώτο σενάριο έχω ξαναγράψει. Όποιος θέλει να είναι ο αντικαταστάτης του Μητσοτάκη βγαίνει μπροστά και το δηλώνει. Του λέει «φύγε εσύ για να έρθω εγώ». Δε βλέπω άλλον τρόπο για να κινηθεί η σχετική διαδικασία. Είναι επόμενο σε μια τέτοια περίπτωση ο Μητσοτάκης να προκηρύξει αμέσως βουλευτικές εκλογές, ώστε οι πολίτες να αποφασίσουν και όχι κάποιοι εκ του παρασκηνίου.
Για το δεύτερο σενάριο του «τελεσιγράφου», υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιοι ήταν οι αποστολείς του; διότι δε γίνεται να γνωρίζουμε μόνον τον αποδέκτη και να μη γνωρίζουμε τον αποστολέα ενός τελεσιγράφου τέτοιας σπουδαιότητας; Πότε το απέστειλαν και πώς τους αντιμετώπισε ο Μητσοτάκης; Να σας πω τη γνώμη μου;
Και εδώ έχουμε τη συγγραφή ενός ακόμα ευφάνταστου σεναρίου. Έτσι συντηρούνται φρούδες ελπίδες από τη μια μεριά και έτσι συντηρείται και ένας μηχανισμός εσωτερικής υπονόμευσης από την άλλη. Όλα όμως δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης θα οδηγήσει τη Νέα Δημοκρατία και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και είναι εύλογο να μην μπορούμε από σήμερα να προσεγγίσουμε το πολιτικό κλίμα εκείνης της περιόδου.
Τέλος, όσοι πιστεύουν πως σήμερα τον πρωθυπουργό τον απασχολεί η διαδοχή του, είναι βαθύτατα νυκτωμένοι. Με 20 μονάδες μπροστά από τους πολιτικούς του αντιπάλους και με αποδοχή από την παράταξή του της τάξεως του 84% μάλλον ενδιαφέρεται για την τρίτη συνεχόμενη τετραετία του, κάτι που αρρωσταίνει πολύ κόσμο.
