«Έπρεπε ο Μητσοτάκης να κάνει υποχρεωτικό τον εμβολιασμό από την αρχή», φώναζε κρατώντας από το χέρι τη μικρή του κόρη ο 55άρης κύριος, ο οποίος τον περασμένο Μάρτιο φρίκαρε με τη σκέψη της υποχρεωτικότητας και επαναστατούσε κατά της κυβέρνησης που «μας έκλεισε μέσα».
Τα ίδια ψελλίζουν διάφοροι γνωστοί, οι οποίοι απλώς διαπιστώνουν ότι η υπεράσπιση ενός ατομικού δικαιώματος γίνεται ταυτόχρονα και υπεράσπιση ενός φρικώδους αντικοινωνισμού με δεκάδες ανθρώπινες απώλειες σε καθημερινή βάση.
Η δε αναβολή τακτικών χειρουργείων στα νοσοκομεία παραβιάζει το δικαίωμα ανθρώπων στην παροχή του σημαντικότερου αγαθού, της υγείας. Δεν ξέρω πως νομιμοποιείται οποιαδήποτε σύγχρονη πολιτεία να κάνει αυτού του είδους τη διαλογή.
Γιατί έγινε φυσιολογική συνθήκη η συρρίκνωση του δικαιώματος ενός καρδιοπαθή, που δεν είναι μεν του θανατά, να μπει στο χειρουργείο στο χρόνο που έχει προγραμματίσει με βάση τις οικογενειακές και επαγγελματικές του υποχρεώσεις;
Ο ανορθολογισμός των αντιεμβολιαστών και ο τρόπος λειτουργίας που επιβάλλεται στην κοινωνία, ταϊζει τον κυνισμό και ανθρώπων που ούτε κυνικοί είναι, ούτε λατρεία στον κρατικό αυταρχισμό έχουν, ούτε θέλουν να επιβάλλουν τη δική τους άποψη στους άλλους. Αισθάνονται όμως ότι τράβηξε αρκετά το δικαίωμα, η τρέλα και η πίστη του κάθε αντιεμβολιαστή.
Χθες κυκλοφόρησε ο επίσημος ευρωπαϊκός πίνακας που δείχνει ότι ο αριθμός των θανάτων ανά χώρα συναρτάται ευθέως με το επίπεδο του αντιεμβολιασμού.
Ο πίνακας για την Ελλάδα, αποτελεί τεκμήριο μιας νέας ομηρίας σε μια ακόμη μειοψηφία. Μια χώρα «εκπαιδευμένη» και εθισμένη στις ομηρίες από τις μειοψηφίες. Μαθημένοι να υποκύπτουμε στις αντικοινωνικές μειοψηφίες που επιβάλλουν τα θέλω και τον τρόπο τους. Από το κλείσιμο των δρόμων περάσαμε στα αντιεμβολιαστικά μπλόκα στο νοσοκομείο.
‘Ίσως εκεί να οφείλεται και η τόση ανοχή από το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Είναι αντιληπτή η πρόθεση της κυβέρνησης να μην ωθήσει στα άκρα – πολιτικά και μη - τους φανατικούς και επίμονους αντιεμβολιαστές αλλά δεν υπολογίζει επαρκώς τη βούληση της πλειοψηφίας. Η μειοψηφία αυτή θα επιβάλλει στην πλειοψηφία και τα λουκέτα και την καραντίνα και τον αυταρχισμό της. Αλλά τη νύφη θα την πληρώσει η κυβέρνηση.
Η πρώτη φάση στη διαχείριση της πανδημίας ήταν επιτυχής γιατί ο πρωθυπουργός είδε στα ελαττώματα της φυλής τα όπλα για να πολεμήσει το «άγνωστο». Μετά εμπιστεύτηκε τα προτερήματα και τις αρετές της δημοκρατίας.
