Είναι πέρα από βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός έχει μπερδέψει το μπάχαλο του σχολείου και του πεζοδρόμιου με τα καθήκοντά του και τις υποχρεώσεις του. Η χτεσινή θεατρική επίσκεψη στο Μάτι το αποδεικνύει περίτρανα. Αγνοεί τον υπ'' αριθμόν ένα κανόνα που καθορίζει τη θέση του: Ότι δεν υπάρχει ως φυσικό πρόσωπο. Επομένως δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ως τέτοιο. Έχει αυξημένες υποχρεώσεις είτε του αρέσει είτε όχι.
Πηγές του πρωθυπουργικού μεγάρου διέσπερναν χτες το πρωί ότι ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε το Μάτι γιατί ήθελε ο ίδιος, ιδιωτικά, να δει τον τόπο και το μέγεθος της καταστροφής. Είναι προφανές ότι ούτε οι πηγές του μεγάρου ξέρουν ότι ο πρωθυπουργός θα ξαναμπορέσει να συμπεριφερθεί, να μιλήσει και να ζήσει ιδιωτικά όταν πάψει να είναι πρωθυπουργός.
Μέχρι εκείνη τη μέρα κάθε του λέξη είναι λόγος του πρωθυπουργού και κάθε πράξη είναι πράξη του πρωθυπουργού. Αυτή είναι η βαριά ευθύνη στους ώμους των πρωθυπουργών. Γιατί οι πρωθυπουργοί είναι απεικόνιση της εξουσίας που ενδύονται. Δεν είναι «καθένας ό,τι γουστάρει κάνει». Υπάρχει λόγος. Και ο λόγος είναι ότι οι πολίτες έχουν καθορίσει δια του Συντάγματος και των νόμων μέχρι πού φτάνει το ζωνάρι του πρωθυπουργού. Για να μη φτάνει πιο μακριά από ό,τι πρέπει. Γι αυτό υπάρχει πρωτόκολλο και συγκεκριμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις των πρωθυπουργών, του Προέδρου και όλων των κυβερνώντων.
Δεν μιλάει ποτέ ο Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός μιλάει. Και δεν σουλατσάρει ποτέ ο Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός περιφέρεται. Τελεία και παύλα.
Επομένως, η επίσκεψη στο Μάτι είναι επίσκεψη του πρωθυπουργού και συμπαρασύρει μερικές λεπτομέρειες.
Κατ'' αρχήν, η επίσκεψη του πρωθυπουργού με κάλυψη από ιδιωτικό τηλεοπτικό συνεργείο της επιλογής συνεργατών του πρωθυπουργού είναι θεσμικά και οικονομικά απαράδεκτη. Τις επισκέψεις του πρωθυπουργού τις καλύπτουν όλα τα ΜΜΕ και, φυσικά, τα κρατικά. Γι αυτό τα πληρώνουμε κιόλας τα κρατικά. Δεν πληρώνουν οι πολίτες τα κρατικά κανάλια για να ξαναπληρώσουν τα ιδιωτικά διαπλεκόμενα συνεργεία των φίλων του πρωθυπουργού. Να τα πληρώσουν οι φίλοι του πρωθυπουργού από την παχυλή τσέπη τους. Όχι εμείς.
Δεύτερον, ο πρωθυπουργός δεν επισκέπτεται ποτέ το Μάτι. Επισκέπτεται ΤΟ ΛΑΟ που είναι στο Μάτι ή σε όποιο Μάτι. Επειδή ο πρωθυπουργός είναι εντεταλμένος, πληρεξούσιος, εκπρόσωπος του λαού. Δεν είναι του εαυτού του. Δεν επισκέπτεται ούτε νοσοκομείο ούτε στρατιωτική μονάδα. Επισκέπτεται κατοικημένη περιοχή.
Παρ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός επέλεξε να επισκεφτεί το Μάτι προφανέστατα στις 8 το πρωί για να μη διασταυρωθεί με το λαό της περιοχής. Εξ ού και το μοναδικό πλάνο με κάτοικο που μεταδόθηκε από την παραλαβούσα τα μονταρισμένα πλάνα της επίσκεψης ΕΡΤ, ήταν ένα, με πρώην στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών επί πρωθυπουργίας Κ Καραμανλή.
Τρίτον, ο πρωθυπουργός δεν κρύβει ποτέ τις κινήσεις του από τον Τύπο, όταν οι κινήσεις αφορούν στην ανοιχτή πολιτική και κοινωνική ζωή και όχι στη μυστική διπλωματία. Οι πρωθυπουργοί σε όλο τον κόσμο επισκέπτονται πληγωμένες περιοχές και κατοίκους όχι για να κατοπτεύσουν ως επαϊοντες, αλλά για να αισθανθούν οι πολίτες, ο λαός, ότι είναι εκεί, μαζί του. Γι αυτό και οι επισκέψεις τους καλύπτονται από τα ΜΜΕ. Όχι για ντόρο.
Φυσικά, οι πρωθυπουργοί επισκέπτονται τους τόπους της τραγωδίας όταν η τραγωδία είναι ζωντανή. Όχι αφού τελειώσει και αφού καλλωπιστεί το τοπίο, και αφού εξαφανιστούν τα θύματα και αφού σιδερωθούν οι στολές των φαντάρων. Οι πρωθυπουργοί πάνε και συμπάσχουν, μυρίζουν τα αποκαϊδια και την αποφορά των καμένων ανθρώπων. Δεν πάνε στα καθαρισμένα και φρεσκοπλυμένα πεζοδρόμια.
Ο πρωθυπουργός πήγε στο Μάτι, αλλά από την τραγωδία στο Μάτι δεν είδε τίποτε. Δεν είδε ούτε τις σορούς των καμένων ανθρώπων, ούτε την αποπνικτική κάπνα, ούτε τα κατακαμένα αυτοκίνητα, τρακαρισμένα το ένα πάνω στο άλλο, μάρτυρες των οδών του θανάτου, ούτε τους κλειστούς δρόμους από την τέφρα και τα δέντρα, ούτε τον καπνό που έβγαινε μέσα από τα καμένα σπίτια, ούτε τα σκόρπια ρούχα και παπούτσια, με τα οποία ήταν στρωμένες οι οδοί του μαρτυρίου μέχρι και μέσα στη θάλασσα.
Όλα αυτά δεν τα είδε ο πρωθυπουργός και δεν τα είδε και ο Τσίπρας. Έτσι προστατευμένος που πήγε με 11 κρατικά αυτοκίνητα και ένα σωρό κολαούζους των υπουργείων, που του χάιδευαν τα αυτιά με την κυβερνητική προπαγάνδα ότι οι άνθρωποι κάηκαν εξ αιτίας της πολεοδομικής αυθαιρεσίας τους.
Θα τα έβλεπε, όμως, αν πήγαινε, όπως θα πήγαινε κάθε πρωθυπουργός χώρας, την επόμενη της συμφοράς. Και θα τα άκουγε και από τους αυτόπτες και χαροκαμένους κατοίκους, που γύριζαν σαν τα φαντάσματα στα ερείπια. Απελπισμένοι, καταθλιμμένοι και οργισμένοι.
Ο κ Τσίπρας δεν έκανε τίποτε διαφορετικό από την εξ αποστάσεως κατόπτευση των προπέρσινων πυρκαγιών από αεροπλάνου και την επιδερμική εκ των πολύ υστέρων επίσκεψη έξω από τη Μάνδρα πέρυσι. Τόσο μπορεί, τόσο αντέχει. Πολύ λιγότερο από όσο ένας πρωθυπουργός.
Γ Παπαδόπουλος-Τετράδης