Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Στην ταινία Gladiator, ρωμαϊκές λεγεώνες εισβάλουν στην Γερμανία, όπου βρίσκουν αντίσταση από γενναία, αλλά ανοργάνωτα, βαρβαρικά φύλα. Στέλνουν αγγελιοφόρο να τους προειδοποιήσει πως αν δεν παραδοθούν, θα καταστραφούν.
Ο βάρβαρος φύλαρχος δείχνει σε όλους το κομμένο κεφάλι του αγγελιοφόρου, απειλώντας με γερμανικές βρισιές. Στη σκηνή που ακολουθεί, οι Ρωμαίοι, εκτοξεύουν βλήματα αντί προσβολών, αποκαλύπτουν στρατηγικές εκπλήξεις, διαμελίζουν τους βαρβάρους έξυπνα και οργανωμένα. Στο τέλος, η ηρωική αντίσταση χάνεται και η ψύχραιμη μεθοδικότητα θριαμβεύει.
Σε κάθε περίπτωση, το να προσπαθείς να εξοντώσεις τον αγγελιοφόρο, δεν σου προσθέτει ούτε δύναμη ούτε αποτελεσματικότητα στη στρατηγική σου. Γιατί ο «μάντις κακών» είναι απλά μια φιγούρα ενώ το πρόβλημα είναι ο στρατός που έχει από πίσω του. Ο αποκεφαλισμός του απεσταλμένου χρησιμεύει μόνο για να φανατίσεις τους οπαδούς σου...
Μετά από δύο απαλλακτικά βουλεύματα του Συμβουλίου Εφετών και δύο αναιρέσεις από τον Άρειο Πάγο, για τρίτη συνεχή φορά βρίσκεται χέρια του δικαστικού συμβουλίου, η παραπομπή του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου σε δίκη για τις καταγγελίες περί τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος του 2009.
Ο κόσμος μπορεί να γελάει αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιότυπο εμμονικό σύνδρομο να «αποκεφαλίσουμε» τον αυτουργό της πιο εμφατικής «εθνικής αποκάλυψης». Ή τουλάχιστον μία από τις σοβαρότερες που μας προέκυψαν στην περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Υποθέτω βέβαια, ότι η εμμονή δεν εκπορεύεται από το Μαξίμου - εκεί πια το έχουν ξεχάσει - αλλά από άλλους φιλοκυβερνητικούς κύκλους που επιθυμούν διακαώς, να συντηρήσουν το μεγάλο άλλοθι που απαλλάσσει συνειδησιακά, τους Έλληνες από τις αμαρτίες.
Επιπλέον, άλλη μία έγκληση του Γεωργίου συντηρεί τον μύθο της σχεδιασμένης παράδοσης του πολιτικού συστήματος των τρισκατάρατων «προηγούμενων» στα μνημόνια.
Αναρωτιέμαι όμως αν υπάρχει στην πραγματικότητα ο Γεωργίου. Αν δηλαδή υφίσταται ως πρόσωπο ή αν είναι απλά το «φάντασμα της όπερας» για τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση.
Η Αριστερά προσπάθησε αλλά δεν τα κατάφερε. Ακόμα όμως αγωνίζεται και καλείται να σώσει την τιμή τόσων πολιτών από έναν κατά «συρροή δολοφόνο». Το «φάντασμα της Όπερας», τον Ανδρέα Γεωργίου.
Μιλάμε εν τω μεταξύ, για μία δικογραφία όπου υπάρχει έγγραφο της Eurostat με το οποίο βεβαιώνεται ότι έχει εγκριθεί από αυτήν ο υπολογισμός του ελλείμματος για το 2009, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες που ισχύουν απαρέγκλιτα στους υπολογισμούς της ΕΛΣΤΑΤ έως και σήμερα.
Αλλά το ύψος του ελλείμματος του 2009 το έχει αποδεχθεί και η κυβέρνηση, καθώς με βάση αυτό έχουν ήδη υπογραφεί με τους εταίρους τρεις δανειακές συμβάσεις και έχει χρηματοδοτηθεί η χώρα με δεκάδες εκατομμύρια.
Τι είναι επομένως αυτό που κάνει τον εισαγγελέα εφετών Κωσταρέλο να επιμένει τόσο πολύ; Η απάντηση είναι δύσκολο να δοθεί με λογικές ερμηνείες. Γιατί ή πρέπει να υποθέσει κανείς ότι ακολουθεί «εντεταλμένη υπηρεσία» ή ότι κινείται αυτοβούλως από άλλα κίνητρα που δικαιολογούν το αίσθημα περί δικαίου, όπως το ερμηνεύει ο ίδιος.
Ας κρατήσουμε το δεύτερο κι ας θεωρήσουμε ότι υπάρχουν πολλοί ακόμα «βάρβαροι» γύρω μας που επιθυμούν το λιντσάρισμα του αγγελιοφόρου και την παραδειγματική τιμωρία ενός «φαντάσματος»....
