Τώρα λοιπόν το Oruc Reis μαζί με τα πολεμικά του τουρκικού στόλου, δεν αμφισβητούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα αλλά την ίδια την ελληνική κυριαρχία μέσα στα χωρικά μας ύδατα. Αν ο Ερντογάν αφεθεί ανεμπόδιστος να το κάνει, το επόμενο βήμα του είναι να βγει στην παραλία της Τσαμπίκας στην Ρόδο και να στήσει την ομπρέλα του. Εδώ τώρα μπαίνουμε στα πολύ δύσκολα. Πατάμε το κουμπί και γαία πυρί μειχθήτω ή αρχίζουμε πάλι να κλαίμε στα διεθνή φόρουμ απέναντι σε αναίσθητους συμμάχους και εταίρους;
Κι ας πούμε ότι ο Κυριάκος επιλέξει να μην πατήσει το κουπί; Θα τον βγάλουν κατ’ ευθείαν πουλημένο και προδότη ή όχι; Ασφαλώς θα τον βγάλουν, με πρώτο τον Σύριζα ο οποίος αφού βλέπει ότι δεν του βγαίνει η οικονομική κρίση θα ψάξει στα εθνικά θέματα για να βρει πάτημα ανόδου του στην εξουσία. Κι ας πούμε ότι ο Κυριάκος αποφασίσει ότι τέτοια πρόκληση δεν γίνεται να μείνει αναπάντητη και δίνει εντολή στον στόλο μας να χτυπήσει.
Στο μακελειό που θα ακολουθήσει έξι μίλια από τα σπίτια του Καστελόριζου, θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε; Αν μεν χάσουμε εκεί (διότι σε μια ναυμαχία όλα είναι πιθανά) είμαστε ικανοί να το διαχειριστούμε ή θα την πέσουμε όλοι στον Κυριάκο και στους στρατιωτικούς επιτελείς ότι κακώς αντέδρασαν ή ότι είναι ανίκανοι; Κοντολογίς, μπαίνοντας σε μια στρατιωτική αντιπαράθεση έχουμε στο μυαλό μας όλα τα σενάρια ή απαιτούμε νίκη αλλιώς στήνουμε κρεμάλες;
Κι αν κερδίσουμε έξω από το Καστελόριζο και λακίσει το Oruc Reis μαζί με τα τούρκικα πολεμικά, εκτός απ’ τους πανηγυρισμούς είμαστε ψυχολογικά έτοιμοι να μπούμε σ’ έναν ευρύτερο πόλεμο με την Τουρκία ή νομίζουμε ότι ο Ερντογάν θα το αφήσει έτσι; Μπορεί να αποβιβαστεί σε κανένα νησί μας, για παράδειγμα. Αυτό θα σημάνει γενικευμένο πόλεμο, πολύ πιο σφοδρό και μακρύ από τον εξάωρο που προβλέπουν οι εξυπνάκηδες στα καφενεία. Είμαστε έτοιμοι ως λαός για κάτι τέτοιο ή θέλουμε εθνικούς τσαμπουκάδες με βέβαιη όμως νίκη και δίχως κόστος;
Κι αυτούς που θα πάρουν την απόφαση είτε διότι έτσι υπαγορεύει η συνείδηση τους είτε εκφράζοντας την θέληση του λαού που εκπροσωπούν, είμαστε έτοιμοι να αναγνωρίσουμε το θάρρος τους ανεξαρτήτως αποτελέσματος ή αν πετύχουμε στην σύγκρουση νικήσαμε όλοι κι αν ηττηθούμε χάσανε εκείνοι και πρέπει να εξοριστούν στην έρημο; Κι είτε κερδίσουμε είτε ηττηθούμε, είμαστε έτοιμοι ως λαός να υποστούμε το (έτσι κι αλλιώς δυσβάστακτο) οικονομικό κόστος μιας πολεμικής σύγκρουσης ή την επομένη θα απαιτούμε ξανά όσα και πριν;
Ας απαντήσουμε πρώτα, ο καθένας μόνος του κι όλοι μαζί συλλογικά, σ’ αυτά τα απλά ερωτήματα και μετά με πάσα ειλικρίνεια ας πούμε την γνώμη μας προς τον πρωθυπουργό. Να πατήσει ή να μην πατήσει το κουμπί, έξι μίλια έξω από το Καστελόριζο;
