Του Αντώνη Πανούτσου
Η μάχη του Chosin Reservoir το 1950 στην Κορέα δόθηκε σε θερμοκρασίες που έφτασαν τους -35. Η 1η αμερικανική μεραρχία πεζοναυτών, γνωστή και σαν The Old Breed, έχοντας κερδίσει τις δάφνες της στην μάχη του Γκουανταλκανάλ, αντιμετώπισε οκτώ κινεζικές μεραρχίες της 9η στρατιάς. Ο διοικητής της μεραρχίας Oliver P. Smith έδωσε διαταγή να υποχωρήσει. Όταν ερωτήθηκε από τον Τύπο αν η θρυλική μεραρχία υποχωρεί, είχε απαντήσει «Να υποχωρήσει; Ούτε στην κόλαση. Δεν υποχωρούμε αλλά προελαύνουμε σε διαφορετική κατεύθυνση». Στην λογική Oliver P. Smith ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι πέτυχε μια μεγαλειώδη διαπραγματευτική επιτυχία. Υποχωρώντας σε όλα. Με στρατηγό που είχε την χαρά να ανακοινώσει την επέλαση προς τα πίσω, τον Χρήστο Σπίρτζη.
Η ομιλία Σπίρτζη περισσότερο και από τους Έλληνες θα έπρεπε να συγκλονίσει όλους τους Ευρωπαίους. Με τη φράση «Όπως στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το ηθικό φρόνημα των Ελλήνων είχε ανέβει και με την απελευθέρωση της πόλης άνοιξε ο δρόμος για την απελευθέρωση της υπόλοιπης Ελλάδας», ο ευρυμαθής Σπίρτζης ανέτρεψε ότι μέχρι σήμερα θεωρείτο σαν γεγονός στην ιστορία. Ότι ο Α' Παγκόσμιος Πολέμος έγινε μετά την δολοφονία του πρίγκιπα Φερδινάνδου στο Σεράγεβο στις 28 Ιουνίου του 1914, ενώ τα Ιωάννινα απελευθερώθηκαν από τον ελληνικό στρατό στους Βαλκανικούς Πολέμους στις 21 Φεβρουαρίου του 1913. Κανένας φυσικά δεν θα περίμενε σε ιστορική ακρίβεια κάτι λιγότερο από τον Χρήστο Σπίρτζη, που διακόσμησε το γραφείο του με πίνακα που δείχνει τον Βελουχιώτη σαν τον 5ο Beatle. Ούτε κανένας αμφέβαλλε ότι θα γινόταν ο πολιτικός Φειδιππίδης που θα ανακοίνωνε το τέλος των μνημονίων «γιορτάζουμε σήμερα και την έξοδο από την κρίση με τις προσπάθειες που έχουν γίνει και τελεσφορούν να βγει επιτέλους ο ελληνικός λαός από το χάλι που μπήκε τα τελευταία χρόνια». Με την έμφαση υποθέτω για το χάλι στο «τα τελευταία χρόνια».
Επειδή όπως φαίνεται λόγω των ημερών ήταν η μέρα των μεταμφιέσεων, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος επέλεξε τον Γκράουτσο Μαρξ και το αξίωμα για το απόλυτα έντιμο εμπόριο «Θα σου δώσω μια μπανάνα, αν μου δώσεις μια μπανάνα». Με τη φράση «οποιοδήποτε μέτρο παρθεί, θα αντισταθμιστεί από κάποιο άλλο μέτρο αντίστοιχου ποσού». Το οποίο πρέπει να σημαίνει ότι εάν οι θεσμοί ζητήσουν και η κυβέρνηση συμφωνήσει να πέσει το αφορολόγητο στα πέντε χιλιάρικα, η κυβέρνηση θα ζητήσει και οι θεσμοί θα είναι υποχρεωμένοι να συμφωνήσουν να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ σε αξίες κάτω από τα 50 χιλιάρικα. Αφήνοντας περιθώρια ατελείωτης δημιουργίας. Οι θεσμοί να λένε ότι η φορολογία των αλιέων πρέπει να ανέβει. «Μόνο όμως εάν η φορολογία των κυνηγών κατέβει» θα απαντάει η κυβέρνηση. «Ανεβάζουμε τον ΦΠΑ στην Ρόδο» θα αντεπιτίθενται οι θεσμοί. «Τον ρίχνουμε στην Κω και την Κάλυμνο» θα απαντάει η κυβέρνηση.
Μια θριαμβευτική προέλαση προς τα πίσω «χωρίς ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα» όπως ορθά είπε ο Τζανακόπουλος, αφού άλλο να πληρώνεις φόρους και άλλη χάρη έχει να τα δίνει για μέτρα. Με μία επιφύλαξη. Αυτό το «Για κάθε ένα ευρώ φόρου θα υπάρχει και ένα ευρώ φοροαπαλλαγής, από το 2019» ήταν δύσκολο να γίνει αντίστροφο και οι φορολογούμενοι να έχουν το ευρώ φοροαπαλλαγής τώρα και να το δώσουν πίσω το ''19; Όχι για τίποτα άλλο, αλλά γιατί από τρελό και από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια. Και ο Κώστας Ζουράρις που είναι το ένα από τα δύο πριν δυόμιση εβδομάδες το είχε πει ανάποδα «Να δούμε πώς θα είναι το πακέτο μέτρων που μας προτείνουν. Εάν δεν επιβαρύνουμε καθόλου ούτε τη φορολογία ούτε τις συντάξεις για το 2017 και το 2018 και πούμε για μέτρα που θα αφορούν για μετά το 2019 βλέπουμε. Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει μετά το 2019».
